Koma // Sunki

20

Gözümü açtım. Çok güzel bir uyku çekmiştim. Yanımdaki hâla uyuyan Niki'ye baktım, hayır sevgilime baktım. Gülümsedim yataktan kalkmadım hareket bile etmedim. Onu izledim uzun uzun. Aşıkken uzun uzun izleyemiyor gözümü kaçırıyordum. Çok mükemmeldi. Sevgili olduğumuza inanamıyordum, sanki her şey bir rüyaydı. Niki bir anda gözlerini açtığımda gözümü kaçırdım hemen ama kızardığıma emindim.

"Şekerim, günaydın beni mi izliyordum? Ah bozduğum için özür dilerim"

Pis pis sırıtıyordu. Diğer tarafa dönüp gözlerimi sımsıkı kapattım. O ise arkamdan bana sarıldı. İstemeden gülümsemiştim.

"Utanınca daha bir tatlı oluyorsun"

Ellerimle yüzümü kapattım.

"Tamam tamam sustum kulakların yanıyor galiba Sunoo"

Oturur pozisyona geldim.

"Kahvaltı edelim acıktım"

Niki hâla yatıyordu. Ona baktığımda gülümseyerek beni izlediğini gördüm. Kalbim hızlı atmaya başlamıştı. O nasıl gülümsemekti öyle?

"Sevgilim"

"Efendim sevgilim?"

"Ben gayet iyiyim acaba kafeteryaya insek mi beraber, hm nasıl olur?"

Gülümsedim ama sonra geri ciddileştim.

"Doktora sormak lazım, bekle."

Ayağa kalkıp odadan çıktım. Biraz ilerde hemşire ile konuşan bir doktor görmüştüm. Hızlı adımlarla yanlarına doğru gittim.

"Merhaba"

Bana döndüklerinde hemşire gülümsedi ve hafif eğildi. Ben de gülümseyerek karşılık verdim.

"Merhaba Sunoo"

"Bir şey soracaktım Niki kendini iyi hissediyor ama acaba kafeteryaya inebilir mi?"

Doktor bir süre sessiz durdu. Düşündüğü belliydi. "Olur önce bir muayene yapalım ama tamam mı? " Başımı olumlu anlamda salladığımda üçümüzde odaya girdik. Niki muayene edilirken sürekli bana bakıyor, gülümsüyordu. Çok tatlıydı.

"Niki gayet iyisin haftaya hastaneden taburcu olabilirsin"

Bu güzel haberle gülümsedim. Doktorlar çıkınca gidip sarıldım hemen sevgilime, o da bana sarılmıştı.

"Çok az kaldı ama şimdi kafeteryaya gidelim"

Niki gülümsedi ve ayağa kalktı. Beraber kafeteryaya inip oturduk. Garsondan siparişlerimizi istedik. Niki masada elimi tuttu.

"Her şey hayal gibi geliyor"

"Öyleyse bile bu hayal hiç bitmesin"

Niki gülümsedi. Garson siparişlerimizi getirdiğinde yemeye başladık. Yemek yerken sohbet ediyorduk ama genel olarak sessizdik, Niki yemek yememe çok önem verirdi. Eskiden diyet yapıyordum ve bana çok kızıyor, bir şeyler yememi sağlıyordu. Kahvaltımız bittiğinde geri odaya çıkmadan önce bahçeye çıktık. Bahçede bir banka oturduk. Başımı Niki'nin omzuna koydum ve bulutları izlemeye başladık.

"Şekerim, bulutlar mı yıldızlar mı?"

"Hmm bilmiyorum yıldızlar çok güzel görünüyor ve geceleri çok güzel parlıyorlar bulutlar ise farklı görünümlerde olabiliyorlar ve mavi gökyüzüne beyaz beyaz çok yakışıyorlar"

Niki elimi tuttu.

"Ben ise düşünmeden yıldızları seçerim"

"Neden?"