Big Boy [gxg] Kısa Hikâye

nezaketle öldür

Büşra ile yarım saatten fazla sohbet etmiştik. Bunun üzerine Altuğa beni beklememeleri için mesaj atmıştım

Bu gece eve nasıl dönerim bilmiyordum ama gitmek istemediğim kesindi

Sohbetiyle beni hayatının yüzeysel kısmına dahil etmiş, beni ona daha da yakinlastirmisti. Ben de kendimden bahsetmistim ama gerçekten ilginç bir şeyim yoktu. Ona rağmen Büşranin ilgisini çekmiştim.

"Sporla ilgileniyorsun sanırım" dedi kahvesini kibarca yudumlarken

"Eh"

Kalkıp biraz odada tur attı. "Sana oda ayarlayalım. Yarın da gider eşyalarıni alırsın olur mu?"

Maaşım gayet iyiydi. Yatılı kalacağımı yeni ogrenmistim ama benim için problem olmazdı hatta iyi bir firsatti diyebilirim.

"Tamam"

"Pekala o halde. Ben uyumaya gidiyorum. Yardımcım sana odanı gösterir ve birkaç giyecek şey ayarlar. Sana da iyi geceler dilerim."

Odadan usulca gitti. Koltukta tek başıma kaldım. Her şey çok ani gelişmişti. Bu kadar adrenalin bana fazlaydi.

Birkaç dakika sonra yardımcı gelip bana odamı gösterdi

Tek kişilik yatagi ve yanında küçük bir dolabı olan mütevazı bi odaydi

Yatağa uzandım. Olanları dusunmeye başladım. Busranin beni bu kadar yakınında isteme sebebi neydi?

Sabah uyandigimda üşüdüttugumu fark ettim. Üstüm aciktaydi ve gecelikleri giymeden uyudugum için kendimi pis hissediyordum

Telefonuma uzandigimda Sude'den 3 arama olduğunu fark ettim.

Telefonu kenara bırakıp yavaşça doğruldum. Saat 8di ve 9 gibi Büşranin yanına gitmem gerekiyordu.

Odamdaki küçük banyoya girip yüzümü yıkadım. Benim için ayrılmış dış fırçasıni gördüğümde sevinmiştim. Dişlerimi fırçalıyip yataği düzelttim.

Odadan çıktıgimda yardımcı kız başka bi odadan ortaya çıkıp yanıma ilişti. "Yemek saati efendim"

Başımı salladım. Garip bi mekana gelmistim. Birden bire böyle bi hayata girecegimi hiç dusunmemistim.

Yavaşça yemek odasına yöneldim. Merdivenlerden indiğimde Büşra görüş acıma girdi. Yemek masasindaydi.

"Günaydın" diyerek eşlik ettim. Yardımcı kız yanımda bitip hemen müdahale etti. " Personel masası mutfakta efendim."

Busraya baktığımda hiçbir şey demedi. Yerimden kalkıp mutfağa gittim. Alt tarafı yemek, nerede yedigimin bir önemi yoktu.

Evde çalışanlar kendilerine doyurucu bi kahvaltı hazirlamislardi. Masaya oturdum.

Bir adam yanıma oturdu. Orta yaşlarda, biraz babamı andıran sivri burunlu keskin bakışlı bir adamdı.

"Hoşgeldin kızım. Ben Büşra hanımın şoförüyum; Selim Bugün Aksa tarafina uğrayacakmisiz."

Patates kızartmasindan yerken başımı salladım. " Evet Selim abi benim eşyalarımı almam gerekiyor."

Sürekli Büşranin yanında dolanan yardımcı kiz Selim abinin karşısına oturdu. Çayını büyük bir şehvetle yudumlamaya başladı. Masadaki her şeyden Hatri sayilir bir parça tabağına koydu.

Tüm diğer çalışanlar da masaya oturunca masa tamamlandi

Yardımcılardan biraz daha olgun, dimdik duran ve bakışlarında anlamlandıramadigim bir cesaret olan kadın bana döndü. "Büşra hanımla alışılmışın dışında bir yakınlığıniz var sanırım"

Kaşlarım catildi. "Nasıl yani?"

Masadakiler gerildi. Büşra benimle yakın mı bilmiyorum ama eğer öyleyse bu benim elimde olan bir şey değildi

Kadın bana bakmadan tabağına yemekleri koymaya devam etti. "Yatılı korumaya çok denk gelmedim. " Çayını hopurdeterek içti.

Selim abinin karşısında pire gibi dolanan yardımcı kız atıldı "o artık sağ kolu Cansel abla"

Cansel başını yavaşça salladi. Ufak bi tehlike sezdim

Umursamadan kahvaltı masasında ne varsa gömdüm

Masadakiler çok konuşmadı. Sadece isimlerini öğrenmiştim. Cansel evin ana beyni, genç yardimci kız Asel, şoför Selim, mutfakta çalışan iki kadın Fatma ve Ece falan filan...

Yarım saat sonra Büşra beni ve Selim abiyi alıp arabaya gitti.

Yaşadığım yere geldik. Büşra inşaat halindeki villasiyla ilgilenirken ben evime girdim. Haftalık çalıştığım için ona göre eşya hazırlamaya başladım.

Evimdeki çiçekleri kapının önüne koydum. Giderken şafaka bırakmayı düşünüyordum.

Bir yandan gruptakilerle konuşuyorum. Sudenin sohbete dahil olduğunu gördüm. Sabah aradığını hatırlayıp geri dönüş yaptım.

"Efendim Buket"

"Aramıştın sabah"

Ofladi. "Başıma iyi şeyler gelmedi. Seninle konuşmaya ihtiyacim var"

Anlayışla dinledim. "Konuşalım. Bugünden itibaren Büşraylayim ama boşluk olur sanirim. Haber ederim."

vedalaşıp telefonu kapattik. Eşyalarimi toplarken olabildiğince rahat edeceğim şeyler aldım. Aynada kendime baktım. Çok güzel hissediyordum.

O sırada kapı çaldı. Gidip açtığımda Sude olduğunu fark ettim. "Hoşgeldin. Sasirttin."

Kokostu baya. Klasik Sude...

"Hmm seninki dışarıda. Evi yokluyor"

Gülümsedim

"Bu kadar kolay basaracagini düşünmüyordum. Seninle gurur duyuyorum."

Koltuğa yaslandım "daha yeni başladım prenses."

Gülümsedi. Gözlerini zemine çevirip iç çekti.

Ortam sessizlesmisti. Biraz gerildigimi hissettim.

"Gitmem gerekiyor." Bana baktı. Kahve çekik gözlerinde yorgunluk seziyordum. Aramızda yakın zamanda uzun bir sohbet geçeceğine emindim. Eski dostum biraz dertliydi

Şuan aramızdaki dumanı üstünde taze mesafemizden dolayı üstüne düşmedim. Kendime ve artık Busraya odaklanmam gerekiyordu.