wrong choices | frenkie de jong

2.6

"baya iyi dansçısın"dediğinde tuttuğum elini bırakıp hemen koltuğa oturdum,"yediğim bir şeyler dokunuyor olmalı,hemen midem bulanıyor"acaba neden bulanıyordu,kesinlikle hamile olduğumdan dolayı değildir eminim ki

tessa fazla sarhoş olmuş gibiydi,evan'da öyle ve yine ortamın annesi ben olmuş gibiydim,gerçekten tam bu ortamların insanıydım,eğer sarhoş olacaksan ve sapıtmak istemiyorsan beni çağıracaksın,çünkü asla içmezdim bile

"felix,evan'a göz kulak ol,saçmalama ihtimali yüksek"derken koltuktan kalkıp tessa'nın elinden tuttuğumda elimi ittirmişti,desteğimi istememişti

umarım fena bir rezillik çıkmazdı...

➖➖➖➖

dışarda fotoğrafımı çeken insanları gördüğüm anda oflayarak felix'e döndüm,"dışarda paparazziler var"dediğimde felix hemen kalkıp evan'ın yanına gittiği gibi kolundan tutup koltuğa oturmuştu,

tessa'nında elinden tutup koltuğa oturttuğunda kendisini koltuğa bırakıp oflamıştı,ben bile çok sıkılmıştım,fazla başım ağrıyordu

"felix,tessa sorarsa dışardayım ben"diyip ayağa kalktığımda elimden tutup beni durdurmuştu,"merak edecek gibi değiller"dediğinde başımı yavaşça çevirip ikisini gördüğüm anda kusacak gibi olmuştum,sanırım öpüşmek bile midemi bulandırıyordu,iyi ki bayadır öpüşmüyordum

dışarı çıktığımda peşimden felix'te gelip oturduğum yerin yanına oturmuştu,"lydia,çok hızlı olacak ama çok etkileyicisin"dediğinde önüme dönüp derin bir nefes aldım

julian'dan sonra yeni bir ilişkiye adım atmaya korkar olmuştum,frenkie ile düzelmiyorduk,aynıydık ve mikky'den ayrılmadığı süre boyunca asla bir şey değişmeyecekti

başımı yavaşça felix'e çevirdiğimde gözlerinin içine bakmaya başladım,anlık gelen bir hisle hızlıca kollarımı boynuna sardığımda elleri sırtımda hareket etmeye başlamıştı,

bazen karnımdaki çocuğu unutuyordum...

bazen frenkie'de karnımdaki çocuğu unutuyordu...

➖➖➖➖

felix ile evan'ı evine bıraktığımızda sıra tessa'yı bırakmaktaydı

tessa'nın evine geldiğimizde evinin anahtarını çıkartıp kapıyı taktığımda kapı kendiliğinden açılmıştı

karşımda asla raphinha'yı görmeyi beklemiyordum,beni gördüğü gibi zaten şaşırmıştı bile,

tessa'yı hemen içeri sokup yatağına yatırdığımda felix kapıda kalmıştı,raphinha'ya olan hayranlığını dile getiriyordu falan

tessa'nın üstünü örtüp odasından çıkıp evden gitmek için hazırlandığımda raphinha kolumdan tutup beni engellemişti,

felix'ten iki dakika isteyip kapıyı suratına kapattığında raphinha karşıma geçip sorular sormaya başlamıştı

"bu saatte nerden geliyorsunuz lydia,bu çocuk kim"

"kimse kim raphinha,bir arkadaşımız"dediğimde bana doğru gözlerini kısarak bir adım daha atmıştı,"kaç kişiydiniz?"dediğinde derin bir nefes alıp "dört"dediğimde oflayarak benden uzaklaşmıştı

"frenkie,tessa ile birlikte olduğunu biliyordur,başımı yakıyorsun"

"sana soracağına soruları bana sorsun raphinha,onu bana yönlendir,daha fazla bilgi vermeyeceğim sana"diyip kapıyı açtığım gibi evden gittim

apartmandan çıktığımızda felix'in şaşırdığını farkediyordum,"aman tanrım,raphinha ile tessa'nın ne işi var"

"sevgilisi o,felix"dediğimde ağzından şaşırdığını belirten bir ifade çıkmıştı

"beni de evime bırak felix"dediğimde felix'in suratındaki şaşırmayı görmüştüm,"bana geçeriz sanmıştım"

berbat,karnımda bir çocuk vardı,iğrenç

"geç oldu felix,ailem evimde"ailem,frenkie...

➖➖➖➖

felix ile vedalaşıp kapıyı açtığımda salonun ışıklarının yandığını görmüştüm,yutkunamamıştım bile

yavaşça ceketimi çıkarttığımda elbisemin sırt dekoltesi ortaya çıkmıştı,başımı eğip sırtımı kapıya yasladığımda frenkie'nin ortaya çıkmasını bekliyordum

mutfaktan salona gelen adım sesleriyle başımı o yöne çevirdim,frenkie ile gözlerimiz buluştuğunda hemen gözlerini kaçırmıştı,bende öyle

"nerdeydin?"derken sesi yavaş ve sakin geliyordu,bu sakinlik sinirimi bozuyordu,sakin olması daha çok sinirimi bozuyordu

"tessa ile birlikteydim"dediğimde frenkie başını eğip burnunu çekmişti,ağlıyor muydu o

"tamam lydia,iyi geceler"diyip merdivenlerden yukarı çıkacağı sırada hızlıca kolundan tutup onu durdurdum,"frenkie,iyi misin?"dediğimde gözlerime bakmıştı,gözleri kızarmıştı,ağlamıştı ve gözlerim hemen dolmuştu

"iyiyim,çok iyiyim,sen sorun etme,hatta bugün eve bile gelmeyebilirdin,kimlerle birlikteysen onlara gidebilirdin"

seni boğacağım raphinha...

"başka bir şey var,doğruyu söyle frenkie,eve geldiğinden beri garipsin"dediğimde başını sağa sola sallamıştı,"normalim ben,bir şey yok"

yalan söylüyordu...

yavaşça baştan aşağı beni süzdüğünde dudakları büzülmüştü,önümde ağlamasını istemiyordum,ağlayan birisini gördüğümde dayanamayıp ağlıyordum çünkü

"çok güzel olmuşsun"diyip tekrar merdivenleri çıkmak için döndüğünde hızlıca kollarımı frenkie'ye sardım,bir sorun vardı ve konuşmuyordu bile,ama sarılmak her şeyi çözebilirdi belkide

ilk başta ellerini çıplak sırtıma koyamamıştı bile,ama yüzü boynuma değdiğinde soğuk ellerini sırtıma değdirebilmişti,boynuma doğru derin bir nefes verdiğinde tüm tüylerim diken diken olmuştu

"lydia..."dediğinde yavaşça başımı kaldırıp suratına baktım,"yanımda yatabilir misin bu gece?"

beni her yaptığım şeyden pişman ediyordu,bu gece dışarı çıkmamdan bile pişman olmuştum

"frenkie..."dediğimde sessizce tekrar yüzünü boynuma gömmüştü,dayanamıyordum,ilişkilerindeki ikinci kadın olmayacağım derken daha da kötü oluyordu

"lydia lütfen..."diye sessizce fısıldadığında gözümden bir yaş daha akmıştı,asla hayır diyemiyordum

çok zordu,ona hayır demek çok zordu...