Our Summer (Completed)

Chapter 56: Missing You

ANGEL'S POV

Saan ka nagpunta sis? Alam mo bang hinihintay ka namin palagi sa klase. Nagbabakasali kami na bumalik ka. Kung ano 'man ang dahilan mo, tatanggapin ka namin, Gwen. ~

Matapos kong isulat sa isang maliit na papel ang liham na ipapadala ko sa kanya. Sabi kasi sa akin ni Louise maaari ko raw siyang sulatan kaya sinubukan ko. Nakakatuwa pala sa pakiramdam ang gumawa at magpadala ng sulat sa taong nami-miss mo.

Bumangon ako sa pagkakahiga, umupo sa higaan at doon tinignan ang hawak kong papel.

Sana mabasa mo ito , Gwen. Bumalik kana kaya. Hindi kami kompleto kung wala ka.

I remembered her cuteness when she found out that his boyfriend have an affair. She wants not to let go of him but there is part of her that says to let go of him. As she did. Then afterwards she suddenly crying like a baby.

If I where here. I wouldn't love him. He doesn't need any kind of love from her.

Hindi niya kailangan ng pagmamahal.

But... I still miss her. Everything changes when people experience pain, a pain that will broke your heart, a pain that will crush you into pieces, and that is the kind of pain human experienced.

I'm not working in the hotel as a senior manager. At first, I was terribly afraid to get a work but because of them, I get a job. All thanks for them. It was Hannah, Joan, Karen, and Louise who helped me to apply.

"Angel? Are you ready sweetheart? We're going. Hurry up." Mula sa kabilang pinto ang boses. Tumayo na ako at agad na pinagbuksan ng pinto si mama. Tumambad sa akin ang bihis na bihis niyang hitsura. Animo'y magbabakasyon kami sa beach dahil sa suot niyang summer hat na mas malaki pa sa payong ko.

"I'll just get dressed."

"Okay. Get faster."

I quickly go to bathroom to have an shower. Hindi pa kasi ako nakakaligo. Pupunta pa naman kami sa hotel kung saan ako nagtatrabaho. Malapit lang ito sa central na mismong harap ng karagatan ang building dahilan para maraming mga turista ang dunadayo o pumupunta rito para makapag-relax. I love the view from hotel.

Matapos kong maligo at magbihis ng damit at bumaba na ako. Nakita ko pa si mama na sumasayaw. Tinawag ko na siya para makaalis na kami. Excited siya masyado dahil kinakausap niya ako tungkol sa mga lugar na napuntahan niya na. Ako naman na nakikinig lang sa kinekwento niya. Masaya akong umibis ng sasakyan nang makarating kami sa Central Resort. May malawak itong dagat na kulay asul, mga fine tree sa gilid ng kalsada, at mga turista na sa tingin ko ay sa kanila ang malaking barko na nakadaong sa kabilang pangpang.

"I'm so excited! Let's go."

I followed my mom. She dances like a young lady. Bumabalik sa akin ang alaala na isa siya sa mahusay na dancers sa Central.

"Mom, wait!" I shouted because she walks faster.

Naiwan tuloy ako na nakatayo dito.

"I'm sorry dear!" malakas niyang sigaw pero hindi ko na masyado marinig dahil ang layo niya na sa akin.

May sinasabi siya sa akin na hindi ko maintindihan.

Huh? Ano? Di kita maintindihan.

Tila sabi ng utak ko sa ikinilos niya. Kumaway-kaway siya sa akin na animo'y hinihintay ako. Oo nga pala.

Si mama talaga. Sa sobrang pagmamadali nakalimutan niya na kasama ako.

"Sandali lang naman, ma!"

Tumakbo na ako palapit sa kanya kasi kung ililibot ko pa ang tingin ko ay baka maiwan na ako dito. Kaya binilisan ko na sumunod sa kanya.

Nang makalapit ako, hingal na hingal akong ibinaba ang bitbit kong isang malaking bag na karamihan ng laman ay sa kanya.