KOR ATEŞ

11

Ee  biraz da yandığımız kadar yakmayalım mı  kor ateşlerim..

Keyifli okumalar...

Kaskım  ellerimin arasından kayıp giderken şok gözlerle Karşımdaki manzaraya bakıyordum.

Doğru görüyordum dimi?

Gelmişlerdi, ailem gelmişti timim..

Ben şoklar içinde karşımda duran üçlüye bakarken

"komutanıma inme indi galiba"

Hayal falan görmüyordum bu emre'nin sesiydi.

Oturup ağlamak için zor tuttum  kendimi

Buraya gelmişlerdi benim için, ve bir kez daha onların gerçekten dostlarım olduğunu anlamıştım

Transtan çıktığım gibi Koşar adımlarla onlara yaklaşıp üçüsünede  birden sarılmaya başladım.

Tabi ne kadar bunu başarabildiysem

Ve hemen konuşmaya başladım 

"siz ne zaman geldiniz"

Ve hiç bana belli etmemeleri dayımında  bu işin içinde olduğunu gayet iyi biliyordum

Evimim adresini bilen sadece dayım vardı.

"komutanım ortada ben kaldığım için çok sıkıyorsunuz" emre'nin bu dediğiyle ondan ayrıldım.

"demek sen beni özlemedin emre!"

"valla çok özledim" bir şey dememe izin vermeden tekrar sarılınca hemen karşılık verdim.

Özlemiştim bu kadar kısa sürede

Grupumuzun neşesi emreydi ilk timime geldiği zaman karşımda titrediğini  dün gibi hatırlıyorumdum

Ne çabuk zaman geçiyordu öyle ve o kadar güzel anılarım vardı ki timimle her kararında yanımda olmuşlardı benim yalnız olduğumu hiç göstermemişlerdi.

"yokluğunuzu o kadar belli oluyor ki artık beni yastıkla boğarak uyandıran yok"

Evet yapardım öyle şeyler

"ay çekil be ben biraz sarılayım!"

Oğuz emiri tuttuğu  gibi geriye fırlatırken bu sefer hiç beklemeden  o sarılmıştı.

"bizde tahinimizi buraya mı alsak sizsiz hiç güzel değil de!"

Bana sarıldığı gibi konuşmaya devam ederken

"ben sizden kaçtım bide tekrardan buraya mı geleceksiniz!"

Kendini suçlu hissetmesini isteyeceğim son şeydi.

Emir verseydim böyle bir şey yaşanmıyacaktı  sonuçta.

"donduk hadi öpüşünüzü koklaşmanızı evde yapın"

Semihin söylediği şeyle Oğuzdan ayrılırken bizi gülen yüzle izleyen semihe dönüp hemen  kollarının  arasına girmiştim.

"siz ne zaman görevden geldiniz ya hiçte  haber vermiyorsunuz"

Semih beni tutup içeriye doğru adımlarlarken arkamdan emir ve oğuzda geliyordular

Kapalı alan korkumu bildikleri için onlarla Beraber merdivenlerden çıkmaya başlamışken aklıma gelen şeyle hemen yerimde durmuştum.

Ay ben kaskımı unutmuştum ya!

Semihin kollarının arasından çıkıp

"hemen geliyorum" diye söylenip birşey demelerine izin vermeden tekrar merdivenlerden inmeye başlamıştım.