Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5
Cidden bir anda hayatımın değiştiğini düşünüyordum. Bundan şikayetçi miydim ? Eh pek sayılmaz . Akashi bizle yaşamaya başlamıştı . Kalacak yer bulana kadar . Bu arada okulu gezmiş kimya okuyanlarla tanışmış hatta üst sınıflardan biri onu staj yaptığı yere götürmüştü . Akashi'nin o günkü gelişini hatırlıyorum . Herhalde tanıştığımızdan beri onu en mutlu gördüğüm zamandı , kimyaya olan ilgisini yeniden keşfetmiş gibiydi .
" günaydın" Bu saatte kalkmış kahve mi içiyordu . Ya benim daha uykum açılmadı çocuk sen nasıl bu kadar enerji dolusun .
" woaa günaydın , erkencisin ."
" öyleyim , çay ya da kahve ?" Çay da mı yapmıştı . Ardından gözün kahvaltı masasına döndü . Simitler vardı , bir de dışarı çıkıp simit mi almıştı gerçi sabah sıcak tereyağlı simit yemeye bayılırdım . " çay " O bana çay koyarken ben de masaya oturmuştum elime okuduğu kitabı aldım .
Dünya'nın Gözü
Çok kalın bir kitaptı bu ciltliydi de . Pahalı olmalıydı ? Ayrıca bu kadar kalın kitabı görmek bile beni bunaltmıştı . " ya akashş hiç mi sıkılmıyorsun ? Çok kalın değil mi bu ? " Bana gülümsedi , bak bu konuda anlaşmadık mı ? Böyle gülme çocuk . " kitabın kalınlığından ziyade sıkıcı olup olmadığına bakıyorum sarıyorsa elimden bırakasın gelmiyor zaten ."
" anlatsana biraz bana " Şaşırmıştı ." Kitabı mı ?" Kafamı salladım . Sonra ise 2 saat boyunca kitabın dünyasından bahsetti . Her karakteri detaylı detaylı anlattı . 3 saat boyunca onu dinledim , ilk defa bir kitap muhabbetinden sıkılmamıştım . Yachi benim minik civcivim de kitap okumaya çok severdi , bahsetmeyi de çok severdi . Onu da dinlemeyi severdim ama maksimum yarım saat dayanabiliyordum .
Akashi'nin anlattığı kitabı sabah kadar da dinlerdim , bana kitap okur muydu acaba ? Saçmalama Bokuto , neden böyle bir şey yapsın .
Sohbetimiz çay eşliğinde sürdürmüştük hatta bir ara kek de yapmıştık . Ne ara kek yapmaya dönmüştük bilmiyordum . Karakterlerin açlığından bahsettiğimizde ben de " ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler " sözüne atıf yapmıştım . Herhalde ordan çıkmıştı . Şimdi de birlikte kek yapıyorduk . Akashi telefonundan tarif açmıştı ona uymaya çalışıyorduk ben hala az vanilin kattığımızı savunuyordum . Az tatlı olacaktı böyle . Elindeki çırpan teli ve onun üzerindeki beyaz kremaya bakıyordu bir kaşık alıp tadım yaptı . Yeni bir kaşık alıp bana da uzattı . Tamam yanılmıştım . Çok da güzel olmuştu , tadı da kıvamını da beğenmiştim . " haklı mıymışım." Gülerek bana baktığında elini beline koymuştu . Ona doğru ilerledim . Yavaş yavaş planıma devam ettim . Tezgaha yaslanıp krema kabını arkama sakladım ve yavaşça kremayı parmağıma aldım . " haklımıymışsın?" Gülümsüyordu . Yanıma geldi , parmağını yanağıma bastırdı ." Haklıyım tabiki " yanağımı avucuna yasladığımda tereddüt etmişti ama elini çekmemişti .
