"Bu parça sanatın bir parçası değil. Bu sadece bunu okuyan kişinin bir yansımasıdır, dolayısıyla sanat, şu anda bunu okuyan kişidir. Siz, sanatsınız..."
-
** Referans alınan kaynak; E.H. Gombrich-"Sanatın Öyküsü"
** Bu isimle yazılan ilk fic/taekoo...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir aileyi idare etmekle, bir ülkeyi idare etmek arasında çok fark yoktur." -Michel de Montaigne
꧁꧂
"Bu gerçekten gerekli mi?"
Yoongi elindeki tahta kaleminin kapağını kapatıp nereden bulduğunu bilmediğim sivri çubuğu eline alarak yüzüme doğrultmuştu. Bu işi fazla ciddiye aldığı her hâlinden belli oluyordu.
"Elbette gerekli. Artık resmi olarak bir ilişkiye başlamışsınız. Nasıl insanların içine düştüğünü bilmen gerekiyor."
Yukarı çıkmadan önce sırtıma attığım battaniyeye biraz daha sarınıp, bacaklarımı karnıma çektim ve oturduğum eski kanepede geriye doğru yaslandım. Yoongi hafta sonunu fırsat bilerek, bana ciddi bir ders vermesi gerektiğinden bahsetmişti. Akşam güneşin batmasına yakın beni yurdun çatı katına sürüklemiş, yaptığı hazırlıkla ise gerçekten şaşkına uğratmıştı. Burada eski öğrenciler tarafından kurulmuş birbirinden bağımsız eski bir oturma grubu vardı. Ortasına da boş tahta kasalarla birlikte, içinde ateş yakılabilmesi için büyük bir varil koyulmuştu. Yoongi bunların tam karşısına üç ayaklı beyaz bir tahta yerleştirmiş, yüzeyini birbirini takip eden oklar, fotoğraflar ve isimlerle doldurmuştu. Yanına ise buraya gelmeden önce yazıcıdan çıkarttığı bir tomar kağıt almıştı.
"İyi de ben yalnızca Bay Kim'le görüşeceğim. O ortama girmeyeceğim ki."
Yoongi bıkkın bir nefes verip kafasını iki yana salladı ve önündeki kağıtları karıştırmaya devam etti.
"Bunu bilemezsin. Biz yine de tedbiri elden bırakmayalım." dedikten sonra eline birkaç parça kâğıt alarak beyaz tahtanın önüne ilerledi. Elindeki çubuğu bana bakarak tahtanın en üstündeki yazının üstüne vurdu. Kırmızı kalemle ve büyük harflerle şöyle yazıyordu: Kurucu aileler. Bu başlığın altına üçgen oluşturacak şekilde altı kurucu ailenin de isimleri yazılmıştı. Ancak Yoongi çubuğun ucunu tahtanın en altına, üçgenin sol köşesinde kalan ailenin üstüne sürükledi.
Lee Ailesi.
"Konumuz zaten belli. En alttan başlayacağım ki, baştaki daha akılda kalıcı olsun."
Oturduğum yerde dikleştim ve kafamı aşağı yukarı sallayarak tüm odağımı ona verdim. İtiraf etmem gerekirse, bu düzene lise yıllarında aldığım Tarih derslerinden beri merak duyuyordum.
"Lee ailesi. Ülkenin iç ve dış ticaretinden, aynı zamanda ekonomisinden sorumlular. Yönetimde ise söz sahibi olan yalnızca iki isim var. Lee Minho ve Lee Dongwook. Kuzenler. Minho daha çok ticaret işleriyle ilgilenirken, Dongwook ekonomiyi elinde tutuyor. Sembollerini görüyor musun?..."
Gözlerimi isimlerin üzerine yapıştırdığı fotoğraflardan alıp, aile isimlerinin hemen yanına yapıştırdığı sembole çıkardım. Tilki. L harfinin alt çizgisinden iki ön ayağını geçirmiş ve kuyruğunu yukarı uzanan çizgisine dolamıştı.
