Kalbe Giren Kurşun

10.BÖLÜM

Sorduğum soru karşısında şaşırsa da belli etmemiş ve tabi ki konuyu başka yere çekmişti.

"Sen benim çalışma odama mı girdin"dedi.Hafif sinirli birazda şaşkındı.Şaşkınlığının sebebini anlamasamda neden kızgın olduğunu biliyordum.

"Evet, geziniyordum ve rastgele bilmeden çalışma odana girmişim."dedim sesimdeki hafif alaycı tonla.

"Odamı karıştırman hoş değil."dedi dişlerinin arasında.Biraz daha böyle devam ederse tekme tokat dalıcam.

"Yanlışlıkla girdim zaten uzatma." Ufak bir omuz attıktan sonra hemen arkasındaki koltuğa oturdum ve bacaklarımı uzattım.Başım dönüyo ve midem bulanıyodu.Buranın onun evi olduğunu biliyordum ama beni neden buraya getirdiğini bilmiyodum.

Bana dönmüş şaşırmış bir surat ifadesiyle bakıyordu.Tek gözümü kırparak ne var anlamında başımı sağa sola salladım.Hızlı adımlarla gelip ayak ucuma oturdu.Bana bakmaya devam ediyodu.

"Ne bakıyon"diye sertçe konuştuğumda kendine gelmek ister gibi kafasını hafifçe sağa sola salladı.

"Gözüm dalmış."dedi ve kalktı.Yukarı doğru çıkarken arkasından seslendim ama duymadı.

"Beni evime götürürsen çok mutlu olurum."

Beni duymayıp yukarı çıktı.Zar zor ayağa kalktım ve bende arkasından yukarı çıktım.Az önce girdiğim odaya girdim.Burda yoktu.Çıktım başka bir odaya girdim.Burası sanırım yatak odasıydı ve Barış şuanda tam önümde üstünü değiştiriyordu.

Kapının sesini duymuş olacak ki hızlıca tişörtünü giydi ve bana döndü.

"Özelimizde kalmadı çok şükür."diye mırıldandı ama ben tabiki de duydum.

"Beni buraya getirmeyip de eve götürseydin olurdu özelin."dedim ve kapıyı kapatıp aşağı indim.Başım fena bir şekilde dönüyodu.Mutfağı aramaya koyuldum belki bir ilaç bulurum diye.

Sonunda mutfağ bulmuştum.Hızlıca içeri girdim ve dolaplara bakmaya başladım.Başım fena halde dönüyodu yavaş yavaş gözlerim kapanırken kendimi bir anda yerde buldum.