Kalbe Giren Kurşun

13.BÖLÜM

Güzel bir lokantada yemek yemiş çay içerek muhabbet ediyorduk. Bizimkiler yine Burak'la uğraşıyodu ben ise lokantanın camından gözüken biz geldiğimizden beri orda olan siyah arabaya bakıyordum. Bunun Barış olduğuna artık emindim. Ben o tarafa doğru dalmışken Burak'ın omzuma hafif vurmasıyla ona doğru döndüm.

"Nereye bakıyon kız."

"Hiç öyle dalmışım yok bişey."diyerek geçiştirmeye çalıştım ama Burak ısrarla baktığım yere doğru bakıyodu. Kafasına hafif vurdum ve söylenmeye başladım.

"Ya yok bişey diyorum anlamıyon mu."

"Ne var kızım merak ettim. O zaman ne düşünüyorsun onu söyle."diyerek beni darlamayı sürdürdü. Yardım ister gibi Ali komutanıma doğru baktım. Oda kıyamamış olacak ki Burak'a doğru döndü;

"Olum rahat bırak kızı elimde kalacaksın bir gün."dedi. Burak hızlıca o tarafa döndü.

"Bir şey yapmadım ki komutanım sadece soruyorum."dedi. Kendimi iyice Buraktan tarafa döndürdüm ve şaşırmış bir surat ifadesiyle;

"Bıktırdın olum beni."dedim sitemkar bir şekilde. Biz tam tartışmaya başlicaktık ki Tahir abi elini kaldırdı ve hesabı istedi. Her zaman ki gibi kim ödeyecek kavgasından sonra Tahir abi hesabı ödedi ve kalktık.

                            ~~~~~~~~

Helikoptere binmiş Şırnak'a gidiyorduk. Ben sessizliğimi korurken Burak boş boş konuşuyodu.

"Ama kız bir güzel bir güzel anlatamam."dedi abarta abarta. Mert'e en son konuştuğu kızı anlatıyodu.

"Ee sevgili oldunuz mu."

"Hayır olmadık."dedi ciddi bir surat ifadesiyle. Hepimiz bir anda gülmeye başladık çünkü şuan ki surat ifadesi çok komikti.

"Gerizekalı bu ya."deyip Burak'ın kafasına bir tane vurdu. Herkesin gülüşü yüzünde tebessüm olarak kalırken. Ben tekrardan düşüncelere daldım. Barış bir türlü aklımdan çıkmıyordu. İçimde ona karşı bir kırgınlık vardı. Neden kırgındım ve onu neden sürekli düşünüyodum bilmiyorum. Düşüncelerimden kurtulmak için Ali komutanıma döndüm ve;

"Ne zaman varırız komutanım."diye sordum.

"Az sonra orda oluruz Nisan merak etme."dedi bende kafamı olumlu anlamda sallamakla yetindim.

Helikopterden çoktan inmiş üstümüzü giymiş silahlarımızı alıyorduk. Mete yanıma geldi.

"Nisan iyimisin?"

"İyiyim Mete neden sordun."diyerek bende ona bir soru yönelttim.

"Düşünceli ve kötü görünüyorsun eğer kötüysen Ali komutanımdan izin alabilirim."

"Yok sağol bir aydır yatıyorum zaten hamladim göreve gitmek iyi gelecek banada."dedim gülümseyerek.

"Tamam sen bilirsin."dedi ve çekildi.

                     ~~~~~~~~~~~~

"Şahin7 Şahin1"dedim yakamda ki mikrofona doğru.

"Şahin1 dinlemede söyle Nisan."

"Komutanım ne zaman dalıyoruz."

"Az sonra Nisan az sonra."dedi. Elimde silahım bir yere uzanmış bekliyorum. Yaklaşık 1 metre ötemde sağ tarafımda Burak sol yanımda ise Mete vardı. Eski bir binanın etrafını sarmıştık. İçeride kaçırdıkları 3 5 sivil vardı. Kulaklıktan gelen sesi dikkatimi bozmadan dinledim.

"Nisan, Mete ve Burak arka taraftan siz giriyorsunuz. Tahir, Enes, Ahmet ve bende önden giriyoruz anlaşıldımı."dedi Ali komutanım. Hepimizden aynı anda aynı ses yükseldi.

"Emredersiniz komutanım!"dedik ve koşar adımlarla binaya doğru gitmeye başladık. Mete önde Burak hemen arkasında bende Burak'ın arkasındayım. Önümüze çıkan herkesi vurarak ilerliyoduk. Yaram hafif acımaya başlamıştı ama dayanılmaz değildi.

Yaklaşık 15 dakika içerisinde ortam savaş alanına dönmüştü. Birimiz bile boş mermi atmıyoduk. Yaklaşık 20 dakikada bütün binayı temizlemiştik.

Yerde yatan adamlara nefretle bakarken Ali komutanımın çağırmasıyla o yöne doğru ilerlemeye başladım. Yaram sanırım kanamaya başlamıştı. Bizimkilerin yanına vardığımda Tahir komutanımın önünde diz çökmüş bi terörist vardı. Ne kadar yüzüne tükürmek istesemde kendimi tuttum.

"En önemli adamlarından biri bu şerefsiz."diye konuşmaya girdi Ali komutanım.

"Yanlız adam diye bahsetmesseniz şunlardan komutanım."diyerek ufak bir uyarıda bulundu Burak.

"Neyse ne işte çocuklar bu konuşursa diğerlerinin de yerini buluruz."

"Konuşacak tabi komutanım daha kurtun eline düşmedi."dedim alayvari bir tavırla. Şimdi diyeceksiniz ki kurt kim. Kurt bizim timin en iyisi çok konuşur ama boş konuşmaz. Eline düşünde konuşmadan kurtulamaz.

( 1 saat sonra )

Helikopterden indik ve askeriyeye doğru yürümeye başladık. Teröristin bir kolundan Burak diğer kolundan Mete tutuyodu ve yürütüyolardı. Tabi buna yürütmek denirse.

Herkes bir bir içeri girerken Mete birden beni durdurdu.

"Nisan benimde senle gelmemi ister misin."

"Nereye."diye saçma bir soru yönelttim.

"O adamın yanına gideceksin ya."

"Ha sen onu diyosun. Biliyosun Mete bu gizli bir görev yani yanımda senin olman sence de saçma olmaz mı?"dediğim şeyde sonuna kadar haklıydım eğer o gelirse görevin ne gizliliği ne de bir anlamı kalır. Gözlerine bir an endişe ve hüzün çöktü ama hemen kendini düzeltti ve gülümsemeye çalıştı.

"Tamam sen nasıl istersen."hafif kafamı sallamak yetindim ve içeri girdim.
Silahımı silah odasına bıraktım ve askeriyede ki odama gittim. Üstümde ki üniformayı ne kadar çıkarmak istemesemde çıkardım ve düzenli bir şekilde dolabıma yerleştirdim. Postallarimı da çıkarıp kenara koydum.
Üstüme bir eşofman takımı ayağımada spor ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım.

Önce lojmanda ki evime uğrayıp ardından İstanbula görev için gidecektim.

Taksi lojmanın önünde durdu. Parayı ödeyip indim ve evimin olduğu binaya doğru yürümeye başladım. Eve girdiğimde içime gereksiz bir hüzün çöktü. Sessiz sessiz odama doğru ilerdim içeri hiç girmek istemiyodum. Çünkü içeride annemle olan fotoğraflarımız vardı. Zorda olsa odaya girdim. Yatağa oturdum ve duvarda asılı fotoğraflara bakmaya başladım. Kaç dakika o şekilde kaldım bilmiyorum ama telefonum titremeye başladığında cebimden çıkardım ve ekrana bir kaç saniye boş gözlerle baktım. Arayan tanımadığım bir numaraydı düşünmeden açtım.

"Alo."dedim ve bekledim. Ses gelmedi.

"Alo kimsiniz."dedim tekrardan. Bu sefer karşıdan bir ses geldi. Tok ve kalın bir ses.

                     ~~~~~~~~~~~~~
Bölüm nasıldı?

Sizce arayan kim?

Nisan Barışın yanına gittiğinde ne diyecek?

Arayan kişinin kim olduğu bence tahmin ediliyodur ama ben yine de söylemiyim.

Hepinizi çok seviyorummmm. Yıldıza basmayı unutmayinnnnnnn.