Savaşın Gölgesinde - Gay (Toprak'ın İsmi Değişti)

1

İçimdeki vatan aşkı her teröristin kafasına sıktığımda daha da harmanlanıyordu.

Vatanıma ihanet eden her alçağı öldürmek istiyordum.

Benim sevdiğim bu piçler yüzünden ölmüştü.

Sevdiğim kadın ellerimde ölmüştü.

Son kez sarılmıştım,son kez öpmüştüm ve son kez sevdiğimi söylemiştim.

Bizim hayallerimiz vardı.

Bu köye çok dağdan inen olduğu için şehre kaçacaktık.

İkimiz de okumak isterdik.

Ama ben en çok o istedi diye isterdim.

Köyde kız çocuklarını okutmazlardı. Ama o hep isterdi.

Ben ona okuma yazmayı öğretmiştim.Her evden kaçtığımızda iki kitap götürürdüm. Beraber okurduk hep.

Çok severdim onu. Ama onlar acımamıştı,öpmeye kıyamadığım kadına sıkmışlardı.

Bana söz verdirmişti.

Bir yetim kız çocuğunun hayatını kurtar demişti.

Ve birini sevmemi istemişti. Son sözü de bu olmuştu.

"Sen çok güzel seviyorsun.Kendine doğru kişiyi bul ve onu sev Ayaz'ım. Ben mahşerde seni bulurum."

Onun son sözlerini hatırlayarak vurdum karşımdaki teröristi.

Daha sonra arkasındaki taşlardan 20'ye yakın terörist çıktı.

Benim mermim 5-6 tane kalmıştı, nasıl öldürecektim?

"Onu canlı getirin."

Konuşan kişiye baktım. Kahve gözleri bir toprak gibiydi.

Doğrudan suratıma bakıyordu. Bende nefretle baktım ona.

Hiç acımadan sıktım kalan mermileri. En azından ölmeden önce öldüreyim de sayıları azalsın. Askerlerimiz rahatça sıksın istedim.

Beni canlı istiyordu yani bana sıkamazlardı.

Yanlarına koşarak gidip sertçe vurmaya başladım.

Bir kaç kişiyi indirdim derken emir veren başları geldi.

Boynumda bir yere vurdu. Nasıl olduysa gözlerim kararmaya başladı.

"Kucağınıza alın sürüklerseniz sadece yavaşlatır."

Son duyduklarım bunlardı,sonrası simsiyah.

*

Gözümü açtığımda ellerimin bağlı olduğunu gördüm sonra etrafıma baktım.

Dağa getirmişlerdi beni orospu çocukları.

Köşede birbirine sarılarak uyuyan çocukları gördüm.

15 yaşındalardı ulan hiç mi acımadınız? Hiç mi sızlamadı kalbiniz?

"Selamın Aleyküm"

Diğer yanıma döndüğümde, benim gibi 25 yaşlarında olan adamı gördüm.

"Aleyküm Selam."

Bana bakıp gülümsedi. İçinde yatan acı hissi fark etmiştim.

"Ben Emre"

"Ayaz."

Biraz daha yanıma kaydı. Gözlerimin içine bakarak konuştu.

"Önceden umudum yoktu Ayaz. Ama ağa ve diğerleri senin deliliğini konuştuğunda içime umut doğdu."

Derin bir nefes aldı.

Şaşırmıştım açıkcası.

"Nereden biliyorsun benim sayemde kurtulacağımızı?"

Bana bakıp güldü.

"Bizler silah tutmayı bile bilmiyoruz. Sen söyle Ayaz bugüne kadar kaç terörist öldürdün?"

"Bilmiyorum,saymadım."

"Demek ki sayamayacağın kadar çok öldürmüşsün ama biz daha kimseyi vurmadık."

Gözlerine baktım. Umut dolu bir şekilde bakıyordu.

"Sana sözüm olsun Emre. Hepinizi buradan çıkaracağım."

Gülümseyerek bakarken kapı açıldı.

İçeri teröristler girdi.

Hepimizi taradılar. Gözleri bir çocuğun üstünde durdu.

"Gel buraya Efe. Cezanı çekme zamanın geldi."

Emre kulağıma fısıldadı.

"Sabah silahı eline almadığı için dövecekler."

Bana döndüğünde ben direkt olarak nefretle karşımda ki piçe bakıyordum.

"Ayaz sakin ol, sakın bir şey ya-"

Cümlesini yarıda kesip ayağa kalktım.

"Siktir git lan orospu çocuğu!"

Diyerek kafamı gömdüm. Ellerim bağlı olduğu için karnına tekme atmaya başladım.

Daha sonra dayanamayıp kafasına vurmaya başladım.

Nefretten gözüm dönmüştü.

Ayağımı kafasına bastırdım. Sonra çekip bütün gücümle vurdum.

Gözleri kaymıştı,bayılmış olmalıydı.

Ama yetmiyordu. Sinirimi geçirmeye yetmemişti.

İçeriye birden Ağa ve birkaç adam girdi.

Ellerim önümde bağlı olduğu için eğilip bayılttığım adamda ki tabancayı aldım ve onlara doğrulttum.

"Kimseyi alamazsınız! Hepinizi öldüreceğim piçler!"

Bir sürü terörist daha geldi.

Tetiğe bastım ardı ardına.

İçeride ki çocukların çığlıkları kesilmiyordu. Korkuyorlardı.

Birinin arkamdan iğne batırdığını hissettim.

Gözlerim batıran kişiye gitti.

Bana bunu yapanın kahve gözlerine baktım.

Sanki aynı şeyi tekrar yaşıyormuş gibi hissettim.

"Sinir krizi ilacı bulun. Uğraştıracak bu bizi."

Sesi gururlu geliyordu.

Daha fazla dayanamadım,gözlerimi kapattım.