📞ဟလို....ကိုသာလြန္ အိမ္ကလားခမ်ာ့
"ဟုတ္ပါတယ္သူအေမပါ"
📞ကိုသာလြန္အက္စီးဒင္ ျဖစ္လို႔ အ်ရးေပၚခန္းဝင္ေနရပါတယ္
"ဘာ..."
ဖုန္းကိုင္ထားေသာလိုက္မွာ ဖုန္းထြက္က်သြားခဲ့တယ္
//////
"ေမာင္...."
လႊမ္း ေမာင့္သတင္းၾကားလို႔လိုက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ေမာင့္နားမွာ ဧကရီကရွိေနခဲ့တယ္
ေမာင္ကသူကိုမသိသလိုေနေနခဲ့တယ္
"ေမာင္..ေမာင္ အဆင္ေျပရဲ့လား"
"baby..သူကဘယ္သူလဲ"
"မသိပါဘူးကိုကိုရယ္..အ႐ူပ္ဇယားေတေနမယ္"
"ေမာင္..ေမာင္ လြမ္းကို မသိေတာ့ ဘူး လား"
"မသိဘူး...ငါနားခ်င္ေနပီ ငါ့အခန္းထဲမွာငါ့ ဇနီးေလာင္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲေနပါရေစ မင္းထြက္သားေပးပါ"
လႊမ္းတစ္ေယာက္ စြန႔္အစြာနဲ႔ အခန္းျပင္ထြက္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့
သူျပန္လွည့္ ၾကည့္ခ်ိန္မွာထိုအိန္းကေလးက ေမာင္ရင္ခြင္ထဲကေနေမာင္ကိုစေနတယ္ေလ
ထိုျမင္ကြင္းဟာ လႊမ္းတစ္ေယာက္ ႏွလုံးသားကို ေပါက္ခြဲလိုက္သလိုပင္ အဆစ္ဆစ္ေႂကြမြသြားခဲ့တယ္
ထိုေန႔ကေန၃ရက္ ေျမာက္တဲ့ေနမွာ ေမာင္ေဆး႐ုံကဆင္းလာတာမို လႊမ္ူႀကိဳရန္ အိမ္ေရွ႕မွာထြက္ေစာင့္ေနခဲ့တယ္
အယ္..ေမာင့္ကားလာပီးဘဲ
ေယကားအနီးတိုးသြားလိုက္ခ်ိနမွာေတာ့ ေမာင္ကကားေပၚက ဆင္းပီး ေနာက္ ကားထဲကဧက ရီကိုတြဲရန္ လက္ကမ္းေပးပီး လႊမ္းေတြ႕ကေနေလၽွက္လာကာ အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့တယ္
အဲ့ေနာက္ ေမာင္တို႔ ကဧည္ခန္းမွာထိုင္ကာ ေမာက့္က မာမီကိုေျပာေသာစကားေၾကာင့္ လႊမ္းတစ္ေယာက္ ပိုပီးနက္နဲစြာခံစားလိုက္ရတယ္
ေမာင္ေျပာတာက 'မနက္ျဖန္ၾကရင္ ဧကရီနဲ႔ လက္ထပ္မယ္'တဲ့
တတ္နိုင္ၾကပါတယ္
"လူေတလုေတ ဘာလို ကၽြန္ေတာ္အေပၚကိုရက္စက္နိုင္ၾကတာလဲ
ဒီတစ္ခါလဲ ကံၾကမၼာကို အျပစ္ပုံခ်ရဦးမွာေပါ့..ေမာင္ရယ္..ေမာင့္ေၾကာင့္ ငိုတဲ့ အခါေတကိုဆက္မေရတြက္နိုင္ေတာ့ဘူး..ေမာင္ရယ္..သိပ္ခ်စ္ခဲ့ရသူမို႔..သိပ့္ခံစားတာဘဲ..,"---////////------///////-----//////
YOU ARE READING
ဆက်ငိုဖို့ မျက်ရည်မလုံလောက်တော့ဘူး🥀[U/Z]
Romance*စိတ်ချမောင် မောင်မျက်နှာကမ္ဘာထင်ပီး ရှင်သန်နေရသူမို့ မောင့်လက်ကို သေတာတောင်မလွှတ်ဘူး* လွှမ်းပိုင်မိုး