Niran / Yarı texting

2.2

Bomba bölüm

İyi okumalar💜

________________________________________

"Salak kafam. Nasıl olurda karşıma çık dersin. Yani beyinin olduğundan şüphe ediyorum." Kendi kendime odada söylenirken Uğur yatağımda oturmuş beni izliyordu.

"Abla sakin ol." Her şeyi Uğur'a anlatmıştım. Zaten çoğunu anlamış. "Bir an gaza gelip gel karşıma çık dedim ya."

"Karşına çıksın ne olcak ki?" Uğur bu rahatlığı beni daha çok sinir ediyor.

"Uğur sinir etme beni. Kardeş demem seni döverim."

"Abla tamam geç otur şöyle. Benim çok güzel bir planım var."

Yanına oturup "Neymiş planın?" Dedim.

"Bırak karşına çıksın, oturun konuşun."

"Ne kadar da güzel bir planmış o aptal. Benim aklıma hiç gelmemişti gerçekten teşekkürler." 

Uğur yatağımda daha da yayılarak "Abla ciddiyim ben. Elbet karşına çıkıcak. Hem bu Emre ve Arda senle ne konuşucakmış?" Dedi.

"Bilmiyorum, hoca geldi zil çalmış sınıflara geçmemizi söyledi. Sonradan da konuşmaya fırsat olmadı."

"Abla bir şey dicem ama kızma."

%100 kızıcam "Söyle bakim."

"Ben Ardacıyım abla. Anonim Arda çıksa da çıkmasa da Arda."

"Üf saçma sapan konuşma. Boşver şimdi Arda'yı ben napıcam onu söyle. Anonim karşıma çıkınca ne dicem?"

"Seni seviyorum dicen." Dedi gülerek. Gülmesi bittiğinde ciddileşip "Seviyor musun sen bu anonimi?" dedi.

"Bilmiyorum. Onunla konuşurken değişik hissediyorum."

"Bu bakışı biliyorum. Sen aşıksın."

Ben ona bakarken pis pis sırıtmaya başladı.

"Aşıksınnnn nınınını  aşıksınn nınınını sen aşıksın arkadaşş."

Uğur'un iğrenç sesi ile yüzümü buruşturdum. "Tamam ya git başımdan uykum var."

Uğur odamdan çıkarken "Tabi ablacım uyu sen. Aşık aşık uyu." Diyip kaçtı.

Yatağıma yatıp uyumaya çalıştım. Tabi mesaj gelmeseydi daha rahat uyuyanilirdim.

Zevzek: Yarın okul çıkışı spor salonunda buluşalım.

Neva: Tamam

Zevzek: İyi geceler Nevam :)

Neva: İyi geceler.

~~~

Sabah hazırlanıp kahvaltıya indim. "Ooo abla bugün bir farklısınız bakıyorum da hayırdır?" Uğur'un saçma sapan konuşmasına karşılık ona ters ters baktım.

"Hayır normal hazırlandım işte." Allah'tan ne annem ne de babam sorgulamamıştı. Hızla kahvaltımızı yapıp okula gittik.

Dersler bana inat yavaş geçiyordu sanki. Zil çaldığında kızlar tuvaletine girdim.

Erkekler tuvaletine gircek halin yok.

Elime yüzümü yıkayıp kendine gelmeye çalıştı.

"Daha çok var sakin ol." Kendine kendime sakinleştirmeye çalışırken Betül girdi.

"İyi misin?" O kadar kötü mü duruyorum?

"İyiyim." Betül daha fazla sorgulamadan gülümseyip elini yıkamaya başladı.

Kantine inip biraz oyalandıktan sonra yanlışlıkla müzik odasına doğru gittim.

Ya kesin yanlışlıkla gitmişsindir.

Müzik odasında Ardaları gördüğümde girmek ve gitmemek arasında kaldım. Arda beni gördüğünde "Gelsene." Dedi.

Ben içeri girdiğimde Arda'nın gözlerine kitlenip kaldım. Betül "Ben sizinle bir şey konuşmak istiyorum. Kantine gidelim mi?"dedi.

İdil "Aynen acıktım ben zaten."dedi. Onlar çıkıp giderken sadece ben ve Arda kaldık.

"Neva."

"Hı."

"Ben sana bir şey söylicem ama  nasıl söyliyeceğimi bilmiyorum." Arda'nın heyecanlandığını anlamamak imkansız.

"Söyle."

"Ben... Sen..." Devamını getiremediğinde bende ne  diyeceğimi bilemedim

"O, biz, siz, onlar."

Keşke ne diyeceğini bilmemeye devam etseydin.

Arda şaşkınlıkla "Ne!" Dedi.

"Ay asıl sana 'ne' kişi zamirlerini mi sayıyorsun? Söyle işte."

"Hani sana yazan biri vardı ya. İşte o benim." Bir çırpıda söylediği şeyi devam ettirdi. "Oh be rahatladım."

Ne!

Hiçbir tepki veremiyordum sadece kalp atışım hızlandığını hissediyordum.

"Neva iyi misin?" Arda'nın sesi ile kendime geldim.

"Sen ciddi misin?"

Cebinden telefonu çıkarıp mesajlarınızı gösterdi "Evet gerçekten benim."

Bana bir şeyler oluyor.

Bi de bayıl istersen Feriha.

Yok bayılmam canım o kadar da değil.

Bir şey yap o zaman.

Tamam.

"Fırında köftem vardı ben ona bakayım." Ordan hızla uzaklaştım.

Salak Neva.

__________________________________
Bölüm sonu.

Yarabbi Şükür sonunda

Nasıl buldunuz?

Benimde fırında yıldızlarım kalmış ona bakayım.