"IT'S JUST me, Ciel. Don't stop," wika ni Gael. Mula sa dilim ay lumakad ito patungo sa kanya. Her heart started to pound against her chest.
Pumakabila ito sa likod ng duyan at naupo roon. She shrieked. "Baka mapatid ang duyan, Gael!"
"Sshh," anito. Inihilig ang sarili, ang isang paa'ynakabitin sa buhangin at ang isa'y nakapayong sa itaas. "Matibay ang pagkakagawa ng duyan, Ciel."
"Akala ko ba'y sasama ka sa laot?" tanong niya, pero sa kaibuturan ng puso niya'y ikinagalak niyang naroroon ito. Ang nangyari sa kanila sa balkonahe kanina ay nagpasimula ng apoy sa katawan niya. Apoy na hindi mapugnaw-pugnaw at nananatiling nagliliyab.
Something she didn't understand herself. She wasn't that innocent not to know what it was.
Lust. Pure and simple.
Except that in her case, it wasn't that simple.
Whenever Gael was near, or within seeing distance, she felt a heady, light feeling, like nothing she'd ever experienced before.
The sensation grew. Lalo na at ang ibabang bahagi ng likod niya'y nakadikit sa balakang nito at ang mga daliri nito'y marahang humahaplos sa likod niya. Then his hand cupped the back of her neck, then fisted in her hair.
"I changed my mind," he said, then gently tilted her head back, making her gasp with a sharp longing. "I am tired, Ciel. Ipinaalam ko lang na hindi na ako sasama. Gusto ko namang matulog sa buong magdamag."
He uttered the last sentence like an invitation, making her ache with need.
Gusto niyang kainisan ang sarili. Ano ang mayroon si Gael at ganitong damdamin ang idinudulot sa kanya? Hindi niya ginusto ang ginawa ng daddy niya nang ipakasal siya rito. Pero hindi niya maitatangging maliban sa kalagayang hindi niya kinasanayan ay wala siyang bagay na maipipintas dito.
Sinulyapan nito ang gitarang hawak niya. "Hindi ko alam na marunong ka niyan. Pati na rin ang pagkanta..."
"Marami tayong hindi alam sa isa't isa, Gael.
Tulad ng hindi ko akalaing mahusay kang sumayaw."
"You have a lovely voice. Hindi pang-singing contest, but lovely nonetheless. Don't you know that that song was a revival?"
"Really?"
"Yeah. There are so many versions but I like Vic Damone's version best next to yours..."
"Now, that's what you called super bola!"
He chuckled. "Walang dahilan para bolahin kita, Ciel. You're married to me now. And consummating our marriage is just a matter of time."
Puno ng katiyakan ang tinig nito. At dapat ay may isagot siya upang pasubalian iyon. But words didn't come easy. Sapat upang isipin niyang itinuturing ni Gael na pagsang-ayon iyon ang pananahimik niya. O pananabik sa sandaling darating ang panahong sinasabi nito.
And in truth, siya man ay inaasam na mangyayari iyon. She sighed. "But then I will have to ask, won't I?" Bahagya na niyang naalis ang sarcasm sa tinig niya.
His chuckle, rich, warm, and erotic echoed in the darkness.
She strummed the guitar softly. Walang partikular na awitin at basta na lang niya tinitipa ang mga string. Naramdaman niya ang pagbangon nito at hinagkan ang balikat niya. She sucked in her breath. Huminto ang mga daliri niya sa pagtipa. Then his arms snaked around her and cupped her breasts.
Oh, god.
He was kissing her lobe and his hands were busy fondling her breasts and Cielo's melting. She arched her body as if to give him access. Then out of the blue, sa gitna ng apoy na sinisindihan nito, he asked, "Have you seen your doctor lately?"
BINABASA MO ANG
Sweetheart 16: My Wayward Wife
Romance"Your father paid me to marry you, Cielo. Not to bed you. Pero mapag-uusapan natin iyan. Should you want me to sleep with you. All you have to do is ask and I'll oblige willingly." Makalipas ang pitong taon ay bumalik sa Trinidad si Gael para lang...
