𝙵*𝚌𝚔 𝚃𝚑𝚊𝚝 𝙵𝚛𝚒𝚎𝚗𝚍𝚜𝚑𝚒𝚙 || 𝙿𝙹𝙼 ||🖤🩰|| ᴄᴏᴍᴩʟᴇᴛᴇᴅ ||

𝙰𝚏𝚝𝚎𝚛 𝚊 𝚕𝚘𝚗𝚐 𝚝𝚒𝚖𝚎..

"සෝහියා !!"

කෙල්ලගේ ඇස්වලට අහුවුණු රූපේ ඉක්මනට එයා ළගට ආවේ හතරවටෙන් ඇහෙන කසු කුසු සද්ද තවත් වැඩිකරලා.

"ඔ..ඔව් ජිමින්.."

"ඔව් ජිමින්?බබා..ඔයා මෙහෙමද මට කතා කරන්නේ?"

"වෙන කොහොමද කතා කරන්න ඕනි?"

ජිමින් සෝහිගේ කන ළගට නැවුණා.

"පොඩ්ඩක් රොමෑන්ටික් වෙන්න බැරිද?ඔයා මගෙ ගර්ල්ෆ්‍රෙන්ඩ් නේද?"

"පැත්තකට යනවා..."

ජිමින්ගේ පපුවට අත් දෙකම තියලා සෝහි තල්ලු කරපු පාරට එයා ටිකක් ඈතට විසික්වෙලා ගියේ වටේ අයගේ හිනාවත් එක්ක.

"යා.. කිම් සෝහී !!ඔහොම ඉන්න මං එනකල්.."

........

සෝහි හිටියේ එයාගේ ගෙවල් ළග..ඒත් එක්කම පිටිපස්සෙන් ඇහුණු අඩි සද්දේ නිසා එයා ආපහු හැරුණා.

"යා...කිව්වා නේද මගෙ පස්සෙන් එන්න එපා කියලා??"

"කවුද තමුසෙගෙ පස්සෙන් ආවේ?මං යන්නෙ මගෙ ගෙදර.."

"අ..අහ්..ඔයා මෙහෙද ඉන්නෙ?"

"ඔව් මං හිතන්නේ.අර පැත්තේ.."

"කලින් කියන්න තිබ්බෙ නැද්ද?"

සෝහි,ඒ ඇගිල්ල දික් කරපු පැත්තට හැරිලා එහෙම අහද්දි ජිමින් අඩියක් ඉස්සරහට තිබ්බා.

"ඔයා කවද්-..."

කෙල්ල එකපාරටම ගැස්සිලා ගියේ ඒ හුස්ම ඕනිවටත් වඩා ළගින් දැනුන නිසා..අමුතු අමුතු හිරිගඩු ටිකකුත් සෝහිගේ මුළු ඇගම වෙලාගෙන යද්දි
ජිමින් එයාගේ පුරුදු වොයිස් එකෙන් හරිම හෙමින් කතාකළා.