Koma // Sunki

1

Merhaba ilk kurgumla geldim yani kötü olabilir böyle çok büyük şeyler beklemeyin bence
Oy vermeyi unutmayın olur mu?

______

Kaç saattir buradayım bilmiyorum. Hastanenin kokusu artık rahatsız gelmiyor. Niki komaya alınalı 2 hafta geçmişti. Bu iki haftada ben naptım? Hiç. Sadece Niki'yi düşündüm ve hastaneye geldim. Hastaneden korkan ben şimdi hastaneden ayrılmıyorum, komik. Sadece onun için. Sandalyede oturuyorum, artık yakınları içeri alamazlarmış ama benim umrumda bile değil hâla buradayım camdan Niki'ye bakıyorum. Bir anda gözleri açılsın ben iyiyim desin ve her şey düzelsin istiyorum. Ben camdan Niki'ye bakarken Jungwon omzuma dokundu. İrkildim. Bu 2 haftada dünyada sadece ben varmışım gibi etrafımı unutuyor sadece Niki'yi düşünüyorum.

"Sunoo eve gidelim yarın erkenden geliriz olur mu kendini harap ediyorsun" Jungwon iyiliğimi istiyordu biliyordum ama bu benim için imkansızdı. Eve gidince yine sadece onu düşünüyorum ne fark var? Yüzüne baktım. Gözlerindeki hüzünü görüyordum. Niki'den sonra benim böyle olmamda onu üzüyordu ama istemesem bile böyleydim. Niki bizim arkadaş grubumuzun neşesi ve eğlencesi olduğunu daha iyi anlamıştık şimdi.

"Burada durmak istiyorum" dedim yeniden Niki'ye döndüm. Onun pürüzsüz yüzünü izledim.

"Sunoo hepimiz üzülüyoruz sen onunla çok yakındın biliyorum ama Niki seni böyle görünce ne kadar üzülür bir düşünsene o iyileşecek o güçlü ve senin yemek yemediğin zamanlarda ne kadar üzüldüğünü ve kızdığını hatırla şimdi su bile içmiyorsun resmen. Uyumuyorsun her gün buradasın zaten yarın tekrar geliriz akşama kadar dururuz yine olur mu? Lütfen Sunoo üzüyorsun bizi Niki de dahil."

Beni yine Niki'den vuruyorlardı. Keşke iyileşsede kızda yine bana. Biraz daha yemesem, içmesem ve uyumasam kalkıp kızar mı bana? Uyanmasına yeter mi bu? 2 haftadır sadece Niki'yi düşünüyordum. Kendimi ve arkadaşlarımı hiç düşünmüyordum. Jungwon ben gitmezsem gitmeyecek ve kendimi mahvederken onu da mahvedecektim. Uykulu gözüküyordu. İsteksiz isteksiz ayağa kalktım. Jungwon kolunu omzuma koydu ve yavaş yavaş yürüyerek arabaya gittik. O arabayı sürerken bende yan koltukta dışarıyı izlemeye başladım. Aklım sadece Niki'yi düşünüyordu. Evimin önünde durduğunda arabadan indim

"İyi geceler Jungwon seni seviyorum" arabanın kapısını kapattım. Hepsi benim için değerliydi ve şu üzgün zamanlarda onları daha çok üzdüğüm için kendimden nefret ediyordum. Jungwon gittikten sonra biraz daha dışarıda durdum. Rüzgar sertçe çarpıyordu ve saçlarım dağılıyordu ama sadece ayakta durup boş gözlerle yeri izliyordum. Beni gören bir kişi korkabilirdi ve delirdiğimi düşünürdü ama hevesim yoktu. Yapacak birşey bulamıyordum. Zaten evde geceleri boş boş duvarı ve tavanı sabahları ise Niki'yi ve hastane zeminini izlerdim. Başka yaptığım bir şey yoktu 2 haftadır. Sanki ölmüştüm ama bedenim yaşıyordu. En sonunda eve girdim. Üst kata çıkıp odama girdim. Üstümü çıkarmaya halim yoktu üstümü değiştirmeden kendimi yatağa attım. Yatak başlığına yastanıp oturur pozisyonda durdum. Yatağımın yanındaki masadan albümü aldım. Gece lambasının eşliğinde albümdeki fotoğraflara baktım. Niki'nin beni çektiği fotoğrafı, selfie çektiğimiz fotoğrafımız sayfayı çevirdim. O fotoğrafı gördüğüm de gözüm doldu. O gün çekildiğimiz fotoğraf Niki gülüyor ve ben ona bakıyorum. Ne kadar mutlu başına gelecekleri bilmeden. Elimi fotoğrafın üstünde gezindirdim. Ne zaman ağlamaya başlamıştım bilmiyorum ama albümün üstüne göz yaşı damlamıştı. Sol elimle gözlerimi silip sayfayı çevirdim. Ben selfie yapıyordum o ise poz vermek yerine kendi telefonunu bana doğrultmuş bir gözünü kırpmış gülerek beni çekiyor gibi yapmıştı. Buruk bir gülümseme yerleşti yüzüme.

Uyuduğu için üzgün değildim aslında sadece başına gelen şeyler ve şuan bu durumda olduğuna canının acıdığına ve ölme riski olmasına üzülüyor ve ağlıyordum. İsterse 5 ay uykusun ama ölmesin istiyorum sadece. 

Albümü geri masanın üstüne koyup yatağa yattım. Yorganı omzuma kadar çekip her zaman ki gibi tavanı izlemeye başladım. Gece uzundu her şeyi düşünecektim. Anılarımızı, yüzünü, yarın onu göreceğimi ve iyileştikten sonra sarılmamızı ama uyumayacaktım çünkü gözüme uyku girmiyordu aklım sadece ondaydı ve biliyordum ki uyuduğum an kabus görecektim.

_____
İlk bölüm bitti yani konuyu anlamışsınızdır Sunoo'nun Niki ile çok bağlanması ve Niki komadayken yaptıkları falan

Oy vermeyi unutmayın sizi seviyorum