GÜZ SAYHASI

BÖLÜM 4 " YÜREK SANCISI"

Merhaba Güz Sayhası Ailesi👋
Yine biz geldik güzel bir bölümle

Güzel şeyler olacak ben buna hep inanıyorum❤️

Güz Sayhası için 🥀🤍 emojisini ihmal etmeyelim güzel okuyucularım

Yorum ve oy kullanmayıda unutmayalım

İYİ OKUMALAR❤️

İpek Karabağır - "Yürek Sancısı"

GÜZ SAYHASI - BÖLÜM 4

"YÜREK SANCISI"

[ Köy - 2014 ]

Bir insanın nefreti buzdağından daha büyük olabilir mi? Diye düşündü genç kız.

Oysaki insan nefretiyle kötüleşir, iyiliğiyle güzelleşirdi. Fakat kötülük insanın içinde dolaşan zehir gibiydi, panzehiri yoktu.

Yaralarını nefret ile saran insanları görmüştü genç kız. Hiçbir zaman iyileşmeyecek o yaraları nefretleriyle saran insanların içinde iyiliğe dair hiçbir şey yoktu.

Tıpkı Elvan'ın yüreğine ilmek ilmek işlenen nefret gibi.

Tıpkı Feride'nin yüreğine yerleşen iyilik gibi.

Biri kötülüğün simgesiyken, diğeri iyiliğin simgesiydi. Ve kader onlara ortak olmuştu.

....

Günler geçmiş, gökyüzü yumuşamıştı. Beyaz örtü yavaş yavaş erimeye başlamış olsada aynı hızla geceleri yerini kar taneleriyle doldurmaya çalışıyordu.

Yine derin düşüncelerin en kuytu köşelerindeydi genç kız. Hâlâ zihninden atamıyordu Elvan'ın sözlerini. Nedenini bilmiyordu ve bu nefreti hepsinden kötüydü. Sanki kötülük yapmak için yemin etmiş gibiydi. Sanki genç kıza öyle bir kötülük yapacak ki ve genç kızda yıllarca bu kötülüğün bedelini ödeyecek gibi hissediyordu.

"Nereye daldın yine?" Dedi Nazlı gülerek genç kızın yanına geldiğinde.

"Hiç,"diyerek önüne döndü genç kız.

"Emin misin Feride? Seni birkaç gündür düşünceli görüyorum. Canını sıkacak bir şey mi oldu?" Diye sordu Nazlı meraklı gözlerle arkadaşına bakıyordu.

"Önemsiz şeyler Nazlı, konuşmaya bile değmez, sadece kendimi biraz yorgun hissediyorum." Yorgunluğu ses tellerine yansıyordu genç kızın.

"Eee Baran öğretmen ile hiç konuştunuz mu?" Diye sordu Nazlı meraklı bakışlarını arkadaşının yüzünde gezdiriyordu.

"Hayır konuşmadım!" Dedi genç kız buruk bir şekilde devam etti sözlerine "yani bilmiyorum Nazlı, belki ben onu yanlış anlıyorum ya da böyle bir şey yok! Kafam çok karışık,"

Günlerce düşünmüştü genç kız. Eğer Baran bir sevdaya düşmüşse neden hâlâ söylememişti. Düşünceleri genç kızı kimi zaman uyku uyutmuyordu, kimi zamanda uykusundan uyandırıyordu. Kalbine yerleşen sevdayı tarif etmenin mümkünü yoktu lakin genç kız o sevdayı şu sözlerle dile getiriyordu.