Niran / Yarı texting

2.1

Uzun süredir bölüm atmıyorum

İyi okumalar💜

_________________________________

"Neva bugün sadece benim arkadaşlarıma söyliceksin." Arda'nın teklifini kabul ettim ve şuan şarkı söylicem.

"Ama beni görmicekler değil mi?" Bilmem kaçıncı kez söyleyişimdi.

"Hayır kimse görmicek seni. Söz veriyorum."

Konferansın ses, ışık bölümüne girdim. Ne deniyordu bu bölüme ya?

Ne biliyim ben ya, ben mi koydum ismini.

Arda sahneye çıktığında konferans salonuna İdil, Oğuz, Simge, Betül ve Meriç geldi. Arda bana bakıp başıyla onay verdi. Mikrofonu elime alıp söylemeye başladım, Arda ise gitar ile çalmaya başladı.

Sen benim gökyüzüm, iki sözümden birisin
Sen benim sırlarım, sana söyleyemediklerimsin

Konuştuklarım boş, sustuklarımsın
Sen benim kaçışlarım, kaybolmak istediğimsin
Sen benim bakışlarım ve gördüğümden de ötesin
Ben bir yalan olsam en büyük gerçeğimsin

Misafirliklerim boş, sen benim evimsin
Gözünde bi' yağmur, içinde rüzgârlar var ve esiyor
Hep aynı cümle dilimde, tekrara bak düşüyor
Nası' bi' fırtına bu? Bizi katıp önüne böyle yıkıp geçiyor

Her şeyi ben mahvettim, seni nasıl kahrettim
Bulamam artık yolumu, kendimi de kaybettim

Şarkıyı söylerken Arda da bana eşlik etmişti. Alkış seslerini duyduğumda ne zaman kapattığımı bilmediğim gözlerimi açtım.

Arda'ya baktığımda onun da bana baktığını fark ettim. Arda "Nasıl buldunuz?" Diye sordu. "Çok güzel." Dedi Meriç.

"Bu ses kimin?" Oğuz'un sorusuna Arda bana bakıp "Şimdilik özel." Diye cevapladı. "Acil bizi o kişiyle tanıştırman lazım." İdil'in heyecanlı konuşması beni de heyecanlandırdı.

"Kendisi isterse neden olmasın." 

"İyi bari biz seni kantinde bekliyoruz." Betül herkesi dışarı çıkardığında bende olduğum yerden çıkıp Arda'nın yanına gittim.

"Kimseye söylemezler değil mi?"

"Hayır, hem seni bilmiyorlar söyleyemezler."

Başımı olumlu anlamda salladım. "O zaman sen burda bekle eşyalarımı alıp geleyim." Arda eşyalarını  almaya gittiğinde telefonuma bildirim geldi.

Zevzek: Neva senden çok özür dilerim

Zevzek: Biliyorum sen istemeden karşına çıkmamam gerekiyor ama artık dayanamıyorum.

Zevzek: Artık ne olucaksa olsun.

Neva: Tamam, bence de artık ne oluyorsa olsun

Telefonumu cebime koyduğunda kalp atışını sakinleştirmeye çalıştım. Anonim karşıma çıkıcak.

Ne zaman? Nerede?

Sakin ol.

"İyi misin?"  Arda'nın sorusu ile irkildim.

"İyiyim biraz şey oldu da, heyecan yaptım." 

Ah bir de düzgün konuşabilse.

"Neva ben sana bir şey söylemek istiyorum."

Merakla Arda'yı dinlerken içeri Emre girdi.

"Neva konuşabilir miyiz?"

____________________
Bölüm sonu.

İkiniz birden ne konuşacaksınız bakim

Aşağılarda bir yerlerde yıldız olacaktı ona basar mısınız?