~Sevmek Bu Kadar Zor Olamaz..? ~ Denki x y/n

*Sezon Finaliww*

Anlat Ona speed up ile dinleyin!

3. Kişi ağzıyla

Bazen insanlar herşeyi düzeltebileceklerini zannederler. İşte hayat onlara böyle durumlarda ağır ve güzel dersler verir. Hiçbirşeyin dört dörtlük olmadığı o zamanlar ortaya çıkar. Hayatın her zaman istediğimiz gibi gitmediğini ve gitmeyeceğini anladığımızda olgunlaşmaya bir adım daha yaklaşırız. İşte Berra olgunlaşıyordu. Hayatı kolay zannetmeye başlamıştı. Hayatın yüzüne güldüğünü sanmıştı. Aslında diğerleri de öyle düşünmüştü. Ama hayat yine onlara hatırlattı gerçeği. Yine herhangi bir okul sabahı zannediyorlardı herşeyi.

"Naber lan Eşşekler?!" (Berra)

"İyi, okul çıkışı beraber takılıyoruz dimi?" (Asya)

"Sözünü tutmazsan sana çok pis girerim haberin olsun Berra." (Esila)

Buluşma hakkında konuşuyorlardı. (Dikkat cringe bulan olabilir yorumlara bunu yazmanıza gerek yok.)

~~~~

Çıkışta hep beraber bir kafeye gidip oradan bowling oynamaya gideceklerdi. Otobüs hareket etti. Sadece onlar vardı. Çok binilmeyen bir otobüstü. Konuşmaya devam ediyorlardı. Yolları uzundu.

"Sarılayım mı?" (kaminari)

"Sarıl anasını sarıl." (Berra)

İkisi sarıldılar. O sırada Esila fotoğraflarını çekti.

"Baksanıza!" (Esila)

O sırada kaptan bağırdı. Otobüsün yanmaya başladığını söyledi. Frenler çalışmıyordu. Gaz kendi kendine hareket ediyordu. Endişeye kapılmışlardı çünkü hiçbir kapı açılmıyordu.

"KAÇIN!" (Berra)

"Ne..?" (Kaminari)

Berra özgünlüklerinden kara kamçı ile tavanı koparmıştı. İnsanları kara kamçı ile sardı ve gönderdi. Fakat kendisi kurtulamadı.

"B-Berra..? BERRA!" (kaminari)

Gözyaşlarını kimse durduramıyordu. Yangının içinde kalmıştı. Son anda kendini dışarı atmayı başardı Berra. Çok büyük yanıkları vardı ve bacağı kanıyordu. Yerde baygın duruyordu. Ağlayarak onu hastaneye götürdüler.

~~~~

"NASIL YANİ?! KOMA DERKEN?!" (kaminari)

"Üzgünüm efendim. Komaya girdi. Beklemekten başka çare yok." (Doktor)

Denki üzüntüden yere çöktü.

"Yardım etmeliydim..." (kaminari)

O gün Denki beklemeye başladı. Hergün yanına gidiyordu. 1 saat boyu konuşuyordu. Hayat onlara bir ders vermişti. Her ne kadar üzücü olsa bile... Hikayeleri burada bittiyse, Berranın yerini kim dolduracaktı? Diğerlerinin birinin doldurmasını istemeye yüzü olur muydu? Kabul ederler miydi? Cevapsız bir sürü soru vardı.

"Geri gel Berra... Sana ihtiyacım var, iyiliğine ihtiyacım var, hayat neşene ihtiyacım var, deliliklerine ve daha birsürü şeye..."

Bu sanırım bir sondu...

Beklemiyordunuz dimi? Normalde güzel bitirecektim ama biraz daha acılı SEZON finali yapayım dedim... Birkaç gün sonra devam edeceğim<3 Neler olacak bende bilmiyorum ve açıkçası çok heyecanlıyım! Nolur bana sövmeyin tamam mı?