Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar:
ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir...
- Lev Nikolayeviç Tolstoy.
🍂
Kar taneleri; gökyüzünün, saçlarına karıştırdığı beyaz konfetiler gibi hissettirirken, iç aleminde işler hiç de yolunda gitmiyordu.
Soğuk bir Aralık gecesiydi.
Ellerinde kurumaya yüz tutmuş kan lekeleri vardı, nefesi dudağının arasından kesik kesik dökülerek göğe doğru yükseliyordu. Adımlarını durdurdu, dizlerinin üzerine düştü ve tüm soğukkanlı tavrı burada son buldu. Avuç içlerini karların üzerine bastırarak soğuğun, en derinine işlemesine izin verdi. Rüzgarın uğultusu, yanından tek tük geçen insanların seslerine karışıyordu. Dizlerinin önünde biriken kar yığınına, kırmızı lekeler karıştı. Titreyen çenesi, ağlamak üzere olduğunun habercisiydi.
Artık hangisinin daha zor olduğunu kavrayamadığı konumdaydı. Ağlamak mı yoksa ağlayamamak mı?
Sulu gözlü bir kız değildi, ağlamak için yeterince büyük sebebi yoksa. Zaman zaman duygusuz olmakla bile suçlanıyordu. Kendisi de aynı şeyleri düşünürken, bir başkasının düşüncelerini dile getirmesine kızamazdı.
Soğuk bir Aralık gecesiydi.
Ellerine bulaşan kanı, karların beyazlığına iteliyordu. Temizleneceğini sanmıştı, oysa şimdi her şey daha da göz önüne serilmişti. Bilmediği en büyük gerçek, beyazlığın hiçbir günahı gizleyemeyeceğiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP YILDIZ
ChickLitO gece bir cinayet işlendi ve bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Nida Yıldırımlar; kardeşi için kendisini feda eden, hayatın sürprizlerle dolu tarafıyla henüz tanışmayan bir kadın... Araz Kızıltan; durmadan isteyen, elde edemedikçe çıldıran, r...
