ေမာင္...တစ္ေယာက္အလာေကာင္းေပမဲ့...အခါေႏွာင္းသြားခဲ့တယ္
***
ေမာင္ဟာလွဲက်ေနတဲ့ေနရာကေနထကာ ထိုကုတင္ေပၚမွာရွိတဲ့အသက္မဲ့တဲ့ကိုယ္ေလးကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ကားေထြးဖက္ရင္း
"လႊမ္း...ဘာမွမျဖစ္ရဘူးေနာ္..."
"........"
"လႊမ္းမကိုထၾကည့္ပါဦး...ေမာင္ေရာက္ေနပီေလ...."
"........."
"ေမာင့္ကိုအမွားေတအတြက္အျပစ္တင္ဦးေလ...."
".........."
"ေမာင့္ကို...အျပစ္ေပးဦးေလ...."
"......."
"ဒီလိုေတာ့စကားမေျပာဘဲမေနလိုက္ပါနဲ႔....."
"........"
"ေမာင့္ကိုထစကားေျပာပါဦး....."
"........."
"လႊမ္း......အီး......လႊမ္း..ေမာင့္ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔....အင္း.....ဟင္း......"
~~~
အခ်ိန္ေတကျမန္တယ္ေနာ္
လႊမ္းနဲ႔အတူရွိေနတဲ့ေန႔ရက္ေလးေတကိုျပန္သြားပီးရပ္ထားခ်ိန္လိုက္တာ
ဒီေနဟာလႊမ္းရဲ့ဈာပနပါ
ဈာပနပြဲပင္ပီးသြားတယ္...လႊမ္းရဲ့အုပ္ဂူျဖဴျဖဴေလးရဲ့ေဘးမွာထိုင္ပီးေဆြးေနသူကေတာ့ေနာင္တေတနဲ႔အလႊမ္းမဆြယုံးနိုင္ေတာသုံးေတာင္ပင္ျဖစ္ေနတယ္
ဈာပနလာတဲ့လူေတဟာလဲတျဖည္းျဖည္းျပန္က်န္ၾကတာမို႔အနည္းငယ္သာရွိေတာ့တယ္
ေဆးစစ္တဲ့ဆရာဝန္ကေျပာတယ္
လူေသမွာကိုယ္ဝန္၃လရွိေနခဲ့တယ္တဲ့*ေမာင္အရအ္းေနာသ္တရမိတယ္...ေမာင္ကိုေမာင္လဲခြင့္မလႊတ္နိုင္ျဖစ္ခဲ့တယ္.."
.လႊမ္းကႏွလုံးေရာဂါအခံေၾကာင့္ကေလးေမြးရန္မေကာင္းေပမယ့္ေမာင္ကလိုခ်င္လို႔ဆိုပီးအသိဆရာဝန္နဲ႔တိုင္းပင္ပီးေဆြးေႏြးခဲ့တာေတာ့...ေမာင္တစ္ေယာက္မသိခဲ့
---/
၉လခန႔္ၾကာေသာ္
စုတစ္ေယာင္ဟာမေပါ့မပါးႀကီးနဲ႔ပင္ေနေစ့လေစ့ေနတာမို႔ေဆး႐ုံးကိုတင္ထားခဲ့တယ္
ေမာင္ဟာလတိုင္း၁၈ရက္ဆိုလႊအ္းရဲ့အုတ္ဂူေလးစီကို..အျဖဴေရာင္က်ဴးလစ္ပန္းတစ္စည္းအျမဲယူသြားခဲ့တယ္
အားလုံးလဲသိမွာပါ<အျဖဴေရာင္က်ဴးလစ္ရဲ့အဓိပၸာယ္ကေတာ့*ေတာင္းပန္ပါတယ္*လိုအဓိပၸယ္ရတယ္>
ဒါေၾကာင့္ေမာင္ဟာသူ႔အမွားကိုခြင့္မလြတ္နိုင္မွန္းသိေပမဲ့သူအျမဲေတာင္းပန္ေနခဲ့တယ္
----
📞ဟလို....
"ဟုတ္ကဲ့ေျပာပါ..."
📞မစုဧကရီရဲ့လူနာရွင္လာခဗ်ာ့
"ဟုတ္ပါတယ္"
📞ဟုတ္လူနာကေလးေမြးပီးသြားပါပီး...ေယာက္်ားေလးပါ ေဆးမွတ္တမ္းအတြက္လက္မွတ္လာထိုးေပးရပါမယ္ခဗ်ာ့
"ေအာ္...ဟုတ္..အခုလာခဲ့ပါမယ္"
-----
ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ စုကေတာ့ကုတင္ေပၚမွာေမွးေနခဲ့တယ္
ပခတ္ထဲကကေလးကိုၾကည့္ေတာ့နီတာရဲေလးျဖစ္ေနပီးအသားကလဲအေတာ္မဲလွတယ္
ဒါေပမဲ့ေမြးခင္းစမို႔ေနမယ္ဆိုပီးေတြးလိုက္တယ္
-------------------------
YOU ARE READING
ဆက်ငိုဖို့ မျက်ရည်မလုံလောက်တော့ဘူး🥀[U/Z]
Romance*စိတ်ချမောင် မောင်မျက်နှာကမ္ဘာထင်ပီး ရှင်သန်နေရသူမို့ မောင့်လက်ကို သေတာတောင်မလွှတ်ဘူး* လွှမ်းပိုင်မိုး