Benzer

11.bölüm

Yine her zamanki gibi tek başıma oturuyordum. Babamın annemin olmadığı bu evin duvarları üstüme üstüme geliyordu ama canım dışarı çıkmak da istemiyordu. Zilin çalmasıyla ayağa kalktım. Direk kapıya ilerleyip açtım. Rüya Ülkü ve Leya gelmişti.
" konuşmak istiyoruz." Dedi Ülkü.
" yeter artık sıkıldık bu hallerden. Konuşup herşeyi halletmek zorundayız." Dedi Leya. Bıkkınca nefes verip kapı önünden çekildim.

İçeri girdiler. Anlaşılan konuşmadan gitmeyeceklerdi ama bu sefer onları da dinleyecek ve anlayacaktım. Belkide bu yalnızlığa son vermenin zamanıydı.Bende peşlerinden içeri girdim. Bir koltuğa oturdum.

" ne konuşacağız?" Dedim. Ülkü kaşlarını çatmış koltuğun üstündeki yastıkla battaniyeye bakıyordu.
" burda mı uyuyorsun?"
Kafa salladım.
" babamın o yastıkla battaniye." Dedim.

İçim burkuldu.
" babamındı yani. O burda uyuyordu. Ben zaten uyuyamıyorum o yüzden bi dakikalık dalmalarım genelde burda oluyor. Yukarı katta tuvalet hariç hiç bir odayı kullanmıyorum."

Kızlarda gerilmişti. Derin bir nefes aldım.
" bize içinde ne tutuyorsan söylemelisin tuana. Söylemelisin ki biz seni o karanlıktan alalım." Dedi rüya.

Göğsüme sanki biri baskı yapıyordu. Kalbim sıkıştı.
" daha önce hiç arkadaşım olmadı. Nasıl arkadaş olunur bilmiyorum. Daha önce hiç kardeşim olmadı. Nasıl kardeş olunur bilmiyorum. Ben kimseyle bile çok konuşan biri değilim ki."

Tereddütüm sesime yansıyordu.
"Galiba sürekli bu yüzden çağanla kavga ediyorum ama beni de anlaması gerekiyor. Onun babasının da yaptıkları ortada. Siz şimdi bu muydu yani diyebilirsiniz ama sandığınızdan daha kötü hissediyorum."

Üçüde bana şefkatle gülümsedi.
" öncelikle sen zaten iyi birisin. Biriyle arkadaş olmak için fazla bişey yapmana gerek yok. Arkadaşlar birbirlerine yardım ederler, beraber güzel zamn geçirirlerse birbirlerinin kötü zamanlarında yan yana olurlar. Aynı şeyleri kardeşler de yaparlar. Arkadaşlarla bir zaman sonra o kadar samimi oluruz ki onları kardeşimiz olarak bile görmeye başlarız." Dedi Leya.

Rüyayla ülküye baktım. Öyle bir gülümsedi ki Leyanın sevgisini hissettim
" ülküyle rüya benden önce tanışıyorlardı. Mahallede iki kız beni sıkıştırmıştı. Rüyayla Ülkü beni kızlardan kurtarmışlardı. Ülkü kızın kolunu ısırmıştı. Rüya da diğer kızı tokatlamıştı."

Ben Şaşkınlıkla bakarken onlar güldüler. Leya bana baktı.
" sonra diğerleriyle tanıştırdılar beni onlara katıldım. Beraber vakit geçirmeye başladık. Beraber senelerimiz geçti. Birbirimizin kalbini kırdığımız zamanlar bile oldu.Hatta yağızla ben günlerce konuşmadık ama sonra yağız hiç bişey söylemeden gelip bana sarıldı. Bu onun dile getiremediği pişmanlığını gösteriş hali."

Dışarıdan birbirlerine ne kadar bağlı oldukları belli oluyordu.
" peki kalbin kırılmadı mı?" Dedim. Ülkü güldü.
" çok kırıldı, Leya günlerce ağlak ağlak dolaştı." Dedi gülerek.

" bazen arkadaşlarımızda fikir ayrılıklarına düşeriz. Kavga ederiz, tartışırız ama onlardan asla nefret edemeyiz. Çağanla bir sürü kavga etmişsiniz hiç ondan nefret ettin mi?" Dedi rüya.

Kafamı iki yana salladım.
" sadece babam onun yüzünden hapse girecek diye özelim tüm gazetelere manşet olunca çok kızmıştım. Delirmiştim."
O gün gerçekten sinirlenmiştim.
" çünkü kırılmıştın." Dedi Leya.

" ilk defa birine güvenmiştin. Onun seni hayal kırıklığına uğrattığını sanmıştın. Öyle olmadığını haberleri yayanın İrem'in olduğunu anlayınca da gelip bize sorabileceğin halde çağanın evine gittin. İçten içe özür dilemek istedin ama daha önce hiç böyle şeyler yaşamadığın için ne yapacağını bilemedin."