Miranla koltuğa geçmiştik oturuyorduk. Miran bana bakıyordu bana kara gözlerinin esirine düşmüştüm. Her hikaye mutlu sonla bitermiydi?. Her aşk kazanırmıydı?. Bu hikaye öyleydi hep iyi sonla biterdi kötü son bizde yoktu.
3 ay sonra zehradan;
"AAAAAAAAAA"
"Zehraam zemom gülüm sakin ol bak gidiyoruz hastaneye hadi"
9 ay dolmuştu canerim geliyordu. Zenanın bebeği kızdı beşik kertmesi olacaklardı. Ama zenanın bebeği rojda erken gelmişti. Caner rojdadan 1 ay büyüktü. Aynı anda hastaneye gitmiştik aynı anda sancılanmıştık.
"zenanım yavrum dayan hadi dayan bak geldik hastaneye hadi yavrum"
"aaaa"(derin nefes)
Arazdan;
Bugün o gündü bir devrin bittiği ama bin asırında sürecek olduğu hikayeydi. Zehram ve yengem zenan aynı anda sancılanmıştı çocuğum ve yeğenim beşik kertmesi olacaktı. Ameliyathanenin önünde bütün aşiret beklerken ben maraz abim yiğit anam babam ve daha niceleri bekliyordu. 4 gözle bakıyorduk kapıya. 1 Saat geçmişti kapı açılmış 2 bebek çıkmıştı.
"Caner boranın , Rojda boranın ailesi"
hemen maraz abim ve ben gitmiştik bebeklerimizin yanına. Abimle birbirimize bakıp gülümsedik ve sarıldık. Canerim gelmiş hoşgelmişti..
Marazdan;
Rojdam , canım kızım herşeyim senin haberini aldığım gün nasıl da sevinmiştim. Daha gün gibiydi herşey. Seni cok seviyorum canım kızım. Yarım saat geçmiş zenanı ve zehrayı aynı odaya almıştılar bebeklerimizi getirmis analarının kucağına vermişlerdi. Heyecan göz yaşları mutluluk göz yaşları dökülüyordu. Anam dualar okuyor babamsa yemek dağıtmak için aşçıları arıyordu.
"Allah sizi başımdan eksik etmesin"
dedi babam.
"amin babam senide"
dedim. 1 gün sonra hastaneden çıkıcaktık. Tüm aşireti yarın konakta olan yemeğe davet ettikten sonra herkes hayırlı olsun dilekleriyle hastaneden çıkmıştı. Anam eve gitmis hazırlık için emir vericekti. 4 duvar arasında 6 kişi kalmıştık.
Zehradan;
"canerim annem hoşgeldin bakkk kim var burda babamı varmışş"
"oğlum hoşgeldin"
"yaaaa bizde burdayız ama canerimm yengemm"
dedi zenan.
"amcada burda vee beşik kertmende aslanım benim"...
1 gün sonra
Eve gelmiştik sonunda konak kapısından içeri girdiğimizde havai fişekler patlamıştı silah patlatmamak için bunu uygun bulmuşlardı. Herkes oturmuş yemek başlamıştı.
"Bu güzel günümüzde bizi yalnız bırakmayıp geldiniz sevgili aşiretim. Allah bizi ayırmasın daima birliktelik içinde olalım."
Dualar edilmiş yemek yenmişti. Bir hikayenin sonu gelmişti....
Bir berdel uğruna geldiği konakta aşık olmam dediği adama aşık olan ve onun sevdalısıyla uğraşan ama asla ayrılmayan bir çiftti araz ve zehra..Hiç sevgi görmemişti ailesinden o sevgiyi sevdiği adam vermişti ona. Hanımağa olmuş tüm mardini yönetecek kadar güçte olan biri olmuştu zehra hele bir de erkek çocuk vermişse bu aşirete gerisi tamamdı.
Seni hiç ama hiç bırakmayacağım araz Boran sonunda ölüm olsa bile."
Seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğim Zehra Boran sonunda ölüm olsa bile."
Hayatıma hayat kattığın için teşekkür ederim seni herseyden fazla seviyorum maraz boran."
Simsiyah hayatımı aydınlığa çıkardığın için seviyorum seni herşeyimsin zenan boran."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Araz , Zehra , Caner..
Maraz , Zenan , Rojda...
Hikayem umarım hoşunuza gitmiştir. İşte Boran aşiretinin sonu mutlu sonla bitmişti bizde kötü son yoktu negatif enerji yoktu.
