BENİM GİBİ ÖLÜ | Texting

MELEZ

Evettt 3. bölümümüz hayla okuma saygımız çok az ama ümidi kesmek yok bir gün her şey çok güzel olacak. LELXLSWĞX evet bu bir şarkı. Bol bol volte ve yorum atalım lütfennn.

Medya: İnci Çevik

°•______________________________•°

Beliz~
Evettt ben 20 yaşındayım ama sınava bir daha girmek istedim. nedeni istediğim üniversite değildi. Ama bu yıl çalışıp istediğim universiteyi kazandım.
Okul başlayalı bir ay oluyor fakat ben daha gideceğim şehirden yurt bulamadığım için okulumu kısa süreli dondurmuştum. Böylece bende Antalya'daki bir üniversitede okuluma devam ettim. Ama taki dün akşam babam eve geldiğimizde. Bir yurt bulduğunu söyledi. Bizde İnci ve Mete ile oraya gideceğiz ve oradan devam edeceğiz. Bu gün çok mutluyum çünkü akşam saat 9.00da İstanbul'a uçağımız varr. Bu yüzden hazırlık yapmam gerekiyor.

Sabah yatağımdan erkenden kalktım ve lavaboya gittim. İşimi hallettim ve aşşağıya indim. Annem masayı kuruyor, babam gazete okuyor, Doğan iste telefonunda takılıyordu.

Ben:Günaydınn eski ev halkım.

Annem: Şunu yüzüme vuracak mısın?
Ağlayacağım kızım evden gidiyor bey.

Doğan: Abartma anne bee, kocaya gitmiyor ya. Seni o zaman göreceğiz biz.

Babam: Ben kızımı kimseye vermem.

Ben: Şimdi bunu mu konuşacağız Allah'ım. Ben çok açım artık sizinle son kahvaltımı mutlu bir şekilde yapmak istiyorum.

Annem: tamamdır. Zaten sofra hazır hadi gelin.

Hızlıca masaya oturduk ve en güzel en uzun en doyduğum kahfaltımı yaptım. Sonrasına babam işe Doğan okuluna ve
Annem ile bizde odama çıktık.

Annem: Şaka maka gidiyorsun be beliz.

Annemin hemen gözleri dolmuştu.

Ben: Doğan'ın dediğini unutma sakın.

Deyip gülmeye başladım.

Annem: Ay kız o olur ben ona razıyım. Tek gitmene gönlüm razı değil güzelim.

Ben: Yaa yerim seni kadın. Hem aklınız bende kalmasın. Ben sizi her gün arayacağım. Sizde bendi ararsınız.
3 yada iki haftada bir gelirim buraya olur mu? Üzülmeyin siz.

Annem: Tamam öyle olsun. Bak bir gün geciktir, haber vermeden arama. Karakola giderim hemen. Ona göre.

Ben: Tamam sultanım tamam.

Gülüştükten sonra 4 orta boy koli ve 2 valiz, bir tane el valizi, bir tane iste sırt çantası hazırladık. Onları aşağıya indirdik. Odam resmen boşalmış bir kaç minik eşya ve mobilyalarım dışında bir şey kalmamıştı. Koliler kargo ile gelecek. Diğer valizler ve sırt çantası ise benimle birlikte gelecekti. Yavaş yavaş hüzünlenmeye başlamıştım. E gayet normal çünkü ailemden ilk defa uzakta uzun bir süre yaşamaya gidiyordum. Gözlerim doldu. Hemen üfleyip havaya baktım. Sonra murfağa yemekler için anneme yardıma geçtim. Uzunca benim sevdiğim yemekleri yaptık ve salona geçip kahfe içtik ve konuştuk. Jiö susmak istemiyormuş gibi. Saat 5 oldu ve kapı çaldı. Koşarak gittim ve kapıyı açtım. Babam ve Doğan gelmişti.

Ben: ooo baba oğul hoş geldiniz bakalım.

Babam: Hoş bulduk kızım.

Doğan: Hoş bulduk ama sen giderken güle güle gitmeyeceğiz.

Ben: Doğan iyi misin ablacım? Daha bu sabaha kadar dalga geçen "gitsin ya kafamız rahat eder." Diyen Doğan nerde.

Doğan: Kızım ablamsın sen benim. Şakasına diyoruz ama sen gidiyorsun diye üzülmeyiz mi sanıyorsun? Aşk olsun be abla. Kalbim pıt, kalbim çıt.