🎒(အပိုင်း-၅)🎒

12 4 0
                                    

"ထယ်ယောင်း မြန်မြန်လာ မီးစိမ်းနေပြီ "

"ထယ်ယောင်း.....ရား...ကင်ထယ်ယောင်း"

သူကငါရဲ့အချစ်ဦးကို ဘာလို့အလိုလုပ်ရပ်ရတာလဲ
အေးလေလူတွေကပြောင်းလဲတက်ကြတာပဲ။ထယ်ယောင်းလဲ ဂျီမင်း အော်ခေါ်သံကိုလျစ်လျူရူပြိး မိမိအတွေးဖြင့်သာ ဝမ်းနည်းနေတော့သည်။

'''''''''''''''''''''''''''''
"ရော့ ငါတို့ကအသက်မပြည့်သေးလို့ အရက်သောက်လို့မရပေမယ့် ဒါလေးဖြစ်ဖြစ်သောက်လိုက် အယ်ကိုဟောလ် သိပ်မပါဘူး"

"သူက ငါကိုကြည့်ပြီး နောက်ယောက်ခံလိုက်သူလို့ပြောတယ်"

"တကယ် တကယ် ၁၇နှစ်လုံးလုံး ဒါမျိမြင်ဖူးတာပထမဆုံးပဲ အရူးလိုဘာလို့ငြိမ်ခံခဲ့ရလဲ ဆံပင်ဖြစ်ဖြစ်ဆောင့်ဆွဲလိုက်မှပေါ့"

"ဒါနဲ့ ထယ်ယောင်း မင်းတကယ်နောက်ယောင်ခံလိုက်သူတော့မဟုတ်ဘူးမှတ်လား"

"ရား"

"စဉ်းစားကြည့်လေ ဒေါသထွက်လေပဲ"

"ငါလေ ငါ သူအဲ့ဒိဖိနပ်အရမ်းလိုချင်ခဲ့တယ်ဆိုလို့ ကြိုးကြိုးစားစားစုပြီးဝယ်ပေးခဲ့ရတာ ဒါပေမဲ့ ...ဟင့်...အဲ့ကောင်က ငါကိူဘာပြန်လုပ်ပေးခဲ့လဲသိလား....ဟင့်...အီးဟီး..."

"မငိုပါနဲ့ကွာ သူကမင်းကိုဘာပြန်လုပ်ပေးခဲ့တာလဲ"

"မရှိဘူး...ဘာမှမရှိဘူး"

"ဒါဆိုမင်းကဘာလို့လုပ်ပေးခဲ့တာလဲ အရူးလား"

"ချစ်လို့ ငါအချစ်တစ်ခုထဲပဲသိပြီး ဘာမှမမြင်တော့ပဲ သူလုပ်ချင်တာတွေအကုန်ငါလုပ်ပေးခဲ့တာ"

"ထယ်ယောင်းရယ်"

"တကယ် ငါဝယ်ပေးတဲ့ဖိနပ်ကိုစိးပြီး ထွက်ပြေးသွားတာပဲ"

"စကားပုံတွေကအလကား‌ထားတာမှမဟုတ်တာကွာ"

"မငိုနဲ့တော့ ငါအိမ်ပြန်လိုပ်ပို့ပေးမယ် အယ်ကိုဟောလ်ကဘယ်လောက်မှမပါပဲ နဲ့ မင်းမူးနေပြီ "

"ပြန်ရအောင်"

~~~~~~~~~~~~~~~'~~'~~~~

"နမ်ဂျွန်း ၁၀နာရီကျော်နေပြီ ထယ်ယောင်းဘာလိူ့ပြန်မလာသေးတာလဲ မင်းဖုန်းဆက်ကြည့်ဦး ဟေ့ကောင်"

My School loves♡{ongoing}Where stories live. Discover now