Savaşın Gölgesinde - Gay (Toprak'ın İsmi Değişti)

7

O ise, geç kalmıştı.

Kadir ağa geç kalmıştı. Toprak gelmiş ve omzuna sıkmıştı. Şu an yerde kanlı bir şekilde yatan Kadirdi.

"Sen.. onlardansın!?"

"Binbaşı Toprak Ateş. Memnun oldum Ayaz."

Toprak sırıtarak bakıyordu Ayaz'a, Ayaz ise şok olmuştu.

"ETRAFINIZ SARILDI TESLİM OLUN!"

Türk askerinin gür sesi yankılandı.

"Emre! Emre ve diğerleri orada!"

"Askerler kurtaracaktır. Benimle gel Ayaz."

Ayaz olumsuz anlamda kafasını salladı.

"Hayı-"

Sesini bölen çok yakınlarında patlayan bomba oldu. Bomba yüzünden kayalar düşmeye başlamıştı.

"Gel benimle Ayaz!"

Toprak Ayaz'ın elinden tuttu ve koşarak çıkışa ilerlediler.

"Ya benim olacak ya da kimsenin!"

Toprak arkasını dönmesiyle Kadir'in Ayaz'ın sağ göğsüne ateş etmesi bir oldu.

"Siktir.."

Çok geçmeden kayalar yıkıldı ve Kadir altında kaldı. Toprak Ayaz'a döndü. Yere yığıldığını görünce hemen yanına çöktü.

"Ayaz sakın gözünü kapatma. Kurtulacaksın."

Hemen Ayaz'ı kucağına aldı. Zamanı kısıtlıydı çünkü Ayaz her saniye kan kaybediyordu. Koşar adımlarla mağaraların arkasında ki düz araziye ilerledi. Orada asker araçları vardı.

"Mustafa kapıyı aç!"

"Emredersiniz Komutanım!"

Mustafa hemen kapıyı açtı. Toprak kucağında ki Ayazla beraber arka koltuğa oturdu.

"Yarasına bastırmak için bir bez falan bulun!"

"Sağlık aracı diğer tarafta kaldı komutanım burada hiçbir şey yok."

Toprak küfür savurdu. Kendi üstündeki gömleği n düğmelerini açmakla uğraşmayarak yırttı.Hızla üstünden çıkarıp Ayaz'ın yarasına bastırdı.

"Mustafa hastaneye sür! Çabuk ol!"

"Emredersiniz!"

Mustafa hemen bindi ve hızlıca sürmeye başladı.

"Komutanım diğerleri? Ya bize ihtiyaçları olursa?"

"Sayımız daha çok Mustafa. Teröristlerin ağası da öldü şuan emrini dinleyecekleri biri yok. Muhtemelen çoğu teslim olacaktır."

"Sağolun Komutanım."

Mustafa daha hızlı bir şekilde sürmeye başladı. Kısa sürede hastaneye yetiştiler. Toprak, Ayaz'ın yarasına dikkat ederek Ayazla birlikte indi.

Mustafa hemen koşup hemşireleri çağırdı.

Sedye geldiğinde hızlıca yatırdı Ayaz'ı, hemşireler ameliyat odasına götürürken Toprak da hızlıca arkalarından ilerliyordu.

Yetiştiklerinde hemşirelerden biri durdu ve Toprak'a döndü.

"Beyefendi burada durmanız gerek. Sizi içeri alamam."

Toprak başını sallayınca hemşire de ameliyathaneye girdi. Mustafa da elinde bir tişört ile Toprak Komutanın yanına ilerledi. Tişörtü Komutanına uzattı.

"Teşekkürler Mustafa."

"Rica ederim komutanım da..."

Toprak giyindiğinde Mustafa'ya döndü.

"Söyle Mustafa."

"Komutanım ameliyata giren çocuk kimdi?"

Komutan gözlerini etrafta gezdirdi. Bu hareketi ile Mustafa yanlış bir soru sorduğunu düşünüp hızlıca düzeltmeye çalıştı.

"Yani Komutanım.. Eğer özel hayatınızla ilgi- sormadım sayın Komutanım. Özür dilerim."

"Özür dilenecek bir durum yok ortada Mustafa. Adı Ayaz, o da diğerleri gibi kaçırılan biri."

Mustafa bir soru daha sormak istiyordu ama çekiniyordu. Hissetmişti, bu çocuk diğerlerinden farklıydı. Çünkü diğerlerinden ayrı davranıyordu Ayaz denen çocuğa. Normalde kıyafetlerine deli gibi değer veren adam bu çocuk için kıyafetini yırtmıştı.

"Komutanım biraz özel hayatınıza girecek ama... Ayaz sizin için farklı sanırım?"

"Mustafa sen sadece askerliğini yap tamam mı?"

"Emredersiniz Komutanım!"

Toprak derin bir nefes aldı. Kendisi bile olayı kavrayamamış iken nasıl cevap verebilirdi ki?

••

İki buçuk saatin ardından ameliyat bitmişti. Ayaz normal odaya alınmıştı. Fakat şimdi uyuyordu.

Toprak telsizden ses gelmesi ile hemen odadan çıkıp konuştu.

"Binbaşı! Beni duyuyor musun?"

"Duyuyorum Albayım."

"Sen ne yaptığını sanıyorsun! Görev arkadaşlarını nasıl orada bırakırsın!"

"Alba-"

"Sus Binbaşı,sus. Yanındaki genci,sağlığına kavuştuğunda onu da alıp askeriyeye gel."

"Emredersiniz Komutanım."

•••

İyi okumalar :3