Yeni Sezon...

17 5 1
                                    

3. Kişi anlatımıyla

Kimse kaç saattir burada olduğunu bilmiyordu. Kimse neden beklediğini anlamıyordu. Sadece harabe gibi olduğunu görebiliyorlardı. Saçı başı dağılmıştı, ağlıyordu ve doktorlar ona ziyaret süresinin dolduğunu söylüyordu. Genç sinirle doktorlara çıkışıyordu. O sırada odada bir hareketlenme oldu.

"HEMEN YARDIM EKİBİNİ ÇAĞIRIN! HASTAYI KAYBEDİYORUZ!" (Doktor)

Genç sinirle odaya dalıp kıza sarılmıştı. Herkes kapıdan içeri bakıyordu.

"ÇIKIN ODADAN BAYIM!" (Doktor)

"BENİ BIRAKIP GİDEMEZ..."

Genci koridora zorla çıkardılar. Herkes olanı biteni seyrederken içeride ışık patlamaları olmaya başladı. Herkes odadan çıktı. O sırada genç kız gözlerini açtı. Doktorlar neden bilmiyorlardı. Ama Erkek gözlerindeki ışıltıyı yine bulmuş bir şekilde camdan içeriye bakıyordu. Kız afallamış bir şekilde etrafa bakarken odaya şu çocuk daldı. Kıza sarıldı.

"SAKİN OL." (Berra)

"Çok korktum... Öleceğini zannettim..." (kaminari)

"Kimsiniz?" (Berra)

"Şaka değil mi?! Ben sevgilinim! Unuttun mu..?" (kaminari)

"Şaka lan şaka. Gül diye." (Berra)

Çocuk kafasına vuracaktı ama canını acıtacağını fark etti. Hemen sarıldı.

"Seni kaybettim sandım... Çok korktum Berra." (kaminari)

"Bana birşey olmaz👍🤙" (Berra)

Diğerleri çocuğu izlerken bir bayan sessizce telefonla konuşuyordu.

"Evet efendim, çocuk ile kızı gördüm. Hmhm. Çok garip duruyorlar, kızın kanatları var ve çocuk harabe gibi. Ne zaman işlemleri başlatalım? NE?! Öhm, tek kız mı? Peki. Tamam efendim en kısa süre içinde halledeceğim."

~~~~

Berranın ağzından

Çok mutluyum! 1 haftadır uyuyormuşum. Geri geldiğimde Denki çok kötü durumdaydı. Eve döndük bu arada.

" İyi misin Denki? Çok kötü duruyorsun. "

" İyiyim iyi. "(kaminari)

" Çok kötü duruyorsun ama. Hiç kendine bakmadın dimi?"

" Boşver beni." (kaminari)

" Nah boşveririm. Gel benle."

Yatağıma oturttum. İlk saçlarını biraz düzelttim. Hala kötü duruyordu. Saçlarını yıkayacaktım.

" Gel lavaboya."

" Neden?? "(kaminari)

"Saçların için."

Yıkarken gülüyordu.

"Yine döndün Berra, beni yine bırakmadın. Teşekkür ederim, çok."(kaminari)

"Teşekkür etmene gerek yok, asla seni bırakmayacağımı hep söylüyorum zaten."

Saçlarını yıkadım. Çok tatlı duruyordu. Ama yetmez!

"BAKIMDA YAPAYIM MI??"

" OLUR!" (kaminari)

Dolabımdan saç kremi vs. Çıkardım.

"Onlar nasıl şeyler?" (kaminari)

"Saçı güzelleştiriyorlar işte."

Sürerken yine gülümsüyordu. Bitince arkasını dönüp elimi tuttu.

"Elim kremli Denki, dur Bi elimi yıkayayım."

"Hayırr?" (kaminari)

Öptü.

"Bu hissi çok özlemişim..." (kaminari)

"Bende."

Sonra yüzünün çok kirli olduğunu gördüm. Saçı iyiydi ama yüzü çok kötü durumdaydı.

"Bekle!"

Yüz bakım kremleri çıkarttım.

"Onlar niçin??" (kaminari)

"Yüzün."

Sürerken çok heyecanlıydı. O sırada arkadan birinin itmesiyle Denki'nin üstüne düştüm...

"İŞTE SONUNDA İŞE YARADI BE!" (elif)

"Elif Allah b-"

"Teşekkürler Elif ;]" (kaminari)

"Ulan niye bize haber vermiyonuz?! Denki yazmasa haberimiz yok." (Esila)

"Unuttum..."

"Neyse biz gidelim elif piçlik yapıcam diye geldi."(Asya)

Odadan çıktılar.

~~~~

Kıyafetlerini de değiştirdik ve artık, hazır.

"Bak bakiyim nasıl olmuşsun?"

"Bakayım... ÇOK YAKIŞIKLIYIM LAN!" (kaminari)

"Tabi bizim sayemizde."

"Ödeme ne kadar?"(kaminari)

"Siz karar verin."

"Bir sarılmaya anlaşalım mı?" (kaminari)

"Emriniz olur."

Sarıldık. İç çekiyordu. Gözlerinin dolduğunu hissettim.

"Noldu?"

"Sadece... Bir daha görüşemeyeceğiz diye ödüm kopuyordu... Çünkü bizi değil kendini kurtarabilirdin ama bizi kurtardın... Kendimi asla affetmezdim." (kaminari)

"Sakin ol tamam mı? Kendini suçlama çünkü ben kendim yaptım bunu."

"Tamam..."

O gece çok rahat uyudum.

~Sevmek Bu Kadar Zor Olamaz..? ~ Denki x y/nHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin