Aniden,, hyunin omegaverse

6.bölüm

°Jeongin°

Başımın ağrısıyıla gözlerimi açmaya çalıştım fakat gözlerime giren ışıklar geri kapatmama sebep oluyordu.

Tekrar gözleri açıp etrafa baktığımda hastanede olduğumuzu anladım. İlk başta ne olduğunu hatırlamazken,aklıma o sahneler gelmişti.

Elimi hızlıca karınıma koyup "bebeğim!" Diye bağırmıştım. Oradakiler hızla bana dönerken her biri yanıma gelmişti.

Gözlerim yavaşca dolarken seungmin'e baktım "seungmin bebeğim, bebeğim yaşıyor mu?!" Seungmin ellerini ellerime koyup "merak etme jeongin sen de bebekte çok iyi"

Derin oh çekip gözlerimle odayı turladım. Gözlerim hyunjin'de takılı kalmıştı,o neden burdaydı?

Gözlerimi Hyunjin'den çekmeden "neden burdasın? Ne hakla!" Adeta sinir küpüne dönmüştüm. Bana o kadar şey yaptıktan sonra hangi yüzle buraya gelebiliyordu!

Hyunjin iç çekip bana yaklaştı "jeongin ne kadar özür dilesem azdır ama özür dilerim. İstersen vur, bağır, kız ama lütfen beni affet"

Ne demek istiyordu anlamıyorum "ne diyorsun ne affetmesi?" Hyunjin iyice yanıma gelip yatağa oturdu ve elimden tutu. Hayırdır noluyoruz kardeş?

"Ben sizi kabul ediyorum jeongin seni ve bebeğimizi. Belki biraz geç oldu ama sabah söylemeye senin yanına geliyordum fakat seni öyle kanlar içinde görünce çok korktum. Bilmiyorum ilk defa birisi için korktum, sana ve bebeğimize bir şey olacak diye çok korktum. Özür dilerim sana geç geldiğim için"

Ne yani bizi kabul mü ediyordu? Şaşkınlıkla ağzım aralanırken diğerleri sırıtarak bizi izliyorlardı.

"Ne yani benden hoşlanıyor musun?" Sorduğum soruyla hyunjin derin bir iç çekmişti. "Hm bunu söylemem ne kadar doğru bilmiyorum ama, senden hoşlanmıyorum sadece bebek için yani"
(Gün gelir devran döner koçumm)

İçimde bir şeylerin kırıldığını hissediyordum. Gerçi zorbamında beni sevmesini beklemem çok saçmaydı zaten.

"Peki nasıl olacak ki?" Diye sorduğumda yataktan kalkıp diğerlerinin yanına gitti. "Evleneceğiz" ağzım yine şaşkınlıktan aralanırken "ciddi misin?"

"Bunun şakası olmaz jeongin. Ben düşündüm ve bu olayı sadece sana yıkmam doğru olmazdı"

"Yani sadece bebek için evleneceksin?" Felix derin bir iç çekip "jeongin mal mısın? Öyle diyor neyini anlamadın!"

"Off! Tamam ya altı üstü bir soru sordum!"

Jisung tam bir şey söyleyecekken,kapı tıklandı ve içeriye hemşire girdi. Hemşire serumu kontrol ettikten sonra kapıya doğru yönelip "çıkış işlemlerini halledip gidebilirsiniz. Burada doktorun yazdığı kremler var, lütfen her gün sürmeyi ihmal etmeyin. Tekrardan geçmiş olsun" diyip çıktı.

"Hadi gidelim o zaman, yardım edinde kalkayım" jisung yanıma gelip beni yavaşca ayağı kaldırdı. Tek kolumu omuzuna geçirip benimle birlikte yürümeye başladı.

Hyunjin hızlıca bana on kapıyı açarken, jisung dikkatli bir şekilde beni arabaya bindirdi. Hyunjin ve ben arabanın kn tarafindaydık, diğerleri ise arka tarafa binmişlerdi.

"En sevdiğin şarkıyı açalım mı jeongin?" Dedi felix. Hayır olamaz rezil olamam.

"Hayır,hayır gerek yok!"

"Ee Felix açta dinleyelim" dedi hyunjin. Arkamı dönüp baktığımda hepsi sırıtıyordu. Arkadaş diye koynumda yılan beslemşim.

Radyodan baby shrak çalarken iki elim de yüzümü kapattım. bunu yapamamla hyunjin sesli bir kahkaha atmıştı. Şarkıya eşlik etmemek için kendimi zor tutuyordum.

"Kendini tutmana gerek yok söyle" hyunjin böyle diyince kendimi daha fazla tutamayıp eşlik etmeye başladım. Bedenimi hafifçe sağa sola hareket ettirip,bir yandanda yavaşca alkışlıyordum.

Kafamı hyunjin'e çevirdiğimde bana hafifçe gülümseyip baktığını gördüm. Ben de ona gülümsediğimde araba kullandığı için önüne dönmüştü.

Yaklaşık 10 dakika sonra eve varmıştık. Hyunjin hemen arabadan inip benim kapımı açmıştı. Hızlıca beni kucağına alıp eve doğru yürümeye başladı. Yeter ama daha kaç defa şaşıracağım!

Seungmin hızlıca kapıyı açıp içeriye girdi. Hyunjin beni koltuğa yavaşca yatırıp yanıma oturdu. "İyisin değil mi?"

Kafamı sallayıp jisung'a bağırdım "jisung kremlerimi getirir misin!?" Adım sesleri gelince jisung'un koşarak geldiğini anladım. Tam üzerime doğru koşarken halıya takılıp yere düştü.

Hepimizin jisung'a kahkahalar atarken o ise somurtup ayağı kalktı. Tek eli ile belini tutup yanıma geldi "iyi misin jisung" dediğimde hâlâ gülüyordum "anan iyi jeongin" dediği şeyle daha fazla gülerken karnımın ağrıdığını hissediyordum. Poşeti suratıma atıp koşarak gitti.

Poşetin içinden kremi alıp kapağını açtım. Tişörtümü karnım görünecek kadar açtım. Tam sürecekken hyunjin kremi elimden alıp eline sıktı ve mor olan yerlere nazikçe sürmeye başladı.

Ben acıyla inlerken hyunjin acıttığını düşünüp hızlıca üflemeye başladı. Her ne kadar gülmek istesemde kendimi tutmuştum.

"Şimdi burda bebek mi var?" Karnıma garip bir şekilde bakıyordu. Hafifçe kıkırdayıp kafamı salladım.

"Evet ama şu an daha çok küçük nohut tanesi kadar" bana bakıp hafifçe gülümsedi "onun büyüdüğü anlarını görmek için sabırsızlanıyorum"

Kremi sürmeyi bırakıp tişörtümü yavaşca indirdi. Yüzümede krem sürüp koltuktan ayağı kalktı "ben gideyim artık" ben de kalkmaya çalışırken Hyunjin omuzlarımdan tutup ayağı kalkmamı engelledi.

"Senin kalkmana gerek yok. Bu arda yarın için rapor aldım yarın okula gelme iyice dinlen"

"Pekâlâ teşekkür ederim" yavaşca kafasını sallayıp kapıya yürüdü çıkamadan önce el salladı ben de ona karşılık verirken dışarıya çıktı.

Yorulmuştum biraz uyumaktan zarar gelmezdi gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

Yav bu bölüm niye hiç güzel olmadı ya

Neyse diğer bölümü güzel yazabilirim umarım

Oy ve yorum yapmayı unutmayınnn

Umarım bölümü beğenmişsinizdir sizleri çooook seviyorummm bebeklerim😘