GÜZ SAYHASI

BÖLÜM 6 "KAYIPLAR VE KORKULAR"

Selam GÜZ SAYHASI Ailesi👋

Öncelikle bu bölüme hoş geldiniz🤍

Bölümü düzenlemeden atıyorum. Eğer herhangi bir yazım kurallarını ve cümle fazlalıklarını ihlal ettiysem kusuruma bakmayınız lütfen🙏

Müsait bir zamanda yazım ve noktalama işaretlerine bi göz atacağım

Heyecanlıyım çünkü bu bölümden sonra asıl hikayemiz başlıyor diyebiliriz.

Diğer bölümün heyecanını ve hüznünü size yaşatmak istiyorum

Güz Sayhası için 🥀🤍 emojisini unutmayın

Bol yorumlarınızı bekliyorum

👉yıldıza basmayı unutmayınız sevgili okuyucularım🌟

İYİ OKUMALAR

GÜZ SAYHASI - BÖLÜM 6

"KAYIPLAR VE KORKULAR"

[ Köy - 2014 ]

Şaşkınlığa uğrayan sadece gözleri değildi. Yüreğinde taşıdığı kırgınlıkta şaşkındı. Yerde acı içinde kıvranan adamın yüzüne hâlâ şaşkın bir şekilde bakarken kendine gelip, bir adım ileriye attığında,

"Senin ne işin var burada?" Dedi. Bir  yandanda etrafına bakmayı ihmal etmiyordu.

"Seninle konuşmam lazımdı!" Dedi genç adam, hafif bir şekilde yerde kendini toparlamış, ağır ağır dizlerinden destek alıp yukarıya kalktığında.

"Baran hocam!" Dedi genç kız derinden nefesi içine çekip korkuyla havaya solurken, nefesi titriyordu. Gözlerinde yakalanma korkusuyla "bak hemen git buradan! Birisi görecek ve amcama söyleyecek ve gerçekten bu benim için hiç iyi sonuçlanmaz lütfen git!"

"Korkmana gerek yok Feride, fakat buradan sen beni affedene kadar asla gitmeyeceğim bilmiş ol!" Dedi genç adam keskin konuşmasının ardından, genç kıza doğru küçük adımlar atarken devam etti sözlerine "bak benimle haftalardır konuşmuyorsun ve yolunu değiştiriyorsun ve gerçekten bana soğuk davranıyorsun. Buna anlam veremiyorum, farkında olmadan sana zarar mı verdim bilmiyorum ama bu gece bu olay her neyse kapanacak!"

"Kapanacak öyle mi?" Dedi genç kız kırgın tebessümü dudaklarının arasına yerleştiğinde, yere düşen bakışlarını gökyüzüne çevirip derin bir nefes aldı "keşke öyle kapanacak bir şey olsaydı Baran hocam fakat insanın yaralı kalbi öyle kolay kapanır mı dersin?"

Genç adam kaşlarını çatıp olanları anlamaya çalışıyordu. Uzaklara dalan gözleri, o geceyi önüne sermişti sanki ve genç adam bunu farkettiğinde ise Feride'ye karşı bir adım daha yaklaştı.

"Özür dilerim," dedi Baran, genç kızın kırgınlığını yok etmek ister gibi fakat sözleri sanki bir ipin ucundaymışçasına titrek çıkmıştı dudaklarının arasından.

"Özür mü?" Diye sordu genç kız sanki kırgınlığı bir özür ile geçecekmiş gibi. Derin bir nefesin ardından "kapanmayacak yaralar için özür dileme," derken canını yakan dikenli sözlerini söylemeye devam etti genç kız, zira kalbi bir hayli yaralanmıştı.

"Kusura bakma Baran hocam ben her şeyi kafamda büyütmüş ve kendi kendine hayal kuran ve saçmalamıştım. Bunun için asıl ben özür dilerim. Sizin Elvan ile ilişkinizi bilmiyordum, yeni öğrendim. Müsait olduğunuzda onu istemeye gelirsiniz."
Sözleri ne kadar canını yaksada güçlü durmaya çalışıyordu genç kız.