Ferman Bey ile olan gerici konuşmadan sonra otel odalarına geçmeye karar verdik fakat yol üzerinde diğer yarışmacıları görmek pek planımızda yoktu. Onlar da bizi görmekten hiç memnun değildi ilk Eylül isimli kız konuştu.
"Umarım bizimle takım oldunuz diye yumuşamamışsınızdır çünkü bizim ayrılma gibi bir niyetimiz yok.İlk elenen sizler olacaksınız."
Zaten az önce Ferman Bey yeterince sinirlerimle oynamamış gibi birde bunlar çıkmıştı.Karşıyı süzdüğümde hepsinin Ferah ile aynı fikirde olduğunu anlamıştım 'aptallık' tam konuşacakken Koray benden önce davrandı.
"Taklit gibi bireysel bir yarışmada sürü psikolojisine takılıp hareket etmeye devam edin siz giderken arkanızdan bi kap suyu çok görmem"
Fatih Koray'ın bu dediğine cevap verdi.
"Düşünceli davranışın için teşekkürler fakat siz de gördüğüm kadarıyla bir sürü psikolojisine kapılmışsınız sürekli yan yanasınız."
Miraç gülerek cevapladı.
"Ne demişler dostunu yakın, düşmanını daha yakın tut."
Ferah devam etti.
"Hadi ama birbirinize güvenmiyor musunuz."
"Hayır!"
Hepimizin aynı anda konuşması ile karşıdakiler şaşırmıştı. Sanırım tek ortak noktamız aynı anda bir soruyu reddetmekti. Baran elleri cebinde dizlerine doğru hafif eğilerek konuştu.
"Günaydın sevgili optimistler takımı şu an bir yarışmadasınız kısır gününde değil. Şahsen sizin gibiler yerine bana gerçeği söyleyen bu yamyamları tercih ederim."
Baran'ın cümlesini bitirir bitirmez ensesinden sert bir tokat yemesi bir olmuştu. Tokatın sahibi olan Koray konuştu.
"Her ne kadar sonuna katılmasam da bu gevezenin dedikleri doğru. Şimdi yolu açın da geçelim."
Aralarından henüz konuşmamış olan iki kişi vardı biri Yenal diğeri ise Çağın. Açıkçası Yenal'ın zaten sessiz bir mizacı var gibiydi fakat nam ı diğer çakma joker neden bir şey dememişti merak ediyordum ki hep beraber yanımızdan geçerken bir cümle fısıldadı.
"Soytarının oyununa gelirseniz eline kukla olursunuz unutmayın."
Sanırım düşündüğümüzün tam aksine epey aklı başında biriydi.Eğer diğerleri yanında olmasaydı onunla biraz konuşmak isterdim fakat daha sonraya ertelemek zorunda kaldım.Neşe sevinçle konuştu.
"Boşverin şimdi bunları yarın yarışma var zaten.Bu akşam için ne giyeceksiniz onu söyleyin."
Baran şaşırıp konuştu.
"Akşam derken? Alt tarafı bir eğlence olacak."
Neşe omuz silkerek devam etti.
"Hadi ama bir daha böyle eğlenmek için bir fırsatımız olmayacak güzelce giyinip gelin de gözümüz şenlensin."
Bende tam çöpçatan Neşe nerede diyordum.Neşenin bu dediğine Miraç ve Koray göz devirirken Baran ellerini göğüsünde birleştirip mağdur rolü yapıyordu.
Açık konuşmak gerekirse Neşe'nin bu isteğinin nereden kaynaklandığını az buçuk biliyordum. Şimdiye kadar beraber iyi bir yarışma deneyimi de yaşasak eninde sonunda birileri elenecekti bu kısıtlı zaman içerisinde beraber bir şeyler yapmak istemiş olmalıydı. Diğerlerine karşı kırıldığı yüzünden belliydi ona destek olmak için konuştum.'Belkide bende böyle bir şeyi yapmak için uzun zamandır bekliyordum'.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKLİT
General Fictionİyi birisi olmak istiyordum; pamuk kadar yumuşak, kar kadar beyaz ve yön gösteren bir pusula kadar doğru olmak istiyordum. İşte inancım bu kadar saf ve masumdu eğer iyi insan ben olursam kötü asla var olmayacak sandım çünkü pusulanın da arada yönün...
