သင်တန်းပြီးတာ လေးရက်ရှိသွားပြီ
သင်တန်းပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း အစ်မကိုမတွေ့ရတော့ပေမယ့်
အဆက်အသွယ်ရှိနေတာမို့ အဆင်ပြေမယ်လို့ထင်ခဲ့မိတယ်
ဒါပေမယ့် ထင်ထားတဲ့အတိုင်းဖြစ်မလာပါလား....
အစ်မနဲ့ဖုန်းပြောရတဲ့အချိန်တွေ နည်းလာတယ်
တခါတလေ တစ်ရက်လုံးလုံးအဆက်အသွယ်မရတဲ့
နေ့တွေလဲ ရှိလာတယ်
တကယ်တော့လေ ညီမမေးလိုက်ချင်တယ်
ညီမကို သတိရတဲ့အချိန်ရောရှိရဲ့လားလို့...အစ်မကိုကြည့်ရတာအဆင်ပြေနေတဲ့ပုံပါပဲ
ညီမမရှိလည်း အစ်မဘ၀ကို
အစ်မကောင်းကောင်းဖြတ်သန်းနေတာပဲလေ
တကယ်ဆို ညီမပျော်သင့်တာပါ
ဒါပေမယ့် ညီမအခုတလော တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်လာတယ်
အစ်မကို ညီမမရှိဘဲ ပျော်မနေစေချင်တဲ့ အတွေးတွေ၀င်လာတယ်
ညီမသိပ်ကို ကလေးဆန်တယ်မလား?
အစ်မသာသိရင် ညီမကိုစိတ်ပျက်သွားအုံးမယ်ထင်ပါတယ်ညီမသိပ်ကြောက်တာပဲ
ညီမနဲ့ဖုန်းမပြောဘဲ အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်သွားမှာ...
ညီမအပေါ်ထားတဲ့ခံစားချက်သေးသေးလေးကအစ
ပျောက်သွားမှာ...
အစ်မနှလုံးသားကိုပေးချင်တဲ့ တခြားလူတစ်ယောက်ကို
ရှာတွေ့သွားမှာမျိုး...
အဲ့လိုသာဖြစ်လာခဲ့ရင် ညီမဘာဆက်လုပ်ရမလဲလို့
ခနခနစဉ်းစားခဲ့ဖူးတယ်
တိတိကျကျအဖြေတစ်ခုတော့မထွက်ပေမယ့်
သေချာတာတစ်ခုကတော့ အစ်မမရှိတဲ့နေ့ရက်တိုင်းကို
နာနာကျင်ကျင်နဲ့ ဖြတ်သန်းနေမိမယ်ထင်တယ်အစ်မကို အရမ်းသတိရတယ်...
အာ့ကြောင့် မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီးဖုန်းတွေဆက်အုံးမှာပါ
အမြဲတမ်းညီမဘက်ကပဲ အရင်စဆက်မှာမို့လို့
ဖုန်းလေးတော့ကိုင်ပေးမယ်မလား?
YOU ARE READING
အစ်မ (သို့) "မ"
Randomအစ်မဆိုသော လူသားတစ်ယောက်ကို ချစ်မိခဲ့ပေမယ့် သူ့ကိုထုတ်ပြောလို့မရတဲ့ စကားလေးတွေ သူမသိအောင် ဒီမှာလာပြောတာပါ... not fictionပါနော်