~Sevmek Bu Kadar Zor Olamaz..? ~ Denki x y/n

*Beklenmedik Şeyler*

Hayat yine beklemediğim şeyler yaratmakta bir numara... Evet beynim iğrenç hissediyor. Ama bu acınası yerden kurtulacağıma eminim.

"Merhaba Berra, bugün nasılsın? İlaçlar etkisini Hâlâ göstermedi mi yoksa?"

"HMPH! HRR!" (Berra)

"Bugün ağzını açacağım. Hazır mısın?"

"SENİ GEBERTECEĞİM ANLIYOR MUSUN?! KURTULACAĞIM VE SENİN ANANDAN BACINDAN- HMPH!" (Berra)

"Ah lütfen, hakaretler aramızda Ne kadar tatsız olur değil mi? Herneyse bir bakalım. Vücudunun sağlamlığını ölçeceğiz. Hazırsan başlayalım!"

Peki bugün yapacağı şey kolay duruy- O ŞEYLE ÜSTÜME GELME! ÇOK KORKARIM BEN İĞNEDEN! ALLAHIM YALVARIRIM KURTAR BENİ! LÜTFEN...

Flashback

Denki ile film izliyorduk. Film bitince Denki lavaboya gitti, dönecekti hemen. O sırada camın kırılması ve ruhumun çekilmesi, işte buradayım...

Flashback end

İ-İĞNE GELMESİN! HAYIR...

"Ağlıyor musun? Üzülme lütfen. Küçük bir iğne sadece. Diğer morlukların yanından bile geçemez."

Karşımda iğneyle duran kadın bir anda bayıldı. Diğer çalışanlar da. Kapıyı birinin kırmaya çalıştığını duydum. Polisler ve kızlar, kaminari'yi görünce ağlamaya devam ettim.

" İYİ MİSİN BERRA?!"(kaminari)

" HMPH! HĞM!"

~~~~
Yarım saat geçmişti. Bir iki kelime anca ettim. En son kaminari'nin soru soranlara çıkışmasıyla herkesin susması bir oldu.

"KONUŞMUYOR İŞTE! İSTEMİYORSA ZORLAMAYIN!" (kaminari)

"Benle gel." (kaminari)

Yine götürüyor beni biryerlere. Bu sefer neresi merak ediyorum. Güneş batıyormuş dışarıda. Bir yokuş çıkacaktık.

"Sırtıma çıkmak ister misin?" (kaminari)

"Hayır..."

Aniden sırtına aldı.

~~~~

Çok güzel bir yer... Şehri görebildiğimiz ve kimsenin bilmediği bir yer.

"Film izlediğimiz gece, seni buraya götürmenin planını yapmıştım. Çok korktum..." (kaminari)

"Korkma,yanındayım."

Dudağıma yapıştı. Karşılık verdim. Ayrılınca suratı hâlâ kıpkırmızı oluyordu. Sarıldı.

"Seni çok seviyorum, sana birşey olursa ölürüm... Asla ayrılmayalım tamam mı?" (kaminari)

"Tamam... Denki, çok uykusuzum. Biraz senle uyusam olur mu?"

"Soruyor musun?" (kaminari)

Uyudum.

Denkinin ağzından

Bu kadar şey yaşaması üzüyor. Neyse ki orada oluşan yaralarını iyileştirdiler. Boynunda bir yara kalmış... İĞRENÇ İNSANLAR! HANGİ GERİZEKALI "LANETLİ" YAZAR Ki? Birde yamuk yumuk yazmışlar. Uyandı Berra. Sorsam mı acaba?

"Kaç saat oldu ben uyuyalı..?"(Berra)

"1-2 saat olmuştur. Berra birşey sorabilir miyim?"

"Sor." (Berra)

"Boynundaki yazı, hangi testte ve niye yazdılar?"

"Şey o mu? O..." (Berra)

"O ne?"

"Ben onu, kendim yazmıştım..." (Berra)

"NE? NEDEN?!"

"7. Sınıfta artık yaşamak istemiyordum. Kendim böyle bir damgaya sahip olmalıyım diye düşündüm..."(Berra)

"Bir daha asla yapma. Lanetli değil özelsin. Seni çok seviyorum."

"Bend-..." (Berra)

Dudaklarımızı birleştirdim. Bu his o kadar güzel ki. Kendisine bunu yapmasını istemiyorum. Ayrıldığımda kızardığımı hissediyordum.

"Benim için çok özelsin. Kendine zarar verme lütfen. Senin için çok endişeleniyorum. Korkuyorum. Senin her başı-"

Dudağıma parmağını götürdü.

"Bir daha asla yapmayacağım tamam mı? Sen de benim için çok özelsin. Bu konu daha uzamasın." (Berra)

İstemediği birşey yapmak istemiyordum.

"Tamam. Bu arada, bugün saç bakımın benden olsun olur mu?"

Gülümsüyordum.

"Çok hoşuma gider Denki." (Berra)

~~~~

Bunu yaşam belirtisi olarak attım çünkü trabzondayım ve 4 veletle uğraşırken bir yandan hikaye yazmak zor... AMA YAZICAM!