Pangarap Lang

Chapter 21 "Forgiven"

A/N:
Hi... guys!!! Sorry for waiting...
Pagpasensyahan nyo na talaga ito... medyo lutang ang utak ko ehh.. sensya na...

Don't forget to Vote.Comment.Read.Share.andEnjoy...
God bless...*^▁^*

-----
Kervy's POV
Nasa garden parin kami hanggang ngayon walang umiimik nung nakita namin si Trixia na tumakbo... narinig nya kaya?

Tiningnan ko naman yung mga kasama ko... at tahimik ang lahat... yung dalawa kong kapatid halatang nagtataka sila sa ginawang pagtakbo ni Trixia... ganun din naman si Kuroko... yung dalawang babae naman... naka-smirk pa... may balak atang gawin kay Trixia... tsk... napailing na lang ako sa nakita ko... bigla namang nagsalita si Kuroko...

"Hayy... mukhang narinig nya ang lahat ng pinag-usapan natin... mapatawad pa kaya nya ako? "

Sabi ni Kuroko sabay tingin saming lima... hindi kami kumikibo... si Cristine naman... naglakad lang paalis sa garden at sumunod naman si Alyssa... bago pa sila makalayo... nagsalita si Cristine...

"Knowing Trixia... she heard all of it... mala-ninja syang sumunod sa inyo.. and now... maybe she's thinking kung dapat ka ba nyang patawarin...just prove yourself to her that you really regret all you've done Kuroko... sige... punta na kaming room... nandun na si Trixia... at malamang wala ang lahat ng classmates natin dun sa room dahil mga nagkalat na sila sa buong campus.... sige... una na kami sa inyo... "

Sabi nya at saka nagpatuloy na sa paglalakad...

"Childhood friend lang ba talaga kayo ha, Kuroko?"

Out of the blue na tanong ni Geryanne... kaya napatingin naman ako sa kanya bigla pati kay Kuroko...

"H-ha? (*gulp*) uhm.. a-ano.. o-oo... ch-childhood friends lang k-kami... y-yun lang ang t-tingin ko sa k-kanya... "

Sagot naman ni Kuroko... teka... bakit naman pautal-utal sya kung sumagot?

"Bakit naman pautal-utal ka kung sumagot? "

Tanong naman bigla ni Ross... hmm.. nabasa ba nya isip ko at parehas kami ng iniisip?

"Oo nga... may gusto ka kay Trixia noh?"

Sang-ayon naman na sagot ni Geryanne na may halong pang-aasar... inaasar nya pa rin si Kuroko at nagtatawanan naman silang parehas ni Ross... hayy... mga may pagka-toyo din 'tong mga kapatid kong 'to ehh... tsk...

"H-ha?! (*gulp*) a-ano... uhm... w-wala akong g-gusto kay Trixia... f-friends lang kami.. "

Sabi naman ni Kuroko na nauutal pa rin kung sumagot... tsk.. halata sa kanya na may gusto sya kay Trixia... tss... deny pa... tss...

(A/N: hmm.. I smell someone is jealous... yiee.. gusto sya lang ang may gusto kay Trixia... hahahaha... )

Tss... ms. author naman... hindi ako nagseselos noh...

(A/N: sus... kunwari ka pa... aminin mo na kasi... hahaha... )

Hindi nga kasi ms. author... kaasar naman ohh...

(A/N: ayy.. badtrip na kuya... hahaha... sige na nga... tatahimik na ako... )

Mabuti pa nga na tumahimik ka na ms. author... hahaha... joke lang...

Pero... bakit ba talaga sya nauutal? At panay ang iwas samin? Tsk...

"Aminin mo na.. baka magbago pa isip namin at hindi ka na namin tuluyan mapatawad... "

Sabi naman ni Geryanne... seryoso sya? Tss..

"Okay.. fine.. gusto sya dati pa... panay nga ang sorry ko sa kanya ehh sa chat, text, at panay nga patama sa kanya yung posts ko sa facebook na sana talaga mapatawad nya ako... "

Sabi nya naman... tss...

"So... yun lang? Ano naman ang nagustuhan mo sa kanya? At kelan nagsimula yung pagkagusto mo sa kanya?"

Sabi ko na medyo naiirita... tsk.. kaasar.. nagkaroon pa ako ng isa pang katapat... bwisit...

"Actually, nung nasa park ako at nakaupo lang sa bench at gabi na nun... nakatingin ako sa mga bituin... nangangarap na balang araw magkaroon ako ng babaeng mamahalin at makakasama habang buhay... pangarap ko yun dati pa...kahit na nasa Grade school pa lang ako...at ewan ko kung bakit biglang pumasok sa isip ko yun... tapos may batang babaeng nakiupo sa bench na kinauupuan ko nun... napatingin naman ako nun... na-kyutan na agad ako sa kanya... she seems like an angel... nakita nya din ako nun... tapos bigla syang nag-smile... friendly smile... nagpakilala sya yun.. una, hindi ko maintindihan kasi tagalog ang salita nya at hindi pa ako nakakaintindi nun... nahalata nya naman yun at inenglish nya naman... at imidiately,nag-kwentuhan lang kami nun.. at naging magkaibigan na kami... after nun.. araw-araw na kaming nagkikita at... unti-unti akong nagkakagusto sa kanya... it's been 9 years simula nung naging kaibigan ko sya at naging crush... and maybe mahal ko na sya... "

Kwento nya naman samin... tss... ganun na pala katagal... grabe... ako nga.. 3 years ehh.. mag-fo-4 years na siguro this year... tss..

After nun... tahimik lang ako... at nagdecide na pumunta na lang ng room...para matahimik ang isip ko... para na rin makita ko kung bakit wala ang mga kaklase namin sa room...

(Room 4-A)
Pagkapasok ko sa room.. nakita ko agad si Trixia.. mag-isang nagd-drawing... at wala nga ang mga kaklase namin... ganun din sa ibang section.. bakit kaya?

Lumapit naman ako kay Trixia at sinilip ko ang dino-drawing nya... wow... wow... as in wow talaga... ang ganda nya pala magdrawing... detailed ang pagkakaguhit nya... anime ang drawing nya ehh... isang girl at boy na magkatalikod sa isa't isa na nakatingin sa mga bituin na parang nangangarap...something like that... ang ganda... naiimagine ko tuloy na kami ni Trixia yun.. haha..>///

"Kervy, tunaw na yung drawing ko... makatitig ka naman... haha.."

Natauhan lang ako nung sinabi ni Trixia yun... tsk...

"Ahh... haha.. ehh.. k-kasi ang ganda ng drawing mo..."

Sabi ko naman habang nakamot sa batok... nakakahiya.. nahuli akong tulala...

Habang nagdr-drawing sya may biglang nagsalita sa announcement speaker na nasa sulok ng kisame sa may harap... ang sabi...

"All 4th year students,please proceed to the auditorium... now.. thank you.."

"Grabe naman... abala yun ahh... bakit kaya? Anong meron?"

Tanong naman ni Trixia,sabay tayo at saka sya naglakad palabas... sumabay na din ako...

(Auditorium)
(15mins. Later)
"Trixia, my one and only best childhood friend...will you accept my apologies? And my confession?"

Tanong ni Kuroko na gamit ang mic... nakita kong naiiyak si Trixia kaya, niyakap ko sya at binulong...

"Shh.. don't cry, kung gusto mo nga na magka-ayos kayo... patawarin mo sya... saka bata pa tayo nun ehh.. wala pa tayong alam sa mundo nun... yung sa confession naman niya... make sure that your decision will last... okay?"

Pagkasabi ko nun sa kanya... umalis na ako sa yakap ko at nakita ko naman syang ngumiti... yung matamis na ngiti... at saka sya tumango sakin at saglit lang ay tiningnan nya si Kuroko sa stage at tumango at nagsalita...

"I accept your apologies.. pero... pag-iisipan ko muna yung sa nararamdaman mo sakin..."

After nun.. naging okay na sila.. pati kami... forgiven na samin si Kuroko.. ano naman kaya ang gagawin nya, ngayon at naamin na nya kay Trixia ang nararamdaman nya? May pag-asa pa kaya ako?

(A/N: kung inuunahan mo na si Kuroko, tiyak nyan.. natupad mo na ang pangarap mo kasama si Trixia...)

Paano kung hindi ako gusto ni Trixia, ha? ms.author?

(A/N: tsk... tinanong mo na ba sya?)

-----
A/N:
Ohh... ano.. di nakasagot si Kervy.. tsk.tsk.tsk... anyway... don't worry... Kervy... malay mo.. parehas lang kayo ni Trixia...

Sorry guys kung medyo magulo or wala sa lugar yung chapter na ito... forgive me please...

Paki-hintay ang next chapter... thanks...
God bless...*^▁^*