School bathroom // KazuScara // bxb // High school au

1.7

Kazuha, torbalardan bazılarını çöpe, kimini nehre attı. Her mahalle için ayrı bir çöp kutusu. Eve döndü.
"Scara-chan! Seni özledim!"
Cevap yoktu.
"Scara-chan? Scara-chan!"
Salona, mutfağa baktı. Kimse yoktu.
"Hayır! Hayır...!"
Arabaya atladı.

"Ne yapacağım?"
Scaramouche, şehir merkezine yakın bir yerde, köprünün altındaki çöpün kenarına oturmuş duruyordu. Korku tüm bedenini sarmıştı. Ne yapacaktı? Nereye gidecekti? Ayağa kalkıp köprü altından çıkmaya karar verdi.
"Kazuha-chan... Kazuha..."
Ağlamaya başladı. Okul ve ev arasında gidip gelirdi sadece. Neresiydi ki burası? Yapayalnızdı. İnsan sesleri duymaya başladı. Nehir kenarında koştu.
"Ah!"
Birine çarpmıştı.
"Özür dilerim... Yanlışlıkla çarptı-"
"Sorun değil..."
Büyük eller hissetti başında. Yukarı baktı.
"Şansa bak, Tanrı tam da ihtiyacım olduğu anda gönderdi seni."
"To-Tomo-sa-san..."
Scaramouche gözyaşları döküyordu, korkudan dili tutulmuştu, hareket bile edemiyordu.
"Seni eve götüreceğim. Bu saatte yalnız başına ne yapıyorsun?"
Tomo onun kolunu tutup çekmeye başladı. Scaramouche hıçkırdı, titriyordu.
"Ben eve kendim giderim..."
"Ya? Öyle mi? İşime gelir."
Scaramouche'u duvara vurup tuttu.
"Eve kendin gideceksen hemen burada hallederiz. Yıllardır bu anı bekliyor gibiyim..."
Scaramouche çok korkuyordu. Bağırmamak için zor tutuyordu kendini. Keşke Kazuha'yı dinleseydi, dışarı çıkmasaydı evden. Ya Kazuha şu an evdeyse? Ya Scaramouche'u arıyorsa? İçindeki ağır his git gide daha kötü oluyordu. Dayanamıyordu.
"KAZUHA-CHAN! NEREDESESİN...?"
Tüm gücüyle bağırdı, ağlıyordu. ama Tomo onun ağzını tuttu.

"Scara-chan! Scara!"
Kazuha arabayı park etmişti. Koşuyordu.
"Neredesin...?"
Arkasını döndü. Evet, bir ses duymuştu. Yankılanan, zayıf bir ses. Koştu.
"Scara-chan!"

"Yapma!"
Scaramouche Tomo'ya tekme attı. Tökezleyen Tomo şaşkınlıkla onu bıraktığı sırada Scaramouce koşmaya başladı.
"Kazuha-chan!"

"Scara-chan!"
Karanlık sokakta köprünün üzerindeydi. Çok yakındı ses. Halüsinasyon mü görmüştü?"
"Neredesin!..."
Ağlayan, temiz bir ses, yere düşen birinin sesini duydu.

"Kazuha-chan!"
Burnunu çekti, Tomo onun bacağını tutmuştu.
"Scara!"
Bu ses arkadan geliyordu. Scaramouche öne ittirildi. Tomo onu bırakmıştı.
"Kazuha!..."
Yere düşen Tomo'yu cebinden çıkardığı bıçakla yaraladı.
"Koş Scara!"
Scaramouche koştu, Tomo Kazuha'ya bir yumruk salladı ve Kazuha yere düştü. Tomo'nun bacaklarına sarılıp onu yana devirdi ve ayağa kalktı. Koşarak Scaramouche'a yetişti. Elini tuttu.
"Bu taraftan!"
"Kaçma!"
Tomo'nun ayak sesleri arkadaydı. Scaramouche hala bağırarak, hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.
"Özür dilerim... Kazuha-chan... Çok özür dilerim..."
Onu bir arasokağa çekti Kazuha, koşmaya devam etti.
"Araba şurada!"
Scaramouche'u ittirdi, arabaya aceleyle bindi Scaramouche. Kapıyı kapattı ve Kazuha da kilitledi. Arkalarına bakmadan, Kazuha gaza bastı. Eve doğru sürdü.
"Scara-chan..."
"Kazuha-chan... Çok üzgünüm..."
"Bunun cezasını çekeceksin."

"Dersini aldın mı Scaramouche?"
Kazuha karnına yumruklar attığı, bacaklarını tekmelediği Scaramouche'a baktı.
"Evet..."
Morluklar içerisindeydi. Karanlık tavan arasının loş ışığında bandajlarıyla çok zavallı görünüyordu. Yere fırlattığı Scara'yı bacaklarının arasına alıp boğazını sıktı.
"Beni sana zarar vermek zorunda bırakıyorsun...
"Kk... Ohk-özür... Dilerim..."
Boğazını bırakıp ona sarıldı Kazuha.
"Bir daha yapma... Yapma tamam mı? Dışarısı senin için çok tehlikeli..."
Onun saçını okşadı. Başını Kazuha'nın boynuna koydu Scara.
"Birdaha yapmayacağım Kazuha-chan..."
Scaramouche gülümsedi.
"Yapma... Çünkü çok fazla zamanımız kalmadı... Burası artık güvenli değil..."
"Anlamadım Kazuha-chan... Her yer tehlikeli değil mi zaten?"
"Burası çok daha tehlikeli... Kaçacağız."
Kazuha Scaramouche'a gerçekleri söylemedi. Masum, tatlı Scaramouche'a cinayet işlediğini, buradan gitmeleri gerektiğini söyleyemezdi.
Scaramouche gülümsedi.
"Sonsuza kadar sizinle olduğum sürece sorun yok Kazuha-chan!"
"Yurtdışına gitmek ister misin Scaramouche?"
"Evet!"
"Filipinlere gitmek ister misin?"
"Orası nasıl bir yer Kazuha-chan?"
"Masmavi, tertemiz denizleri, yemyeşil ormanları, beyaz kumları, masmavi bir gökyüzü var..."
"Evet! Gitmek isterim!"
"Gideceğiz Scaramouche..."

Finalin yaklasmakta oldugunu soylememe gerek yok sanirim