bahçeye çıktığımızda herkes dans ediyordu. Beni oynamaya çalıştım ama yorgunluktan ölmek üzereydim bir an önce bitmesini istedim saat çok geç olmuştu ve düğün bitmişti dizlerim tutmuyordu çünkü saatlerdir ayaktaydım artık odaya çıkma vakti geldi arazın koluna girdim ve merdivenleri çıktım odaya girdik kendimi yatağın üzerine attım.
"napıyosun zehra"
"ne yapıyor gibi gözüküyorum"
"ben senle aynı yatakta uyumam"
"istemiyorsan koltukta yat"
"benim odamdan benim yatağımdan benimi kovuyorsun"
"evet yorgunluktan ölücem lütfen sal beni"
"öyle bişey yok kanepede uyucaksın"
"araz çok inatsın"
"benle zor anlaşırlar demiştim"
konuşmayı daha fazla uzatmadım dolabı açtım ama hiç kıyafetim yoktu
"şakamı bu hiç kıyafetim yok ne yapacağım"
"buketten al"
"buket nerde daha onu bilmiyorum"
"aa çıkamazsın zaten millet henüz dağılmadı laf yaparlar şimdi uğraşamam"
"araz senin kıyafetlerinden giysem yarın gidip alırım evimden"
"aldık başa belayı hey Allah'ım! tamam Zehra giy"
dolaptan bir tişört aldım eşorfmanda aldım bunlar çok büyüktü ama gelinlikte yatamazdım banyoya gittim baya genişti bildiğin oda gibi bu ayıya anca yeterdi zaten, gelinliğin fermuarını açamadım
"oooff açıl artık yarım saat oldu"
o sırada araz seslendi
"zehra napıyorsun hâlâ giyemedinmi"
"şey ayaz fermuarı açamıyooorummmm"
bişe demeden içeri girdi elini fermuarıma getirdi çok garip hissetmiştim içimde birşeyler oluyordu araz'a gıcık oluyorum ben ne oldu ki şimdi fermuarımı yavaşça açmıştı kulağıma eğilip
"bu kadar basitti"
"demesi kolay cebelleştim burda ben"
"tamam hadi"
diyip çıktı bende gelinliği çıkarıp makyajı temizlemeye başladım
Arazdan;
"çok güzel kokuyordu ve benden azcık kısaydı sarılsak sanki kalbime gelicekti ne oldu ki şimdi bana"
o sırada Zeynep'ten mesaj geldi
"arka bahçede bekliyorum aşkım"
cevap vermek istemiyordum çünkü zehrayla kalmak istiyorum
Zehradan;
"ya bunlar bana çok bol oldu içine düştüm"
banyodan çıktım arazdan üzerini değişmiş yatakta telefona bakıyordu
"hahaha zehraa nerdesin"
"dalga geçme araz.."
araz bişey diyecekken mesaj geldi tekrardan telefonuna
Arazdan;
içinden diyerek
"Zeynep gelmek istemiyorum işte"
"zehra ben bir su içip geliyorum"
"tamam araz"
aşağa bahçeye indim Zeynep bekliyodu beni görür görmez gelip sarıldı ama ben rahatsız olmuştum normalde asla olmazdım.
"çok özledim seni arazım"
istenmeyecek şekildi
"ya ya bende zeynep"
"o zehra olacak kız nerde"
"odamda"
"senle uyumayacak inşallah"
"bilmiyorum"
murat araz ve zeynepi görüp yanlarına gitti
"kanka napıyosunuz Allah aşkına bir gören olacak"
"haklısın kardeşim gitmemiz lazım"
"araz benle durmak istemiyormusun"
"alakası yok zeynep artık evli olduğumu unutma"
"tamam peki seni seviyorum"
bişey demeden yukarı çıkmaya başladım murat o sırada
"sen neden seni seviyorum demedin"
"demek istemedim içimden gelmedi"
"sen seviyormusun bu kızı"
"onuda bilmiyorum kardeşim emin değilim"
"tamam kanka hadi sabah görüşürüz"
görüşürüz diyip odama çıktım zehra koltuğun üzerinde uyuya kalmış çok tatlı gözüküyordu bildiğiniz çocuk gibi kıyafetlerimin içinde kaybolmuştu basının altına minder yokup üstünü örttüm bende yatağa geçip yattım
Zehradan;
sabah erkenden kalkıp elimi yüzümü yıkadım dişlerimi fırçaladım araz üstümü örtmüş ne ara geldiğini bile duymadım nereye gittiğinide merak ediyordum kesin zeynebin yanınadır.
Arazı uyandırmam lazımdı çünkü bu kıyafetlerde çıkamazdım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk-ı Arze
RomanceBir berdel hikayesi..Nefretleri aşka dönüşen iki gencin inişli çıkışlı hayatı. •FİNAL•
