Merhaba canlarım bu benim ilk kitabım . Ne kadar uzar bilemiyorum ama aklımda şu an küçük bir olay örgüsü var .
Ve bastan söyleyeyim bu bir b&b kitabı başlıktan da anlaşılacağı gibi. O yüzden sevmeyen ve desteklemeyenler şu andan itibaren çıkabilirler kitaptan.
Başka evrenlerden çok tanidik arkadaşlarımızı da göreceğimizi belirtmek isterim.
Yorum yapmayı unutmayın yanıt vermeye çalışacağım hepsine.
iyi okumalar...
Yüzüne düşen uzamış saçlarını çekerek çömeldiği yerden kalktı.Sifona basıp içindeki her şeyin gidişini izledi.Midesi yine bulaninca kalktığı yere yine çömeldi. Ama kusamadi içindeki her şeyi çıkarmıştı.
Kapıyı açması için bağıran 2 kurta seslendi. "Yok bir şeyim, çıkıyorum iste" " Mieczyslaw iyi olduğuna emin misin tüm için dışına çıktı sanki!" sinirlenerek homurdandi. " Sensin Mieczyslaw!Beni bu kadar düşünmen gözlerimi yaşarttı kokuşmuş kurt."
Dişlerini fırçalarken düşünüyordu yine aynı şeyler olacaktı. Hiç bir şey olmamış gibi sadece daha bitkin bi halde açtı kapıyı ve salona doğru yürümeye başladı.
"Stiles sana diyorum noldu birden böyle?" Stiles çocukluk arkadaşına bakıp kafasını salladı.
"Bir şey olduğu yok pizza bozuk gibiydi midem bulandı ve kustum iste"
Derek ise her şeyi salonun kapısına yaşlanmış izliyordu. Çocuğun kalp atışlarını dinledi yalan söylemiyordu.
Bu akşam Şerif Stilinski evde olmayacağı için Stiles'in evinde toplanmislardi. Aslında İsaac ve Liam'ı da çağırmayı düşünmüştü ama Derek, önce planı az çok kurmaları gerektiğini sonra haber verip ne yapmaları gerektiğini kesinlestirmek istediğini söyleyip haber vermesini engellemişti Stiles'in.
Stiles kustuğundan beri dalgındı. Çok değil sadece 3-4 yıl önceyi düşünüyordu. Aynı şeylerin yine olacağı hissi çok yakinindaydi ve kendini konuşanlara vermiyordu.
"Mieczyslaw! Hey orda misin ?"
Stiles birden korku dolu gözlerini koca adamın gözlerine dikti. O sırada Derek Hale ise onun bu tepkisinin sebebini düşünüyordu. Ona en son böyle korkuyla baktığında onun kurt adam olduğunu yeni öğrenmişti ve ona güvenmiyordu.
"E-evet evet. Ne diyordun?" çevreye bakindi "Scott nerde? "
Derek şaşırmıştı çünkü şu ana kadar ona her Mieczyslaw dediğinde mutlaka bir laf dalaşına girerlerdi ve Stiles'i sinir etmek onu mutlu ederdi.
Derek demin olanlar yaşanmamış gibi yapmayi tercih etti ve Allisson'nun aradığını Scott'in gitmek zorunda olduğunu söyledi. Ama aklı hala deminki olaydaydı,ne düşünüyordu da korkmustu bu cocuk böyle ?
***************
¤STILES¤
Derek de gittikten sonra masayı toplayıp odama çıktım. Tam yatacağım sırada karnımdaki boşluk kendini belli etti. Kustugum için midem boştu ve açıkmıştım.
Mutfağa geri inip 2 dilim ekmek ve kaşarı çıkartıp tost yaptım. Bu sikimsonik şey yeniden baş göstermeden yemek yemem ve engel olmam gerekiyordu. Midem bulana bulana yedim ve odama çıkıp yattım.
Sabah kalktığımda babam yine yoktu. Normal sabahki işlerimi hallettikten sonra kahvaltı yapmadan jeep'ime atladim ve okula doğru sürdüm. Tam dolabımdan kitabımı aldim ve sınıfa doğru gidiyordum ki hayvan gibi biriyle çarpıştım. Sanırım omzumu çıkarmıştı. Bizimkilerden biri sandım malum kurt güçleri fln ama daha önce görmediğim biriydi o yüzden sovgulerimi içime attım ve cattığım kaşlarla bakmayı sürdürdüm. O ise gülerek "Merhaba Stilinski daha dikkatli olman lazım malum etrafta insanlardan tehlikeli varliklar da var." deyip gitti.
Yemek arasında olanları çocuklara anlatmaya karar vermiştim. Hem oturup düşünecek teneffüse göre daha uzun bir vaktimiz olacaktı. Ve ben 4 derstir o çocuğu düşünüyordum. İnsan olması imkansızdı. Bir kere beni açık açık tehtid etmişti ve kansız gibi bembeyaz oluşu da bu görüşümü destekliyordu. Çarptığımda koluna çarpan kolunun soğukluğu ise üstüne bal ve kaymak olmustu cidden. Kurt olmadığından emindim çünkü kurtlar sıcak olurdu ve tenleri ölü gibi beyaz da olmazdi.
Sonunda öğlen arasına girdiğimizde çocuklara çok önemli bir şey anlatacağımı söylemiştim. Hepsi merakla beni bekliyorlardı ve ben genelde hep sınıftan geç çıktığım için bugünlük Scott'ın yemeğimi aldığını gördüm. Hemen olayı öğrenmek istiyorlardı. Lydia'yı görünce hafiften durdum sonra masaya yürümeye devam ettim.
Lydia'yı neredeyse 3. sınıftan beri seviyordum. Doğduğumdan beri fln işte. Ama asla farkıma varmamiıştı ve ben de artık sadece takıntı yaptığımı kafama sokup ondan uzaklaştırmıştm kendimi. Zaten asla yakın olamamistik ama kendi içimde bitirmem çok iyi gelmişti. Artık eskisi kadar kalbim hizlanmiyordu mesela.
Masaya oturduğum gibi tüm gözler yine üstüme döndü.
"Hadisene dostum kaç saattir ne olmuş olabileceğini düşünüyoruz"
Scott'a dönüp anlatmaya basladim. Çarpmasını, dediği sözleri, tipini ...
1. kişi mi 3. kişi mi olsun?
Yazım yanlışları için çok özür dilerim. ı'lar i olarak kalıyor genelde .
nasıl olmuşş?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VULNERABLE ~sterek
Werewolf"HAYIR YİNE OLMAZ AÇ GÖZLERİNİ" diye acı içinde kükredi genç kurt. Bu olanlar çok fazlaydı hem o sadece bir insandı bu kadar şeyin başına gelmesi hiç adil değildi. Keşke dedi keşke yerinde ben olsaydım.
