♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
"Lütfen gitme...."
Ondan uzaklaştığını hissettiğinde sana acı bir gülümseme verdi.
"Zamanı geldiğinde tekrar görüşeceğiz."
"Hayır!"
"BIRAKMA BENI!BURDA BENI KENDIMLE BIRAKMA!" Çaresizce bağırdın.Umutsuzca ona doğru uzandın, ama o gitgide uzaklaşmaya devam etti.
"S-sen olmadan bunu yapamam"burnunu çekerek inledin,o ufukta nerdeyse bir benek haline gelirken.
"İhtiyacın olan herşey zaten senin içinde."sanki yanındaymış gibi fısıldadığını duydun,son sözlerini söylerken sesindeki gülümsemeyi duyabiliyordun."Gücünden şüphe etme,çünkü ben her zaman yanındayım......
.....Honey"
Bir evcil hayvan dükkanının yukarısında elverişli bir konumda bulunan bir apartman dairesinde,telefonunun çalmasıyla uyandın.
yine o rüya değil diye düşündün kendi kendine.
Seni kollarında tutan adamı uyandırmamaya çalışarak inleyerek uyandın.
Telefonunu yatağın yanındaki komodinin üzerinden aldın ve gözlerin dairendeki güvenlik kamerasının canlı kaydına odaklanırken gözlerini kırpıştırdın.
Dairene doğru yürüyen takım elbiseli bir adam gördün. Gerçek şu ki neredeyse bir yıldır orda yaşamıyordun ama hala insanlara adres olarak orayı veriyordun.
Ama yine de seni aradığına dair rahatsız edici bir his vardı.
belki şehri terk etmenin zamanı gelmiştir.
Telefonunu kitledin,görüntüleri kapattın seni tutan adama bakmak için yuvarlandın.
O çok uyurken çok huzurlu görünüyordu. Yüzüne tatlica gülümsedin.
Ve onun yüzüne düşen siyah ve sarı saç parçalarını nazikçe ittirdin.
"Kazu, gitmeliyim. dedin sessizce
"hnnnggg diye mırıldandı. Gitmen için kollarını senden kaldırdı. Ve uykulu bisekilde gözlerini açarak senin ayağa kalkmaya baktı.
Odanın içinde koşturdun,bir gece önce çıkardığı kıyafetlerini tekrar giydiğini gördün.
Böyle aceleyle kıyafetlerimizi yırttığımız için bize lanet olsun diyerek kendine lanet ediyorsun.
"Gitme vaktin geldi mi" diye sordu."evet" başını salladın. Önceki geceden pantolonun düğmelerini iliklemeyi bitirirken bakışlarıyla tekrar karşılaştın.
Kazutora yatağından kalkıp sana doğru yürürken homurdandı.Odadan çıkmanızı engelleyip seni kucaklamak için kollarını etrafına sardı. "Sonra görüşürüz"dedi sessizce ve sana nazik bir veda öpücüğü verdi.
Ona kıkırdadın "Bu kadar duygusal olmak sana göre değil. Yakında görüşürüz《♡》
Sessiz kaldı ve kenara çekildi geçmenizi izin verdi. Geceyi onun evinde ilk geçirişin değildi,bu yüzden çıkış yolunu biliyordun.
Park alanından çıkıp Shibuya'daki dairene doğru yola çıkmadan önce bisikletine koştun,motor kükreyerek çalıştı.
Tokyo'dan olabildiğince hızlı sürdün,dairene herkesten önce varmak için dua ettin.
