Akşam çok rahat uyudum. İlk kez bu kadar uzun uyuyabildiğimi hatırlıyorum. Sanırım denki yanımda diyeydi. Kalktığımda yatağın yanına oturmuş, beni seyreden sarı gözler gördüm. Tam çığlığı basacaktım ki Denki olduğunu fark ettim.
"DELİ MİSİN SEN AMQ?!"
"Çok güzel uyuyordun, uyandırmak istemedim. Ayrıca seni izlemek çok harika hissetiriyor..." (Kaminari)
"Neden uyandın? Rahat edemedin mi yatakta?"
"Çok rahat uyudum, odamdan kıyafetlerimi alacaktım ki seni izlemeye dalmışım-" (kaminari)
O kadar güzel hissettiriyordu ki bana bakışı.
"Hadi al kıyafetlerini gidip. Bende üstümü değiştireceğim."
"gitmesem?" (kaminari)
"Kışın ortasında yanımdan ayrılmamak için incecik giyinmeye ve hasta olmaya razı mısın?"
"gitmeyeyim birazdan giderim!" (kaminari)
"Şimdi gitmezsen onun yerine hasta olacaksın. Hadi kızdırma beni."
"Giderim ama bir şartla!" (kaminari)
"Neymiş şartın?"
İşaret parmağını dudağıma koydu, Sonra kendi dudağına bastırdı. Göz kırptı.
"Anlamışsındır değil mi?" gülümsedi.
"Tamamm..."
Dudağına hafif deyeceğimi düşünürken başımı tuttu. Biraz uzun kaldık. İkimizde çekildiğinde konuşmaya başladı.
"Çok iyi hissettiriyor fangirlüm..."
"Artık sevgilinim , lütfen öyle hitaplar kullanmayalım!"
Biz gülüşürken koridordan Zehra nın sesi geldi. Denki ayağa kalktı.
"İki dakikaya geliyorum!"
"Nereye?"
"Şeyy... Odamdan birşey almam lazım! Evet evet öyle!"
"Tamam."
Normalde bir kızla konuşsa tepki vermezdim ama konu Zehra olunca işler farklıydı. İzlemeye karar verdim.
Konuşmaları kapının eşiğinden duyulabiliyordu."Hey, Zehra-sama."
"Saygı hitapları biraz garip olmaz mı aramızda Denki~?"
Sinirle çıkacaktım ama beklemeye karar verdim.
" Sana fazla bile. Herneyse. Dün attığın mesajlarda çok eğlendin mi? Hani Taki'ye attığın."
"Onu tanımıyorsun, bir kere onun adı Berra. Ayrıca iğrenç birisiydi, okulda herkesin dedikodularını yayardı. Biz de ceza verirdik. Aramızda bir şakalaşmaydı, hiçbir şeyi bu kadar abartmasına gerek yoktu. Senin gözünde ne kadar büyük olmasını sağladı bilemem ama emin ol hayatında tanıyabileceğin en kötü kişiler listesinde. "
" KES SESİNİ!"
" Sakin ol Denki. "
" senin bir kanıtın bile yok. Onun ise gösterdiği bir sürü kanıt var. Gerçekten sana inanmamı bekliyor musun? Aptal bir ucubesin. Yanına gelmemin tek nedeni bir daha ona yaklaşmaya ağına dair seni uyarmak istememdi. Ama söylediğim şeyi es geçeceksen, sonuçlarına katlanırsın. "
Ve arkasına dönüp yürümeye başladı. sinirle odama geri döndü. Ne olduğunu sordum.
"Unuttuğun eşya nerede?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Sevmek Bu Kadar Zor Olamaz..? ~ Denki x y/n
FanfictionÖncelikle karakter tasarımı bana aittir. Bir önceki hikayeyi sevmedim. Bir fangirl olarak shifting deniyoruz ve oraya gidiyoruz!