မောင်ပျော်ရဲ့လား အပိုင်း(15)
ဘားအရှေ့မှာတော့
အကိုဆော့ကိုတွေ့လို့
ဒေလီယာနောက်မှာရပ်နေပါတယ်ဆိုမှ
အခု အကိုဂျွန်းပါထွက်လာပြန်ပြီ ဒါဆို
အကိုကရော တစ်ယောက်ထဲထားခဲ့တာလား
ဂျောင်ကုတစ်ယောက်စဥ်းစားပြိး နေမထိထိုင်မထိဖြစ်လာသည်
အကိုဂျွန်းတို့နှစ်ယောက်သည် ဘာတွေပြောနေကြ လဲမသိ ခနကြာတော့ နှစ်ယောက်သား ဆိုင်ကယ်နဲ့ထွက်သွားကြသည်
...ဒေလီယာ သူတို့အကို့ကိုထားခဲ့တာပဲ...
...လာပါ ပြန်ရအောင် မသိသလိုနေလိုက်စမ်းပါ...
...ရမလား အကိုက ဒီလိုနေရာမျိုးလာဖူးဖို့ မပြောနဲ့ ညဘက်တောင်အပြင်ထွက်တာ မဟုတ်ဘူး
ငါတို့သွားကြည့်ရအောင်...
...နင်ကလေ ပြောရင်လဲနာဥိးမယ် သွား...
.......
အကိုဂျွန်းတစ်ယောက်ထွက်သွားတာကြာနေပြီ
ပြန်မဝင်လာသေး ဒါကြောင့်မစောင့်နိုင်တော့ပဲ
အကို့ကိုပိုးကာ အခန်းထဲ ခေါ်လာလိုက်သည်
ဒါကို ဒေလီယာနဲ့ဂျောင်ကုတွေ့လို့
အနောက်ကနေလိုက်ချောင်းခဲ့ကြသည်
အခန်းထဲရောက်တော့ အကိုဆော့မရှိတော့
ယောင်းစိတ်ပူသွားရသည် အကိုဆော့ကဘယ်သွားလိုက်တာလဲ မူးကလဲမူးနေတာနဲ့ အကိုဂျွန်းဆီဖုန်းဆက်ပြန်တော့လဲ မကိုင် ယောင်းတစ်ယောက်
ခေါင်းကြိးရပြီ အကို့ကို ဆိုဖာမှာ ချလိုက်တော့ ဟောက်သံပိစိလေးတောင် ထွက်နေပြီယောင်းလဲ
အင်ကျီလေးချွတ်ပိးခြုံပေးထားလိုက်ကာ အကိုဆော့ကို ခနလောက် သွားရှာကြည့်ရဥိးမည်
...ကုကိး ပြန်ထွက်သွားပြီ သူ့ညီက ...
...အေး သွားမယ်...
...ဘယ်သွားမှာလဲ...
...အခန်းထဲ အကို့ကိုခနလောက်ဝင်ကြည့်ချင်လို့...
...ဖြစ်ပါ့မလား ဟိုကပြန်ရောက်လာရင် နင်ပြသနာ ရှင်းလို့တတ်လား...
...ခနလေးကြည့်ပိးတာနဲ့ ပြန်ကြမယ်လေ...
...အေး ဒါဆိုလဲသွား...
အခန်းထဲရောက်တော့ မူးပ်ိးအိပ်ပျော်နေတဲ့အကို ချကျနော် အကို့ရဲ့မျက်နှာလေးကိုတဝကြိးကြည့်နေလိုက်သည်
အိပ်ပျော်နေတော့လဲ တကယ့် ခလေးလေး
အတိုင်းပဲ ငါသာ အကို့ကို မနက်ကလုပ်ရပ်မျိုးမလုပ်မိခဲ့ရင် ခုလောက်ဆို ဒီပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို ငါပိုင်နေလောက်ပြီ
နှင်းဆီရောင်သန်းနေတဲ့ ဒီနူပ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးဟာလဲ ငါအပိုင်ဖြစ်နေလောက်ပြီ စိတ်ကလဲတွေး လက်လေးကလဲ အကို့ရဲ့နူပ်ခမ်းပေါ်ရောက်သွားသည်
