Gözlerimi açtığımda hala buradaydım.Sabah olmuştu.İçeriye azda olsa güneş ışığı geliyodu.Bir anda kapı açıldı ve o adam içeri girdi.
"Ooo küçük hanım uyanmışsınız"dedi sırıtarak yine küçük hanım demişti sinir oluyordum böyle demesine.
"Sana kaç kere dicem bana küçük hanım deme diye anlaman kıtmı"
"Seni anlamıyorum küçük hanım"dedi sırıtarak ağzını burnunu kırasım geliyordu.
"Neyse beni bırakta gidiyim"
"Seni bırakmicam küçük hanım"
"Niye beni burda tutuyorsun"
"Çünkü adamı öldürdüğümü gördün"
"Kimseye söylemem bırak beni"
"İyi tamam bırakıcam ama.."dedi devam edicekken sözünü kestim
"Ama falan karıştırma bırak beni"
"Tamam ya ne sabırsız çıktın sende"dedi ve devam etti "Adın neydi küçük hanım unuttumda"dedi sırıtarak.
"Unutmasaydın"dedim gülerek.Sinirlenmişti boynundaki damarlar çok belirgindi.Beni korkutmuyordu.
"O zaman seni bırakmıyorum"dedi sakin kalmaya çalışarak.Bir an sesimi yükselterek konuşmaya başladım.
"Beni bırakıcaksın"dedim emir verircesine
"Bana bağırmamanı söylemiştim seni bırakmıyorum"
"Tamam özür dilerim beni bırakıcak mısın?"
"Bilmem keyfim bilir"dedi gülerek.Daha fazla sinirlenmemek için sustum ve hiçbir şey söylemedim.
(2 saat sonra )
Ben buradan çıkmak için çözüm yolu ararken o hala odanın içindeydi.Neden burda olduğunu merak ediyordum.Sormak istiyor nedense soramıyordum.Arada bana bakıyordu o bakınca içim değişik oluyordu daha önce böyle bir his yaşamamıştım.Ortamda ki sesizliği bozarak konuşmaya başladım.
"Neden burda duruyorsun?"diye sordum bana doğru yaklaştı ve gözlerimin içine bakarak konuştu.
"Sen korkma diye küçük hanım"
"1.bana küçük hanım deme daha kaç kere dicem 2.ben korkmuyorum ne senden nede adamlarından"
"Öylemi küçük hanım bence korkmalısın"
"Bana ne yapabilirsinki"
"Bilmem"dedi ve doğruldu etrafımda dolaşmaya başladı.
"Seni bırakıcam ama bir şartla"dedi ve durdu.
"Ne şartı söyle ne istiyosan yapmaya hazırım"
"Adamlarımdan iki tanesi her zaman yanında olucak nereye gidersen git"dedi bir an kabul etmesem mi diye düşündüm sonuçta askerdim komutanın yanına 2 tane adamla gitsem nasıl açıklama yapıcaktım.Sonuçta komutanın karşısına geçip "komutanım ben bir depoya girdim ordada adam öldürüyolardı bende bunları gördüm beni kaçırıp sonra serbest bıraktılar bu iki adamıda peşime taktılar"diyemezdim.Düşünmeye devam ettiğim sırada önümde durdu ve bana doğru eğildi.
"Eee kabul ediyomusun"
"Ben..."dedim kekeliyerek "Ben...bilmiyorum"dedim sinirlenmişti en ufak bir şeye sinirleniyordu.Doğruldu ve odanın içinde gezinmeye başladı sonra bir anda durdu.
"Sen neden diğer kızlar gibi değilsin"diye sorduğunda asker olduğumu öğrenicek diye çok korktum.Eğer öğrenirse beni sonsuza kadar burada tutardı.
"Nasıl yani"
"Hiçbir şeyden korkmuyorsun özellikle de benden"dedi köşede duran sandalyeyi aldı ve karşıma oturdu.
"Senden neden korkayım" Hafif sırıtmıştım ve sırıtmam onu sinirlendirmişti.
Yüzünde ki sinir yavaş yavaş siliyordu sanırım kendini sakin göstermeye çalışıyordu. Kahverengi gözleri normal bakmıyordu o kadar büyüleyiciydi ki gözlerimi ondan alamıyordum.
"Çok baktın gözlerime nazar değicek şimdi"
"Ne ha pardon dalmışım"
"Benim gözlerime mi"dedi konuşmama fırsat vermeden tekrar konuşmaya başladı.
"Az önce ne diyorduk hah sen kimsin Nisan hanım"bir şey diyemiyordum ne dicektim napıcaktım yalan söylesem böyle bir adam kesin anlardı yalan söylediğimi.Konuyu ona çekmek istedim ve ona aynı soruyu sordum.
"Asıl sen kimsin ve o adamı neden öldürdün"
"Sanane hem ilk ben sordum soruma cevap ver"dedi ne dicektim.
"Normal tatile gelen bir insanım işte"dedim.Birden sandalyeden kalktı ve arkama doğru gitmeye başladı eğildi ve ellerimdeki ipleri çözdü sonra tekrar karşıma geçti ve ayağımdaki ipleri çözdü ayağa kalktı ne yapmaya çalışıyordu.Anlam vermeye çalışarak soran gözlerle ona baktım.
"Seni serbest bırakıyorum küçük hanım"dediğinde anlık bir şok yaşadım.Ne yapmaya çalışıyordu.
"Sen"dedim tam devam edecekken sözümü kesti:
"Seni bırakıyorum dedim istersen kalabilirsin"
"Yok teşekkürler sana daha fazla katlanamam"dedim ve kapıya doğru gitmeye başladım.Arkamdan geldi ve kapıyı açtı.Ben nereye gittiğimi bilmeden hızlı hızlı yürüyordum.Arkamdan geliyordu bir tane kapı görüp hemen açtım.Arkamdan bir şeyler diyordu ama ben onu duymuyordum.Kapıyı açtım içerisi karanlıktı hemen ışığın yakmak için düğmeyi aramaya başladım bulmam zor olmadı hemen ışığı açtım gördüğüm manzara karşısında şok olmuştum.
<<<<<<
Bu bölüm biraz kısa oldu diğer bölüm daha uzun olucak.Okuyan herkese teşekkür ederim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbe Giren Kurşun
De TodoKadın bir askerin duyguları olabilir mi? Peki ya düşmanına aşık olabilir mi? NOT:BİTTİKTEN SONRA DÜZENLENECEKTİR MANTIK HATALARINA TAKILMAYIN!!!
