mühürlü delta | taekook-yoonmin

12:Yanlış anlaşılma.

2 yılda bitiremediğim ficlerimle selamlar yavrumlarım>3

iyi okumalar♡

●●●●

|Jimin|

Meşaleler yanıyordu.Saray halkını aydınlatmak için yanıyordu bu meşale.Benim kalbimde,eşimin,
aşkımın,biricik deltamın yangını apayrıydı.Deli gibi korkuyordum onu kaybetmeye,sürekli ağlamaktan başka elimden birşey gelmezdi.

"Prensim,size ayrılan yer burası.sizide buraya alalım.Efendim sizede hemen yanına yer ayırttık."

Jeongguk,askerin ona efendim demesiyle şaşkın bakışlarını bana çevirdi.Komutan Taehyung'un ruh eşi olduğu sarayda duyulduğu için,artı olarak komutanın askerler ve sarayın diğer fertlerine eşi olduğunu açıkladığı için saygıyla konuşuyorlardı güzel tavşanıma.

"Komutan eşi sayılırsın gguk,sen denileni yap yanıma gel."

Sığınak 2 odalı bir yerdi.Mutfağı ve bize ayrılan özel yeri vardı.Sarayın diğer sakinleri ortada koltuklu olan yerde bekliyorlardı.Çalışanlar ve diğerleri beni görünce saygıyla önlerimde eğildi ve geçmem için bir koridor oluşturdular.Onlara minik bir gülümseme sunup,bana ayrılan yere oturdum.Çok güzel,altından bir tahttı ama Yoongi yokken ben taht falan istemiyordum.Tek istediğim onun sıcak ve güven verici kollarıydı.

"Asker."dedim,hafif şişkin karnımı tutarken."

Hemen,saygısını bozmadan karşıma geçti nöbetçi asker.

"Saray halkına yemek dağıtılsın,
önemli olan onlar ilk başta.Bir de bizim için ayırdığınız yedek yastıkları hamile olan varsa ona verin,yazık 2 yastık yetmez onlara."

"Emredersiniz prensim!"

Yüzü gülmüştü nöbetçinin,önümde saygı namına eğildikten sonra diğer askerlere işaret etti.

"Benim omegam hamile prensim,ve sırtı çok ağrıyordu.Gerçekten çok iyisiniz,çok teşekkürler."

En içten ve samimi gülümsememi sundum bende.Sonuçta halkın refahı bizim için herşeyden önemliydi.Zaten zamanında bundan en çok muzdarip olan bendim,geldiğim yer mıh gibi aklımdaydı.

"Ne demek asker,olması gereken şey bu.Hadi götür sen omegana,bir ara da yanıma gelsin tanışalım."

Askerler emirlerime uymak için sarayda yaşayan kişilerin bulunduğu yere gitti.Jeongguk uyuyakalmıştı fakat benim içimde bir huzursuzluk vardı.Bebeğim yerinde tepiniyordu,
delta babasını istiyordu,onun sesine ve kurduna ihtiyaç duyuyordu haliyle.

"Sakin ol bebeğim."diyerek okşadım karnımı."Gelecek baban,yakın zamanda gelecek."

Şu an burayı yönetmem gerekiyordu,
sakin olup planlama yapmam lazımdı.
Ama korkuyordum işte,savaşta Yoongi'ye bir şey olur diye.Derin bir nefes alarak ayağa kalktım,Sığınağın içinde havalandırmanın yoğun olduğu,insanın kendini dışarıda hissettiği yapay bir bahçe vardı.
Hemen oraya attım kendimi.Hayatım son 6 ay içinde çok değişmişti.

Durumu iyi olmayan,hekim olmak üzere okuyan bir öğrenciyken,hayatın gidişatı ile ruh eşim olan kralı bulmuştum.Üstüne hamileydim,bana o yaşadığım eski evde bunu söyleseler benimle dalga geçme der,kapıdan kovardım.

"Bir isteğiniz var mı efendim?Ben Başçavuş Hwang Hyunjin."

Askerin seslenmesi ile arkamı döndüm ve kafamı olumsuz anlamda sallayarak gülümsedim ve cümlesine karşılık verdim.