wrong choices | frenkie de jong

1.7

polisler yerde yatan julian'ı almışlardı,tessa ile yan yana,kucağımda şans ile oturuyorduk,ne hissettiğimi bilmiyordum

"frenkie nerde kaldı?"diye sorduğunda sadece gözlerimi kapatıp başımı eğdim,beni böyle görmesini istemiyordum

"bu saatten sonra gelse ne olur ki,iş işten geçti bile"

"frenkie'yi kendi içinde kötülemek için her şeyi yapıyorsun lydia,şans ver şu çocuğa"dediği sırada kapı çalmıştı,tessa yanımdan hızlıca kalkarak kapıyı açtığı sırada hemen geri kapatmıştı

gelen frenkie'ydi ve geldiği gibi hemen sımsıkı kollarını vücuduma sarmıştı,yanıma oturup vücudumu ona doğru çevirdiğinde başını omzuma yaslamıştı,verdiği nefesler boynuma bir sıcaklık olarak geliyordu

"iyi misin lydia?"derken yavaşça saçlarımı okşuyordu,iyi olmadığımı biliyordu,

vücudunu yavaşça vücudumdan uzaklaştırdığında ayağa kalkıp etrafa bakmaya başlamıştı

"julian nerde?"diye tessa'ya bakarak sorduğu soruya tessa sadece,"artık yok"diyebilmişti,tabi salonun ortasında duran tava her şeyi açıklar nitelikteydi

"lydia eşyalarını al gideceğiz hemen"işte istediğim şeydi,burdan gitmek,ama onunla böyle bir ilişkide kalmamak

"uygun değil frenkie..."dememle hemen karşıma geçip eğilmişti,dizlerimin üstünde duran ellerimi tuttuğunda gözlerime bakmaya başlamıştı,"ne istiyorsun benden lydia,burda güvende değilsin"dediğinde gözlerimi kaçırıp tessa'ya baktığımda suratında yapmacık bir kızgın ifade vardı,gitmezsem o beni fena halde gönderecekti

"tamam frenkie,geleceğim"cümlenin sonlarına doğru sesim yavaşça kısılırken frenkie yerden kalkıp başımı göğsüne yaslamıştı,kollarımla yavaşça belini sardığımda benden yavaşça ayrılıp kapının önüne çıkmıştı,ona sarılmaktan nefret ediyordum,araya hep mesafe koymaya çalışıyordu

"aferin lydia,sonunda doğru bir karar verdin,hadi eşyalarını toplayalım"dediğinde hemen yerdeki yavru köpeği tessa'ya göstermek için havaya kaldırdım,"şans'a ne olacak peki"

"seninle kalacak tabi ki"

"ama onun zaten bir köpeği var"dememle oflayıp kucağımdaki şans'ı alıp başından öptükten sonra elimden tutup beni koltuktan kaldırmıştı,şans'ı elime tutuşturduğunda üst kata çıkıp valizimi aşağı kata getirmişti

"frenkie'nin yanına döneceğini bile bile eşyalarını bile yerleştirmemişsin lydia,hadi daha fazla uğraştırma onu,koskoca adam"diyip beni kapıya doğru yönlendirdiğinde kapıyı açıp o da ayakkabılarını giymeye başlamıştı

"hepimiz bu lanet evden gidelim,öyle değil mi"diyip bana baktığında koluna vurdum,burası hep benim evimdi,dokuz ay sonra döneceğim yer,çünkü asla frenkie ile olmayacaktı bu dokuz ay sonra,tek başıma kalacaktım

"bu küçük dostumuzda kim"diyip kucağımdaki şans'ı kucağına aldığında arabaya doğru ilerlemeye başlamıştı

gerçekten yine gidiyorduk

göçebe gibiydim,her gün başka bir yerde

➖➖➖➖

tessa'yı eve bıraktıktan sonra frenkie'nin evine gelmiştik,evinde iyi ki hazırdan köpek maması ve kabı,yatağı bulunuyordu,onun köpeği mikky ile kalıyordu,

"anneliğe çok erkenden başladın sanırım"dedi köpeğe bakarak,"en azından onun babaya ihtiyacı yok,tek başıma bakabiliyorum"diyip şans'ı koltuğun üstüne bıraktım ve ceketimi askılığa astım