Alarmın çalması ile gözlerini açtı Çınar. Bugün olacak olan yemek eğlencesi için bir sürü şey yapmak istiyordu. Mahalle ile pek alakası yoktu aslında. Kimseyle konuşmazdı. Liseyi dışarıdan okuduğu için gezmek dışında pek dışarı çıkmazdı. Yatakta bir kaç dakika oyalalandıktan sonra adımlarını lavobaya ilerletti. Banyoda günlük rutinini yaptıktan sonra güzel bir kahvaltı yapmak için mutfağa gitti. Telefonunu yanına almadığı için tekrar odasına geldi. Eline alır almaz gördüğü mesaj ile kalbi titredi. Onun ismini görünce bile çırpınan küçük kalbi, gördüğünde neler olurdu tahmin etmek zor değildi. Üstüne tıkladı mesajın.
Ateş: Bana bak velet. Bana böyle şeyler atma. (03.00)
Ateş : Benim bir erkek olduğumu unutma. Sinirli halime denk gelmek istemezsin. (05.00)
Gördüğü mesaj ile yüzü düştü Çınar'ın. Vücudunu beğeneceğini düşünüyordu. Ama demek ki beğenmemişti. Hem erkek olduğumu unutma diyordu. Kızlara atmak istese onlara atardı demi. Ona attığını göre erkek olduğunu biliyordu. Ama bir türlü ona kızamıyordu ki. Kendini bildiğinden beri düz olan adam, birden ondan hoşlanmadı ki. Biraz sabretmesi gerekiyordu. En azından elinden geleni yapmak istiyordu. O yüzden gülümseyip mutfağa ilerledi. Güzel bir kahvaltı yapıp, bulaşıkları halletti. Şimdi ise yemek için bir şeyler yapacaktı. Giyinmek için odasına ilerledi. Malzeme almak için karşı mahallenin marketine gitmek gerekiyordu. Orada her şey bulunuyordu. Üstünde hafif şeyler vardı. Sportif takılmayı da severdi. Aslında Çınar, o gün ne giymek isterse onu giyerdi. Feminen tip değildi ama göbeğini ön plana çıkartmayı çok severdi. Mahalleli artık alışmıştı. Dediği gibi kimseyle muhatap değildi. Ama bugün Esra'nın ısrarı ile gidecekti eğlenceye. Belki iyi gelirdi. Oraya giderken biraz giyimine dikkat etse iyi olacaktı. En son kendini çekmek için aynanın önüne geçti. Fotoğraf çekmeyi çok severdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğrafını çektikten sonra evden dışarı çıktı. Bir an önce halletmeliydi.
Alışverişini yapan Çınar, elinde ki yükler ile çok zorlanıyordu. Çok ağırdı. Ellerinin kızardığına emindi.
"Ufff yaaa. Ne var bu kadar alacak. Öldüm yaa" diyerek yüzünü buruşturdu. Zorla taşımasına rağmen hızlı yürümeye çalıştı. Ne kadar hızlı o kadar erken biterdi çilesi.
Oflayıp püfleyip gittiği için önünü göremiyordu. Birden sert bir yere çarpan Çınar, korkudan elindekikeri bıraktı. Parmakları ile alnını ovdu. Acımıştı. Başını kaldırdığında ona gülümseyerek bakan bir yabancıyı gördü.
"Kör müsün acaba" sinirden dudaklarını büzüp, kaşlarını çattı. Tabi böyle sevimli olduğunu bilmiyordu...
"Sende önüne bakmıyordun ufaklık" dedi yabancı.
"Sen kocamansın. Fark etmen lazımdı" burnunu kıvırıp, poşetleri almaya çalıştı ama bir el ona engel olunca durdu.
"Dur yardım edeyim. Ağır duruyorlar" dedi tekrardan yabancı.
Çınar, yabancıyı süzdü. Kötü birini benzemiyordu. Hem bunları taşımakta zorlanıyordu. Bir kere izin verebilirdi.
"Peki. Teşekkür ederim" diyerek gülümsedi nezaketle Çınar.
"Adım Levent ufaklık bu arada" gülümsedi yabancı.
"Bende Çınar."fazla samimi olmak istemiyordu ama yardımcı olduğu içinde ters davranamıyordu.
15 dakikalık yolculuktan sonra gelmişlerdi. Çınar, Levent'in elinden poşetleri aldı.
" Çok teşekkür ederim Levent abi "dedi Çınar. Sevmişti levent abiyi. Üniversitesi uzadığı için daha yeni mezun olmuştu. Bugün dönmüş buraya. Samimi konuşmasıyla sevdirmişti kendisini.
" Levent de bana Çınar. Sevmem ben abi falan. "diyerek saçlarını karıştırdı Çınar'ın.
Çınar gülümseyip, başını salladı. Ve vedalaştıktan sonra eve girdi. Eşyaları bırakırken telefonuna gelen mesaj ile telefonunu eline aldı. Gördüğü isim ile yine gülümsedi...
Ateş : Bana bak çocuk.
Çınar çevrimiçi..
Görüldü.
Çınar yazıyor...
Çınar : Efendim Ateş abi.
Ateş : Bugün dışarı çıktın mı?
Çınar : Hı hım çıktım. Ne oldu ki 😳
Ateş : Yanında biri varmış.
Çınar : Evettt. Levent vardı 😌
Ateş : levent?
Çınar : Ben poşetleri taşıyamayınca bana yardım etti. Öyle tanıştık.
Çınar : Çok iyi biri Ateş abi. Tanıyor musun sen peki Levent'i Ateş abi.
Ateş yazıyor..
Ateş : Tanımaz mıyım. Benim kuzenim. Yavşak piç. /
Ateş : Tanıyorum. Uzak dur ondan velet.
Çınar : Hii 😳 Neden Ateş abi.
Ateş : İyi biri değil o. Uzak dur...
Çınar : Ama bugün benim yaptığım şeyleri taşımama yardımcı olacaktı. Ben ne yapıcağım şimdi 🥺
