Aniden,, hyunin omegaverse

23.bölüm(final)

(Şarkıyla okuyun lütfen)

3. Kişi ağzından

Jeongin içeriye gireli saatler olmuştu, fakat ne giren vardı ne de çıkan. Hyunjin bir köşeye oturmuş ağlarken, arkadaşları ise teselli etmeye çalışıyordu.

Yaklaşık yarım saat sonra doktor çıkmıştı, fakat doktorun yüzü sirke satıyordu. Hyunjin korktu hem de fazlasıyla.

Herkes doktorun yanına toplanırken, doktor bir cümleyi cesaret edipte söyleyemiyordu. "Doktor hanım eşim, eşim iyi değil mi? Kızım peki o da iyi değil mi?"

Doktor konuşamıyordu resmen. Hyunjin'i şu kısa zamanda tanımıştı ve bunu söylerse ne olacağını tahmin edebiliyordu.

"Ben üzgünüm." Dedi doktor. Herkes kaşlarını çatmış bir şekilde doktora bakıyordu. Hyunjin ağlamaktan kısılmış sesiyle konuşmaya başladı. "Neden üzgünsünüz? İkisi de iyi değil mi sonuçta!?"

Doktorun gözünden bir damla yaş süzüldü. "Ben gerçekten çok üzgünüm, ikisini de kurtarmak için çok uğraştım ama lanet olsun ki jeongin çok kan kaybetmişti. Bunu söylemem çok zor ama ikisini de kaybettik, özür dilerim."

Hyunjin şok olmuş gözlerle doktora bakıyordu. "Yalan söylüyorsunuz, jeongin benden intikam almak için böyle bir şey yapıyor değil mi? Jeongin'im beni bırakmaz biliyorum."

Hyunjin kafasını arkadaşlarına çevirdiğinde hepsinin ağladığını gördü. Nasıl yani bunların hepsi bir şaka değil miydi?

Hyunjin deli olmuş gibi bağırıp ameliyathanenin içine girmeye çalışıyordu. "Hayır, yalan söylüyorsunuz! Jeongin'im ve kızım beni bırakmaz, biliyorum!"

Hyunjin bu sözlere kendisi bile inanmıyordu ama inanmak istiyordu. Onların daha hayalleri vardı. Beraber kızlarını okula götüreceklerdi, kızının saçını örecekti hyunjin. Beraber oyun oynayacaklardı, jeongin kızına yatmadan önce masal okuyacaktı..

Daha onların yapacak çok şeyi vardı şimdi böylece çekip gidemezlerdi. Arkadaşları hyunjin'i durdurmaya çalışıyordu fakat hyunjin durmak bilmiyordu.

Durmadan cümleler söylüyor, kapıyı yumrukluyordu. Hayat böyle bir yer miydi? Herkesin sevdiğini alan, bir anda ortadan kaybolan yer miydi?

Hemşire elinde sakinleştirici iğneyi zorda olsa hyunjin'e yapmıştı. Hyunjin uyumak istemiyordu, sadece kızını ve küçük meleğini görmek istiyordu, ama bu isteğini çok görmüşlerdi ona.

Felix, jisung, seungmin birbirlerine sarılmış hıçkırarak ağlıyorlardı. En yakın arkadaşlarını kaybetmişlerdi. Üçünün de aklına beraber eski anıları geldi.

Flashback

"Ya seungmin, şu jisung'a bir şey söyle! Çikolatamı vermiyor!"

Seungmin seslice oflayıp ikisine kınayıcı bakışlar atmıştı. "Ya niye kavga ediyorsunuz, tamam jeongin ben sana gider yenisini alırım şimdi."

Jeongin gülümseyip hızlıca seungmin'e sarıldı. "Seungmin seni çok seviyorum canım arkadaşım!"

"Tamam jeongin yağcılık yapma." Fakat bunu söylerken bile yüzü gülüyordu. Jisung ise ikisinin üstüne atlayıp o da sarılmıştı. Bu görüntüyü gören Felix ise bağırmaya başladı.