Saman Sarısı | Altay Bayındır✓

Bölüm on dört

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🙏🏽✨

<3

Birkaç ay sonra...

“Plan basit bu akşam biz Sivas’ı yeniyoruz, rakiplerimiz maçları kaybediyor ve biz şampiyonluğumuzu ilan ediyoruz.”

Dediğimde Sefa başına Fenerbahçe logolu şapkayı geçirirken kafasını salladı, “Beğendim güzel plan.”

“Arkadaşlar siz yine de çok umutlanmasanız mı?” diyen Betül’e ben, Eray ve Sefa aynı anda kötü bakışlarımızı gönderdik.

“Ulan biz Fenerbahçeliyiz, umut bizim göbek adımız.”
Eray’ın dediğine katılırcasına kafamı salladım.

Başıma şapkamı takıp üzerimdeki formamı düzelttim ardından salonda bulunanlara göz gezdirip konuştum.

“Yürüyün efendiler bugün şampiyonluğumuzu ilan edeceğiz.”
                                          ///////

Tüm kadro Şükrü Saraçoğluna geldik. Kızlardan Çisem hariç kimse takım tutmuyordu ama yine de gelmişlerdi. Önümde oturan Altay’ın ailesiyle sohbet edip, fotoğraf çekilirken kulağıma eğilen Betül’e ona doğru kafamı çevirdim.

“Meli, sırası değil ama Altay’la ne zaman konuşacaksın? Abinle konuştun bir Altay kaldı.”

Evet abimle konuşup, tedavi kararımı paylaşmıştım onunla. İlk başta tedavi kararımı beğenmese de sonradan saygı duymuştu.

Geriye en zoru Altay kalmıştı.
“Şu maç bitsin kafası boşalsın ilk anda söyleyeceğim.”

“Tedavi konusunda kararlısın yani?”

“Evet, ne olursa olsun kafamdaki tedavi yöntemi olacak.”

Sahaya ısınmak için çıkan Altay’la bakışlarım onu takip etti.

Bakışlarımı hissetmiş gibi benim olduğum tarafa baktığında birkaç saniye sonra göz göze geldik.

Benim yüzümde buruk bir gülümseme edinirken, onun içten bir gülümsemeyle kaplanmıştı.

Yanağındaki gamzelere bakıp iç çektim.
Her şeyi çok özel ve güzeldi.
                                      ///////

Maç başlamış, ilk yarının uzatma dakikalarına gelmiştik durum 0-0’dı.

Rakip takımların skorlarına baktığımda ikiside berabereydi, umarım yenilirler.

Valencia yeni bir atağa çıkıp topu direğe doğru attığında sinirle konuştum, “Hay senin, topa vuran ayağının bağcığına sıçsınlar!” yanımdaki Eray güldü, “Valencia’yı biraz olsun tanıyorsam bu hakaretten sonra gol atar.”

Valencia yeniden atağa geçtiğinde yerimde dikleştim, attığı şut filelerle buluştuğunda taraftarla beraber sevindim.

Adam cidden küfürle çalışıyor.

Eray, “Ulan ben ne dedim?” diye konuştuğunda sevinçle omzuna vurdum “Golde benim ve benim gibi sövenlerin payı var oğlum.”

İkinci yarı başladığında ilk dakikalarda Sivas, bizim defansın hatasıyla durumu 1-1 yapmıştı. Kesinlikle defansın hatasıyla.

Altay, elinden geleni yapmıştı.

Telefondan diğer maçlara baktığımda biri hâlâ berabereyken diğeri yeniliyordu.

Biz bu maçı almalıydık, rakiplerimiz yenilmeliydi.

90+3’e geldiğimizde ortam gerilmişti. Rakiplerden biri yenilmişti diğeri ise bir kaç dakikaya bitecekti, bizim ise son iki dakikamız vardı.

Tribünler hâlâ destek olurken, takımda elinden geleni yapıyordu.

Kaleci vuruşuyla oyun tekrar devam ederken Altay’ın attığı uzun top rakip takımın ceza sahasındaki Diego’ya kadar gitmişti Diego kontrol yapıp topu rakipten önce yakalayıp kaleye doğru attığında top filelerle buluştu.