Selam güzel okurlarım
Biraz yani fazla gecikmeli bir ara oldu ve gecikmeli bölüm maalesef
Ama çok güzel bir bölüm ile geldim,
Bu bölümün son 1300 kelimesini yazarken sabahladım ama kesinlikle değdi,
Umarım bu yıl herkes hakettiği değeri ve hayallerine kavuşur
Tek temennim hayallerimizin gerçekleşmesi
2024 yılının ilk bölümü ile karşınızdayım
Yazım ve noktalama işaretlerinde yanlışım varsa çok özür diliyorum inanın başında durup düzenleme vaktim dahi olmadı...
Yorumlarınızı ve küçük yıldızınızı istiyorum
Güz Sayhası Ailesi olarak emojimiz olan 🥀🕊 koymayı unutmayalım!
Sezen Aksu - "Kurşuni Renkler"
GÜZ SAYHASI - BÖLÜM 7
"ÇİÇEKLİ BAHÇELERİN, GÜL KOKAN YOLLARINDA İDAM MAHKUMU"
[ Köy - 2014 ]
Soğuk bir kış gecesinin ardında sabaha çıkmayı bekleyen ve korkularından kurtaramadığı ruhuna, endişe dolu gözlerle bakıyordu genç kız.
Kapıyı zorlasada kapı bir türlü açılmıyordu. İçindeki endişesi o kadar çok büyüktü ki tüm gücüyle kapıyı itiyordu. Canının yanması umrunda değildi. Eğer burada bu gece kalırsa zaten fazlasıyla canını acıtacaktı amcası.
"İki saattir kapıyı açmaya çalışıyorsun. Zorlama Feride!" dedi Baran, hem endişe barınıyordu yüzünde, hem de ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
"Bilmiyorsun Baran!" Dedi genç kız, fısıltı halinde kendi kendine söylenirken, "başıma gelecekleri bilmiyorsun, sen amcamı bilmiyorsun."
"Bir şey mi dedin?" Diye sordu Baran, ileriye doğru adımlayıp genç kızın yanına geldiğinde, derin bir nefes alışından sonra "çok endişelisin Feride, bak kötü bir şey yok. Ali'yi bulduk, sabah bir şey olmazsa çıkmak için bir şeyler yaparız ama hava iyice karardı ve gücümüzü bence daha fazla harcamayalım." Diyerek genç kızı ikna etmeye çalışıyordu.
"Çabalamam boşuna biliyorum ama yine de çıkma umuduyla deniyorum," dedi genç kız, umutsuz bakışların arasında.
"Hadi gel," dedi Baran ve küçük çocuğun yanına gidip yere oturmaya çalıştılar.
Küçük çocuk bitkin bir halde Feride'nin kolları arasında uyuyakaldığında, o kadar yorgun görünüyordu ki, genç kız küçük çocuğun saçlarını okşayıp, zamanın geçmesi için dinlenmeye çalışıyordu.
Baran ise sevdiği kızın her bir zerresine tekrardan aşık oluyordu. Feride ise kendisine yönelen bakışları hissediyor ve bakmamaya çalışıyordu. Derin bir nefesin ardından etrafına bakmaya çalıştı.
Bir an için içi ürperdi genç kızın. Gecenin karanlık yüzü ve soğuğu artık vücudunda kendisini gösteriyordu. Baran, montunu çıkartıp genç kızın üstünü örtmek için uzandığında,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜZ SAYHASI
General FictionTerk edildi genç kadın çocukluğuna, mutsuzluğuna, acılarına ve en çokta sevdiğinin ihanetine terk edildi. Zaman geçecek, gerçekler bir bir ortaya çıkacaktı fakat her şeye çok geç kalınmıştı... Yarım kalınmışlıklar, yarım hayatlar... Birinin ölümü...
