Aşk-ı Arze

bölüm 11

Arazla inatlaştıktan sonra kıyafetlerimi değişip derin bir nefes aldım ve koltuğa uzandım çok yoruldum her bir mağaza girdik resmen..Araz apar topar odaya girdi dolabi açıp kıyafetlerini giymeye başladı.

"ne bu acele araz"

"şuan konusmaya vakit yok zehra hemen üstünü giy hazırlan"

konuyu uzatmadan üstümü giydim alttan siyah pantolon üstense ince crop şeklinde bir kazak giydim. Hemen çıktık halime anne ve kardeşi dilan abla salonda oturmuş dizlerini dövüyordu evin diğer kadınlarıda aynı şekildeydi dışarı çıktık maraz abi yiğit zeynep arabada bekliyordu bir türlü anlamadim ne oluyordu?
Arabaya bindik ve hızla ilerliyorduk zeynepe

"zeynep ne bu acele nereye gidiyoruz"

"bende bilmiyorum ki zehra"

"yiğit senin haberin varmı"

"babam babanla kavga etmiş silahlar patlamış yenge."

"NE araz neler oluyor"

"bilmiyorum zehra bilmiyorum"

konağa geldik konağın kapısı açıktı babam ve Seyfettin ağa cok sinirliydi hemen inip yanlarına gittik. Dinlemeye başladık.

"Bak seyfettin ağa olanları duydum ben oğlunun da ne halt olduğunu öğrenmiş olduk ben buna izin vermem"

"sen ne dersin hasan ağa bu işler sana kalmamış biz haldettik sanada laf düşmez"

"NE HAKLA LAF DÜŞMEZ! BUNUN SONU BELLİ AĞAA BEN KIZIMI BORANLARA ARTIK GELİN ETMEM!"

ne yani bu kavga yüzünden ben arazla boşanacakmıydım..Ama nasıl olacaktı kabul edecekmiydi istiyecekmiydi..Ben ne kadar atışsamda istemiyordum araza artık bağlanmıştım. Bu kavganin bitmesi için yalan bulmalıydım.

"ZEHRA ARTIK BORAN AŞİRETİ GELİNİDİR BUNUN DÖNÜŞÜ YOK"

araz araya girmişti gözünden alev fışkırıyordu resmen

"ben zehrayı karım olarak kabul ettimmi ettim zehra geldikten sonra o kızla ayrıldımmı ayrıldım BEN ZEHRAYİ BIRAKMAM BİLESSİNN'

"seyfettin oğluna bişey de karışmasın yoksa cok kötü olur"

"ne olacakmış hasan hele bi göstersene"

silahlara davrandılar. Ateş etmeye yelkenmişken bağırdım.

"YETERR YETER ARTIK baba arazın dedikleri doğru benden sonra kimseye bakmadı aramızda iyi"

"sana soran olmadi zehra seni boranlara bağlayan bisey yok artık."

derin bir nefes aldım ve düşündüğüm yalanı ortaya attım.

"var baba"

"neymiş o"

"hamileyim."

herkes hayretler içinde birbirine bakarken ben  araza bakıp göz kırptım. Yalanı anlamış olmalıydı hemen bana ayak uydurdu.

"evet biz hamileyiz.. şey pardon hamile zehra."

seyfettin ağa ve babam hasan ağa

"DEDE OLUYORUM"

diye haykırdılar gökyüzüne ates etmeye başladılar.

"yengelerin bir tanesi hayırlı olsun amca oluyorum beee"

"hayırlı olsun bunu kutlayalım bari"

dedi maraz abi ablamlar geldi sarıldılar. Ablam;

"neden daha önce haber vermedin"

"utandim abla"

"ay yerim seni"

öyle ufak tefek heyecanlardan sonra

"eee sizin kavganiz ne olacak"

babam ve seyfettin ağa

"ne kavgası kızım biz dedeyiz artık"

"iyi bari"

diyip karnımı tuttum hafif gülümsedim. Bu oyunu devam ettirmek lazımdı ama nasıl. Muhabbet edildikten sonra eve döndük ağa halime anne ve dilan ablaya müjdeli hatta yalan olan müjdeli haberi vermişti. Ev yerinden oynadı herkesde bir telaş bir heyecan vardı..Halime anne

"Ağaam eğlence olacak mıdır"

"sen ne dersin hatun olmaz olurmu"

dedi ağa..Umarim bu yalan ortaya çıkmaz.

"baba ben çok yoruldum odaya geçebilirmiyim malum ayakta duramıyorum"

"tabi ki kızım geçin siz hadi"

arazıda alip odaya geçtim.. aklımda deli sorular.

"ee zehracım yalan işi ne olacak"

"hic heveslenme araz boşanmayalim diye bu yalan"

"yalan inşallah gercek olur ama karıcığım"

"cidden biz ne yapacağız ya yalan ortaya çıkarsa"

"çıkamaması için tek bir seçenek var"

"neymiş o"

"gerçeğini yapmak."