wrong choices | frenkie de jong

3.2

aradan beş ay geçmişti,yakında hastaneye yatıcaktım çünkü sancılarım oldukça fazlaydı,en azından doğum yaklaşıyordu

tabi ki oğlumun babası nerdeydi,manitasının yanındaydı,

arada bir şeyler yaşıyorduk ama bunlar gerçek değildi,klasik frenkie'ydi işte,bir şeyleri yaptıktan sonra ciddiye almamaya çalışıyordum,sonuçları aynıydı,

bir gece beni öper,sabahında mikky ile mesajlaşırdı,aramızda kaldığının farkındaydım,ama seçim yapmak bu kadar zor olamazdı değil mi

mikky çoğunlukla ispanyada bile değildi,hep geziyor gibiydi,frenkie ise bu küçük bölümdeydi,arada bir görüşüyorlardı yüz yüze,bahanesi bile hazırdı

"frenkie sakinleş biraz"derken asıl amacım onu cidden sakinleştirmekti,ama bunda pek başarılı değil gibiydim

"her an doğabilir benim oğlum,ne sakinliğinden bahsediyorsun,sen neden bu kadar rahatsın"dediğinde gülmeye başlamıştım,telaşı dıştan çok komikti,içten içe ise kendisini yiyordu büyük ihtimalle

"görende doğuracak olan sensin sanar frenkie,benden çıkacak çocuk,sakinleş"

"babanın görevi çok önemli ama burda,her şeyin burda değil mi"dediğinde başımı sallayarak onu onayladım,gardropun neredeyse yarısını bu üç valize koymuştu,

"frenkie,şu valizlerle en az bir aylığına tatile çıkarız"

gerçekten öyleydi,bir ay az bile belki

➖➖➖➖

"dışarı çıkmak çok iyi oldu frenkie,teşekkürler"dediğimde gülümseyerek başını yere eğmişti,"senle hep böyle olmak istiyorum lydia,engel olmadan"derken elini elimin üstüne koymuştu,

engelin kim olduğunu ikimizde iyi biliyorduk,ben engelden kurtulmak istiyordum ama frenkie hiç istiyormuş gibi değildi

"emin ol ikimizede iyi gelecek"dediğinde elimi tutup dudaklarına yaklaştırıp ufak bir öpücük bırakmıştı

iyileşiyorduk...

➖➖➖➖

"fazla yürüdük,hemen yatmalısın"derken arkamdaki yastığı rahat edebileceğim bir şekilde ayarlayıp yan tarafıma oturmuştu,"nasıl hissediyorsun"derken tam gözlerimin içine bakmaya başlamıştı,neyi kastettiğini anlamak biraz zordu

"ney nasıl hissediyorum?"

"duyguların,bebeğin doğacak,ne bileyim belki farklı bir şeyler hissediyorsundur"dediğinde göz devirmemek için zor durmuştum,bu soruyu karşılıklı bir şekilde ona sormamı istiyordu büyük bir ihtimalle,sonrasında ise sabaha kadar başımı ağrıtacaktı

"mutluyum..."diyebilmiştim sadece,ne diyebilirdim ki,içini dökme sırası ondaydı

"sen nasıl hissediyorsun frenkie?"dediğimde oturduğu yerde gevşeyip daha rahat bir konum almıştı."açıkcası korkuyorum,böyle bir durumda ilk ve son kez bulunacağım ve ne yapmam gerektiğini bile bilmiyorum,yetersiz hissediyorum"dediğinde başımı çevirip frenkie'ye 'ciddi misin?' bakışı atmaya başlamıştım

yetersiz hissetmek mi,o mu,anne olacağımı öğrendiğimdeki sevincim kadar onun baba olacağına sevinmiştim,ilk ve son olacağı için hep daha özel kalacaktı,benim içinde öyle tabiki,

gayet uygun bir baba adayıydı,tabi çocuğuna nasıl davranırdı bilmem,bana davrandığından iyi davranacaktır eminim ki

"lydia,kendimi kötü hissediyorum"derken sesi sonlarda ağlamaklı çıkmıştı,ağlarsa benide ağlatacaktı

"saçmalama frenkie,yok öyle bir şey"fazla havasını kaldırmak istemediğim için ona methiyeler dizmeyecektim,sadece birazda olsa daha iyi hissetse iyi olurdu,bebek yakın bir zamanda doğacaktı ve bebeğimizi böyle karşılamasını istemiyordum

"ya ona iyi bir baba olamazsam"derken başını öne eğdiğinde benimde gözlerim dolmuştu,böyle mi yapacaktı cidden bu bir ay

"frenkie,hamile olduğumu öğrendiğimde en çok sevindiğim şeylerden birisiyse o da çocuğumun babasının sen olmandı,seni tanımıyordum ama o zaman bile bu doğru geliyordu"dediğimde başını bana çevirip suratıma bakmaya başlamıştı

yattığım yerden doğrulup biraz daha yanına yaklaştığımda baş parmaklarımla yavaşça akan gözyaşlarını sildim,

başını çevirip avcumun içini öptüğünde gözlerimin tam içine bakmaya başlamıştı,"artık bir engel yok lydia,sana tutulacağımı düşünmezdim..."derken başını yere eğmişti,

engel yoktan kastı mikky değildi herhalde,ayrılamazlardı,ayrılmazdı...

çenesinden kibarca tutup başını dikleştirdiğimde yanağına bir öpücük bırakıp kollarımı sımsıkı boynuna sardım

bir süre birbirimize sarıldıktan sonra frenkie başını göğsüme yaslayıp elini karnımın üstüne koymuştu,

"eğer başka planların vardıysa çok üzgünüm lydia"

"bana en başından beri aşıksın frenkie,bunu biliyorum"dediğimde başını göğsümden çekip gözlerime bakmaya başlamıştı,"ne demek bu"

"en başından beri mikky ile aramda kaldığını biliyorum,gösterdiğin tavırlar,hepsi bu yüzden frenkie,biliyorum her şeyi,ama seçimin ne olursa olsun sana saygı duyarım"

seçimi ne olursa olsun...