The Promise(OnGoing)

Chapter21

ANNE'S POV
after that conversation with hanzel,bumalik ako kay jovrey at jhasper. jhasper were smiling at jovrey.I was shocked,jhasper was not easily smile specially sa mga strangers para sa kanya.
"I'm sorry,We have to go.baka kasi kung ano na nangayari sa pinsan ko.teen ager pa naman" paliwanag ko.
"Okay,Its fine with me." sabi ni jovrey habang nakangiti. that smile was realy familiar. i think i saw that already a long time ago.
"Thanks for watching after my son" sabi ko saka hinawakan ang kamay ni Jhasper. "Say bye na to Kuya Jovrey" dagdag ko pa kay jhasper
"Bye kuya jovrey" sabi ni jhasper nang nakasmile.
"Don't call me kuya,jhasper.Call me tito" sabi naman ni Jovrey habang nakangiti sa anak ko.
"Okay tito jovrey,fulfill your promise ha?" sabi ni jhasper na parang mapupunit na ang labi sa sobrang ngiti. bakit kaya?
"Sure i will,Bye Charles Jhasper Mallari" sabi ni jovrey habang nakatingin sakin,I swallowed hard.
how does he know? i asked my self. Ughh.ofcourse because of jhasper,this kid was too nosy.
hinila kona si jhas palayo kay jovrey. nang makalabas ng mall nakarecieve ako ng message galing kay Cyra.
"Ate,Sa park tayo magkita,malapit sa Mall"

Naglakad nalang kami ni Jhasper papunta dun sa park,since malapit lang naman. after 10 ninutes or so on. nakarating kami sa Park,nang saf.Thank God.

"couz,dito sa playground" text ko kay cyra. habang pinapanuod ang anak ko maglaro.

Charls,nasaan kana ba? hanggang ngayob umaasa pa din akong magkikita tayo. Charls Four days lang kami dito sa U.S,please magpakita ka na.

"Ate kung hinihiling mong magpakita si charls,It wouldn't Happen.Ang laki laki ng America ate. If it's meant to be,it will be. Destiny can handle it all" sabi ni Cyra sakin,nagulat ako nang nasa haral ko na sya.
"you're a mind reader don't you?" tanong ko habang natatawa tawa pa.
"Yah,what's the sense of being my psycho ate?" Sagot nya naman. Onga pala,Psychologist tong si Gaga.
"Edi ikaw na babaita ka talaga" sabi ko naman sa kanya.
"Maiba tayo ate,Nasan si Charles Jhasper Mallari?" tanong ni Cyra.

WTH! WTF! WHERE'S MY SON?!

"kan--nina..Na..njan lang--g e-eh" pautal kong sagot habang kinakabahan.Feeling ko putlang putla nako
anak ko nasaan kana ba.Jusko! hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mangyaring masama sa anak ko!
"Ate,separate tayo.dito ka dito ako" sabi ni cyra.tumango nalang ako.
"Jhasper!Son where are you?" naluluha luha ko nang banggit. habang naglalakad.
"jhas.. Mom's Crying na!" sigaw ko pa din.
"Jhasper baby" bulong ko.
Sabi mo hindi mo papaiyakin si Mama Tulad ng ginawa ni papa diba anak? sabi mo kahit kailan hindi mo papaiyakin si mama.

"ATE! eto na si jhas!" sigaw ni Cyra,habang hawak ang anak ko.tumakbo ako papalapit sa kanila saka niyakap ang anak ko.
"Baby! Where have you been? mom is so worry about you" sabi ko habang pinupunasan ang luha ng anak ko.
"why are you crying baby?" tanong ko habang buhat ang anak ko.
"Nothing Mom.Iloveyou mama" sabi ng anak ko saka ako niyakap.
this is my world,my hope,my love,my soul and my life.
"Iloveyoutoo Baby,dont ever do that again,Mama will gonna die" sabi ko sa anak ko. tumango naman siya.
"Where did you get that Nerds Candy?" tanong ko nang mapansin si jhas na kumakain ng nerds.
"Uhh.. A man who've got me buy me this to make me stop crying" paliwanag ng anak ko.
"He's so kind mom and handsome and tall,we have the same looks from eyes,nose and everything mom the candy vendor thought that,that man was my dad" kwento ng kwento ang anak ko habang nakain ng nerds at nakangiti.
"Did you say thankyou?" tanong ko dahil nanunuyo ang lalamunan ko sa sinabi ni jhas.what if si charls ang nakita nya? what if nagkita sila?
"Ofcourse mom!" masiglang sabi ni jhas.
napansin kong namumutla at tulala si cyra.
"Huy! nyare?" tanong ko.
"Wa--wala ate" sagot nya.
"Wala? eh para kang nakakita ng multo dyan,namumutla ka.may masakit ba sayo?" tanong ko ulit. Usualy kasi maingay siya eh.
"Im fine ate" sagot nya saka ngumiti sakin
at this time,teens were so bipolar.

After that,umuwi na kami dahil mag-gagabi na din.

CHARLS' POV
pakshet na joven na yun,Hindi ako sinama! sabe ko sama ako eh,ulol talaga putragis.
"MakaGala na nga lang mag isa!" bulalas ko sa sarile ko.biglang ngring ang fone ko.
"Tsh.Angelica" sabi ko sa sarili ko. Natawag eh. Di ko nga sinagot.wala ako sa mood makipag harutan sa kalandian nya. Hindi ko yun mahal ok? past time ko lang yun. bullshit Anne! Di ako makamove on sayo! kahit pinagpalit mo ko,at sa pinsan ko pa.

Napailing nalang ako saka pumanik sa kwarto ko at nagshower,pagtapos kong maligo nagbihis ako at umalis ng bahay.Ewan ko ba kung bakit dito ako dinala ng paa ko,Sa isang park. its 5 pm pass,habang naglalakad lakad ako dito sa park,nakakita ako ng isang batang umiiyak. I dont like kids pero nakakapukaw atensyon ang batang yun,gusto ko syang yakapin at punasan ang luha niya. nilapitan ko siya.
"Hey Little kid" sabi ko sa kanya kaya napatingala siya sakin.
Whoa! Mirror reflection?
"Why are you crying? are you lost?" tanong ko sa bata.
"yeah,i was running here and there when i realized that iam lost" sabi niya saka nagbagsakan nanaman ang mga luha. ang cute naman nitong batang ito.
"Don't Cry,Here.Lets have a sit" sabi ko saka hinawakan yung bata.
"My Mom says,Talk to stranger but dont go with the stranger" napangiti ako,what an intelligent kid.
"Okay,I'm Charls Jasper Mallari,and you?" sabi ko sa kanya habang nagtataka siya.
"We Have the same name Mister charls,Also the surname" sagot nya naman. nagulat din ako.
"You're Charls Jasper Mallari too?" i asked that kid again
"Yeah.i think our names differ in spelling" sagot niya naman.
"I have C-H-A-R-L-S J-A-S-P-E-R M-A-L-L-A-R-I" Sabi ko naman.
"See? we differ in name spelling but our surname has similarity. I Have C-H-A-R-L-E-S J-H-A-S-P-E-R" paliwanag niya. napatango nalang ako.
"do you want some nerds candy?" tanong ko,saka lumapad ang ngiti ng batang ito.
"Yes! yes! please? its my favorite candy for all time!" sabi ni jhasper ng masigla
"C'mon,lets buy some candies" sabi ko habang buhat siya
"Miss,1Box of Nerds candy please" sabi ko saka nag abot ng pera sa stall.
"here jhasper" sabi ko nang maiabot ng vendor yung nerds.
"You and you're son has the same looks sir" sabi noong babae,nginitian ko nalang siya.

habang nakain si jhasper ng candy,i cant help myself not to ask about his personal life.
"Hey Jhasper?" i asked him.
"yeah?" sagot naman niya.
"Can you tell mee your personal life,parents,grandparents something like that" sabi ko saka siya tumango.
"Im Charles Jhasper S. Mallari,5 year old. i lived in phillippines,i have my mom and and many tita's step father in the phillippines,I have also my tito. my birthday was on December 5 20**" sabi niya naman.
"Oh i see,My birthday was on November 5,But as you say,step father right? where's your real dad" tanong ko.
"my mama told me that my dad doesn't even know that i existed,She Left my mom 6 years ago.My Step Dad told me that my mom cries a lit because of my real dad,my Real dad promised mom that he'll come back but that promise break away and till then,we still dont have a news about dad,but sir charls? i think you're my dad" napatayo ako sa sinabi ng batang ito. PAREHO KAMI NG INIISIP SERIOUSLY! WHAT THE FUCK!
"do you have your real dad's pic?" i asked.
"Yeahhh!" sabi nya saka inilabas ang wallet nya. nang ipapakita nya na may sumigaw ng pangalan ni jhasper.TIMING!
"Jhas! Your mom is so worried about you!" sabi noong babaeng nakaHospital Mask.
"Thankyou for taking care of my nephew" sabi nito saka hila hila si jhasper
"Hope to see you again! thankyou!" sabi nito saka ngumiti at nagwave.
"Bye! hope so!" sabi ko.

ang cute nang batang iyon. Pero kung anak ko talaga siya,wala nakong mahihiling pa. impusibleng anak namin ni anne si jhas.Si hanzel ang tatay ng anak ni anne. Biglang may kumirot na naman sa dibdib ko.ganito ba kasakit ang magmahal?