Untouchable | TK

2. ლურჯთმიანი

ცეკვა ჯერ არ დაწყებულა, მაგრამ ჯონგუკი გრძნობს, რომ ძალიან დიდი ხანია ტრანსშია. ის ასე არ გრძნობს თავს მხოლოდ ერთი წუთით ვინმეს შეხედვით --- ეს უფრო მეტი უნდა იყოს. მაგრამ ამჯერად ყველაფერი სხვაგვარადაა. ეს მხოლოდ ერთი შეხედვა იყო ბიჭისკენ, არც მის სახეზე, მხოლოდ მის მომნუსხველ თვალებზე და ჯონგუკი თვალს ვერ აშორებს, არ იცის საერთოდ რას გრძნობს ამ წუთში.
მღელვარება? მოხიბვლა? ან რაღაც ძალიან ახალი მის ერთფეროვან ცხოვრებაში, ამიტომ მიიპყრო მისი ყურადღება ამ ბიჭმა.

მისი თვალები უცვლელია, როცა ლურჯთმიან ბიჭს უყურებს. ქორეოგრაფია, რომელზეც ის ცეკვავს, ისეთი სენსუალურია და სწორედ ეს ხდის მას წარმოუდგენლად მიმზიდველს.
ის სექსუალურ თავდაჯერებულობას ავლენს. ყველას მოუწოდებს, მიუახლოვდნენ და ამავდროულად იცის, რომ ვერავინ გაბედავს მასთან შეხებას --- იცის, რომ ხელშეუხებელია.
როცა ამას გაბედავენ, იმ ხელს დაკარგავენ რომლითაც შეეხეს.

ეს აიძულებს ჯონგუკს გააცნობიეროს, რამდენად მნიშვნელოვანი უნდა იყოს ის. კლუბის ძვირფასი ქვა, რომელიც ყველას სურდა, მაგრამ მათ ამაზე მხოლოდ ოცნება თუ შეუძლიათ. თვიტ ლურჯთმიანმაც იცის როგორი სასურველია ყველასთვის, ამას კი მის პლუსად იყენებს. ჯეონი აკვირდება, არც ერთხელ არ აშორებს თვალს. ბიჭი თავის ლამაზ ხელებს დაჰყურებს საკუთარ სხეულზე, კისრის უკნიდან გვერდებამდე, თეძოებზე და თეძოებამდე. ის ისეთი მაცდური და მოფლირტავეა ამ წამს.
მაგრამ ასევე იდუმალი. ის თავს უკან აგდებს, თვალებს ხუჭავს, რადგან გრძნობს, რომ ის და აქსესუარები, რომლებიც მის კისერს ამშვენებს, ბრწყინავს, მაგრამ მისი ოქროსფერი კანი უფრო ანათებს და იპყრობს მასზე მიკრულ ყველა თვალს, მათ შორის ჯონგუკსაც.

მაშინაც კი, თუ მუსიკა არ იქნება, ბიზმესმენმა იცის, რომ ბიჭი შეძლებს იცეკვოს ისევე სენსუალურად და მომხიბვლელად, როგორც ამას აკეთებს ახლა. მისი სხეული არ არის ის, რაც მიჰყვება მუსიკის რიტმს, მუსიკა მისდევს მის მიმზიდველ და მაცდუნებელ მოძრაობებს.