Ne istiyorsun kızım |~Daddy issues +18

0.9

Arkadaşlar Türkiye'de olan deprem nedeniyle ve bizde etkilendigimiz icin bayadır yoktumama geldimm.
______________________________________________
Onu hiç görmemiştim oda hiç gelmemişti özlemiştim ve kendimi hatırlatmaya karar vererek en güzel pudra pembesi mini eteğimi üstüne pudra pembesi crobumu ve hava ilk bahar olfugu içinde yine pudra pembesi örgü ceketimi giydim omzumada tabiki pudra pembesi bir çanta alıp hemen ciktim

Şirkete girip babamın odasıyla yan yana olan ve odanın duvarları yani camlardaki perdeler açıktı buda beni göreceği anlamına geliyordu hemen babam şahısı'nın odasına ilerledim oradaydı..

Beni görmesi için camların orda durup oradaki çalışanlarla sohbet ediyormuş gibi yaptım ama tabiki gözüm camdaydı ve bakmıştı gözleri tamamen bendeydi asla ayırıyordu bense gözlerimi çoktan ayırmış çalışanlarla sohbet ediyordum biraz gülüştükten sonra babam şahsı'nın odasına ilerledim içeri girdim ama şaşırdığım şey bu sefer babamın niye burdasın diyişi değil babamın ceketinin bile olmayışıydı

Biraz odaya doğru ilerledim ve hemen arkamdan kapı sesi geldi arkamı döndüğümde babamı göreceğimi sandım ama gördüğüm tek şey koca bir bedendi..

Karay.. çok özlemiştim bana sevgi dolu bakışını çok özlemiştim ama bu sefer görememiştim yoktu ilk bana geldiğinde ki o güzel sevgi dolu bakış yoktu bana bile bakmadan içeri girdi mavi bir dosya aldı ve hemen önümde durup baktı sadece hiç birşey söylemedi ve sarıldı sadece sarıldı...

İtmeye çalıştım ama asla bırakmıyordu oda özlemişti.

"Özledim bebeğim çok özledim"
"Koray bey bırakın lütfen her an 'babam' gelebilir ve bu hiç doğru anlaşılmaz"

Çıldırmış gibiydi hemen geri çekilip koltuğa oturdu eline bı bardak su alıp içti bardağı yere fırlattı ardından hemen sonra oda ayağa fırladı zaten çoktan bağırmaya başlamıştı

"Siktir o adam senin baban değil senin baban olmayı hak etmiyor senin baban ben olmalıyım. Olmalıydım."

Çok özlemiştim bir şans daha verebilir miyim?

"Bunu sen mahfettin Koray benim bir hatam yok"

"Haklısın ama nolursun sana yalvarırım bir şans daha ver seni babandan alabilirim birlikte harika bir hayat kurabiliriz sadece tek bir şans"

"Gerçekten mi"

"Evet evet bebeğim lütfen"

"Bilmiyorum Koray çok korkuyorum ya bidaha olursa"

"Asla sadece evet de"

"Evet"

"Ne gerçekten mi? kabul ediyor musun?"

"Evet"

"Tamam güzelim bekle burda hiç bi yere kipitlrdama hatta gel böyle otur bacakların ağrımasın" diyip beni koltuklardan birine oturttu gözleri bacaklarımdaydı ben oturunca oda önüme diz çöküp bacaklarımı öptü

"Baba dur şimdi değil" diyip güldüm

"Baba diyen ağzını ahh siktir neyse gidiyorum gelicem bekle beni"

"Tamam babacığım" dedikten sonra odadan çıktı mutluydum ama üzgündüm tek sorunda ya yanlış bı karar verdiysem düşüncesiydi  ama yinede umursamadan bekledim

5 dakika sonra odaya döndüğündeyse kravatını ve ceketini giymişti elimden tutup dışarı çıktık
"Ama çalışanlar"

"Senin yerin artık benim yanim hiç kimse sesini bile çıkaramaz"

"Ne yaptın"

"O adamla konuştum ve senin karşılığında bir kaç hisselerimden vazgecegimi söyledim"

Duyar duymaz Ölmüştüm...